The One That Got Away (Pernico/Percico) |Türkçe Çeviri|

Bölüm 19

-Nico-

Octavian ziyaretinden sonra, Percy arabayla Nico yu terapi merkezine bıraktı. Nico Percy nin şaşkınlığını gördü. "Ee, burası terapi merkezi. Adres mi yanlış?"

Nico kafasını salladı. "Hayır, eh, terapiye gidiyordum ya hani, hatırlarsın? Hoşça kal, seni seviyorum," Nico aceleyle Percy nin dudaklarından öptü ve arabadan çıktı.

"Bende seni seviyorum!" diye bağırdı Percy arabayı hareket ettirmeden. Nico derin bir nefes aldı ve binaya doğru yürüdü.

-

"Percy denen çocukla birlikle olman görülüyor ki ruhsal sağlığına baya katkıda bulunuyor. Daha mutlu görünüyorsun ve gözlerin parıldıyor, ve sana baktığımda parlak ve mutlu bir hayatın olduğunu görüyorum." Dr. Lupa gülümsedi. Nico da başını salladı ve o da ona gülümsedi, ama sonra Dr. Lupa nin yüzü daha ciddi bir hal almaya başladı.

"Ama Nico, unutmamalısın ki bu Percy için sadece bir evre olabilir. Birçok oğlanla birlikte oldun ve cinsel eğilimin konusunda eminsin, ama Percy sadece seninle birlikte oldu. Birkaç haftaya durumun farkında olacak ve Annabeth denen kıza geri dönecek. Bana bir iyilik yap Nico, ona çok umut bağlama. Neler olacağını hiç birimiz bilemeyiz."

Nico onun ağzına baktı. 'Belki de haklıdır' diye düşündü. "P-Peki," dedi. Dr Lupa cana yakın şekilde gülümsedi . "Güzel"

-

Nico saat 5:30 da eve geldi. Kilidi açtı ve ceketini askılığa attı.

"Percy?"

"Burdayım" cevapladı Percy oturma odasından. Nico kendi kendine gülümsedi ve yürürken Percy yi koltukta kıvrılmış battaniyeye sarılmış bir şeyle buldu... yavru köpek? Evet, siyah küçük ve belirgin yeşil gözleri olan bir av köpeği vardı. Aynı Percy nin yavru köpek haline benziyordu.

"Bu da kim?" diye sordu Nico. Percy nin bakışları kucağındaki yavru köpeğe indi ve tekrar Nico ya baktı. "Adı Karakorsan."

"Ve... neden burada?" Nico gülümsedi ve köpeğin kulaklarını kaşıdı. Dostum, kesinlikle köpekleri seviyordu. Hep bir tane istemişti ama Bianca nın köpek alerjisi vardı, bummer a bile.

"Aslında uzun bir hikaye. Seni bıraktıktan sonra eve gidiyordum ve onu bir kutunun altında yatarken buldum. Bu küçük şeyi sokakta öyle bırakamadım, onu aldım ve nasıl aç ve susuz kaldığını gördüm. Arabayla veterinere götürdüm, onda takip cihazı buldular ve sahiplerini aradılar, ama sahibi artık onu istemiyordu. Bu yüzden bende annemi aradım ve o, ona bakabileceğimizi söyledi. Yani şuanda benimle birlikte yaşayacak ve yürüyüşe çıkartabileceğim ve sarılabileceğim bir yavru köpeğim oldu."

Köpek Percy nin kollarından çıktı ve Nico nun ellerini yaladı. Nico güldü ve ellerini onun kafasına sildi.

"Seni sevdi!"

"Evet, galiba öyle oldu. Altından yapılmış bir kalbin var Perce, bunu biliyor musun? Etrafta dolaşıyor ve sokakta kalmış köpekleri kurtarıyorsun." Nico sırıttı ve dudaklarını Percy ninkilere bastırdı. "Kahramanım."

Percy güldü ve kendiyle birlikte Nico'yu da koltuğa çekti. Nico ayakkabılarını çıkardı ve Percy nin göğsüne kıvrıldı, yavru Karakorsan da battaniyeden tökezleyerek Nico nun bacaklarının arasına kıvrıldı. Nico aşağı eğildi ve Karakorsan ın yumuşak küçük kulaklarında şekiller çizerek onu okşadı.

Eğer seçebilecek olsaydı, Nico kesinlikle yaşayacağı hayatın bu olmasını isterdi. Percy ve Karakorsan ile koltukta kıvrılmak. Eğer o günler gelecekse, daha fazla bekleyemezdi.

xx