Sana Alerjim Var #Wattys2018

"SAV"...13bölüm

Medya'da Güneş var...İyi okumalar...

Lunaparka varmıştık. Dönme dolaba filan bindikten sonra biraz dinlenmek için bir yerde oturduk...Ama bu oturma bana fena pahalıya patlayacaktı da haberim yoktu...

"Birader bi baksana buraya" Sesi duyduğumda gözlerim fal taşı gibi açıldı. Bu yılışığın sesiydi. Nihata sesleniyordu...Rüya mı görüyorum, yoksa halisünayson mu...Kestirememiştim...

"Buyur baktım, ne vardı?" Nihat da gördüğüne göre korktuğum başıma gelmişti. Kerem tam da karşımızda duruyordu. Olay çıkacağı şimdiden belliydi malesef

"Sen Buketin yanında ne dolanıyorsun?"

"Bundan sanane. Hem de sen kimsin, onu nerden tanıyorsun?"Kavga çıkacağını anladım ve müdahale ettim...

"Bana bak, senin burda ne işin var, ben senin yüzünü görmemek için buralara kadar geldim. Rahat bıraksana beni pis yılışık!!!"

"Buket bu çocuk kim, neden hep birliktesiniz?"

"Seni ilgilendirmez...Hem sen bizim hep birlikte olduğumuzu nereden biliyorsun? Beni takip ediyorsun geldiğimden beri öyle değil mi? Allah kahretsin..."

"Şimdi konumuz bu değil. Neden hep birler olduğunuzu söylemezsen her gün beni görmek zorunda kalırsın Buket..."

"Söylersem gidecek misin buradan?"

"Evet Buket. Her ne kadar senden uzakta kalmak istemesem de, bunu yapıcam. Yeter ki, söyle kim bu?"

"O benim..."Nihat bir anda lafımı kesti. Ben gerçekleri söyleyerek onu buradan uzaklaştıracağımı düşünürken Nihat buna müsaade etmemişti. Kendi konuşmaya devam etmişti

" Sevgilisiyim..."Duyduğum şeyle şok olmuştum. Nihat sevgilisiyim mi dedi?! Tam bu sırada Kerem Nihatı umursamadan bana döndü tekrar. Onu ciddiye bile almıyordu

"Buket doğru mu?" Nihat aslında doğru bir plan kurmuştu aklında. Bizi sevgili sanarsa rahat bırakır beni heralde. Bravo benim kuzenime...İşin bu raddeye gelmesini hiç istemezdim, ama mecburiyet...ortaya bir yalan atıldı ve bunu sürdürmemiz gerekiyor

"Evet doğru. Benim sevgilim. Şimdi beni rahat bırak...Bir kerecik bile olsa sözünde dur...!!!"

"Olamaz bu, sen bu kadar çabuk başkasıyla sevgili olamazsın ki, inanmıyorum..."

"Sen ola biliyorsun Yeldayla, hem de o iğrenç olayın sabahı gün, ama ben olamıyorum. Pardon da neden acaba, bunu bana açıklar mısın? Ben ola bilirim. Çünki seni sevmiyorum. Ama sen olamazdın, eğer beni sevmiş olsaydın...Sen beni seve seve gidipte oldunsa ben bunu senden daha kolay bir şekilde yapa bilirim..."Nihat benim daha fazla konuşmama fırsat vermeden müdahale etti az önceki gibi. O da benim gibi sinirlenmişti anlaşılan. Bu işin sonu kavgaya gitmese bari...

"Demek inanmıyorsun..."

"Aynen birader...inanmıyorum. Var mı bir diyeceğin?"

"Şimdi inanırsın birader...Diyeceğim değil de, göstereceğim bir şey var..."Nasıl onu inandıracağını merak ederken bir anda Nihat dudaklarıma yapıştı. O an yaşadığım şok yetmezken bir de Güneşin su alıp gelirken bizi gördüğünü farkedip daha da şoka girmiştim

Kerem gözleri dolmuş giderken Nihat beni öpmeyi kesti. Garip bir hal almıştı yüzü. Utanç içindeydi. Bir o kadar da üzgün...Tıpkı benim gibi...

"Özür dilerim Buket...Yaptığım çok saçma bir şeydi, ama gitsin, rahat bıraksın seni diye yaptım..."

"Önemli değil, beni kurtardın bir süreliğine ondan...Ama kendini yaktın Nihat. Güneş arkanda, geliyor..."Güneş ağlayarak yanımıza geldiğinde Nihat dehşete gelmişti ve bir tokat yedi Güneşinden...