Ja - Biały Tygrys

5- dziwne...

Promienie żółtego słońca otworzyły moje oczy. Loki... Jaszczurka spała bardzo mocno. Usłyszałam grzmoty, na prawie czystym niebie zobaczyłam lekko szare chmury i błyskawice. Loki podskoczył wstając i zaczął panikować. Schowałam się za krzakiem. Na niebie zobaczyłam Iron Man-a i usłyszałam parę znanych głosów. Chwyciłam Lokiego w postaci jaszczurki i zaczęłam uciekać. Jaszczurka kręciła się w mojej ręce, próbując się wydostać. Podczas ucieczki potknęłam się o korzeń drzewa i upadłam. Szybko wturlałam się pod krzaki i wstałam. Rozejrzałam się przed dalszą ucieczką i zaczęłam nasłuchiwać. Gdy już głosy ucichły, zmieniłam się w tygrysa, chwyciłam jaszczurkę w zęby i zaczęłam dalej biec. Wbiegłam na małe wzniesienie, skąd ujrzałam stary, zniszczony budynek. Obróciłam się, by się rozejrzeć i sprawdzić jak daleko są. Drzewa zasłaniały wszystko na ziemi. Pobiegłam dalej. Czułam jak ogon jaszczurki uderza w moją brodę, mimo to biegłam dalej. Gdy byłam już blisko, bardzo blisko wejścia do opuszczonego budynku zauważyłam, że coś w rodzaju bariery chroni wejście. Puściłam jaszczurkę tak, by się wślizgnęła do środka i podczas tego zmieniła kształt w człowieka. Ja nie zdążyłam zmienić się w człowieka i uderzyłam w barierę. Przed uderzeniem zauważyłam jak Loki wstaje na nogi. Po chwili zmieniłam się w człowieka i weszłam do środka. Loki gdzieś się schował, ale nie szukałam go. Gdy nadszedł wieczór sam przyszedł. Rozpaliłam ognisko, ale siedziałam z dala od jego płomieni, za to Loki siedział bardzo blisko ognia. Cały czas wpatrywałam się w gwiazdy. Po godzinie spuściłam z nich wzrok i spojrzałam na brata Thora. Siedział na ziemi oparty o rozwalony kawałek budynku. Zauważyłam, że co chwilę miał odruch na zimno. Rozejrzałam się i znalazłam kawałek materiału, przykryłam go wpatrując się w zamknięte oczy. Usiadłam po drugiej stronie ściany rozwalonego budynku, bez dachu i wpatrywałam się w gwiazdy.

Ciąg dalszy nastąpi...