DELİ

7 BÖLÜM - ŞANS

Mültide Şara Güven var.

"Rahat bırak beni artık" diye soludu genç kız dişlerinin arasından. Eve gelene kadar onu deli etmiş -ki zaten akıl sağlığı yerinde değildi - üstüne üstlük kız arkaya binmek istediğin de oğlan kıza
'Ben senin özel şoförün değilim' demiş kız ise cevabını esirgemiyerek ,
'Bakıcım oluyorsun da şoförümmü olamıyorsun' diyerek oğlanı susturmuş ve artık vücudunun alıştığı kesik acılarına aldırmayarak , arka koltukata yayılarak yol boyunca sefâ sürmüştü. Oğlana ise kıza sadece sinirli sinirli soluyup , iyileştiriyim derken ben de delireceğim düşünceleri kalmıştı. Eve geldiklerine ise pişman olan kızdı -adını hatırlayamadığı- Oğlana bin defa ben iyiyim demesine rağmen kızı kucağında taşımış bunun nasibi olarakta bir çok tekme yesede , iyilikten anlamayan bu kıza iyilik yapmıştı. Sonrası ise tam bir muammaydı , oğlan kıza yeni doğmuş bir bebek bakıcısı gibi davranmış , üstüne üstluk yemek yapıp kızın göz devirmelerini aldırmayıp ona yemeği yedirmişti , ilaçlarını içirip uyuması için de-az daha ninni söyleyecekti- kızın başında durup iLaç üzünden yarı baygın olan olan yüzüne bakarken , yavaşça saçlarını okşayarak daha çabuk mayışıp uyumasına yardım etmişti. Kız ise ondan sonra uyandığına pişman olmuştu. Karşısında ki endişeli adama bakarken tekrar göz devirmemek için kendini tuttu. Git be adam işte git.
"Bak bir şey olursa Ayşe ablaya seslen." derken bir an tereddütte kalarak vaz geçti.
"Ya da boşver Ayşe ablayı. Ben sana bi telefon ayarlıyayım , bir şey olursa direk beni ara" endişesi hat safadaydı , kız yeni kriz geçirmişti ve yeniden geçireceği bir kriz , kızın bu sefer durumunu ciddiye götürebilirdi. Bir anda kızın oturduğu koltuğa oturdu ve kıbırdanarak tekrar söylenmeye başladı.
"Ya da gitmiyeyim en fazla bi ihale kaybederiz. Bu zararfazla uğratmaz zaten , adam da gözüme pek tekin gözükmemişti. Aman boşver gitmiyeyim." derken nefes almayı unutmuş bir şekilde mırıldanmaya devam ediyordu. Şara derin bir nefes alarak ne kadar uyumak istemese de oğlanın işinden geri kalması onu rahatsız etmişti. Bedenini yavaşça oğlana çevirerek oturdu ve
"Uyku hapı var mı?" diye sordu bir ilaç onu uyutmazdi fakat bir kaç tanesi onu birkaç saat uyuta bilirdi. Çağrı"da bedenini kıza döndürürken , endişesi artmıştı kızın uyku sorunlarmı vardı. Kahretsin! nasıl fark edememişti.
"Uyku sorunlarınmı var ,iyide az önce uyandın. Bana niye söylemiyorsun." kız artık gerçek manada sıkılmıştı , ilgiyi sevmezdi her kız gibi yada birinin onun için endişelenmesini falan.
"Hayır öyle bir sorunum yok. Fakat sen işe giderken ağzıma bir kaç tane atarım , sonra da ise sen gelene kadar uyurum. Kriz geçirme olanağım da ortadan kalkar." Kız uzun zamandır konuşmadığı için bazen duraksıyor sonra ise bu kadar çok konuştuğu için gereksiz olduğunu düşünüyordu.
Oğlanın aklına uyan bu plan ayağı kalkmasına sebep olmuş sonra ise kızı uzun zaman tek birakmamak adına tekrar odaya dönmüştü.
Kızın avcuna ilacı bırakmasıyla dizlerinin üstüne çökerek kızın dizlerine ellerini koydu , kız ise ten temasını umursamıyordu bile oğlan kadar.
"Hemen gelmeye çalışacağım , şimdi ilaçları iç de bende gideyim." derken sesi sonlara doğru fazlasıyla isteksiz çıkmıştı. Ne vardı bir gün de onsuz girseydiler şu ihalelere ,  burda Şara'yla bir gün geçirip tekrar hastane de ki gibi gülmesini sağlayacak , kafasına koyduğu normalleştirme planına başlayacaktı. Ama  şans yoktu ki oğlan da. Bu kadar  kızla zaman geçirmesi bile mucizeydi , tabi ki de şimdilik.

Minicik kısacık bir bölümle tekrar karşınızdayım ama tadın da bırakalım.
Çağrı'nın endiselenmesi hoşunuza gittimi? Ya da kızın davranışlarını falan filan. Hatalarımı söylerseniz düzeltmeye çalışacağım.

(BÖLÜM DÜZENLENECEK)