DELİ

14. BÖLÜM - (KESIT - 2)

Nefret.

İnsan benliğine işlediğinde çıkmayan rahatsız edici bir leke.

Çağrı nefreti tüm ruhuyla, bütün benliğiyle hissediyordu karşısında ki adama karşı.

Babası.

Ona verilmiş bir nimetten farksız haramdı da.

Hesap sorması onu rahatsız etmeye başlamıştı artık, canını sıkıyordu.

Küçükken bu Çağrı’ya oyun gibi gelirdi, eğlenceli küçük bir oyun.

Büyüdükçe babası onu daha fazla sık boğaz etmeye başlamış üzerinde baskı kurmaya çalışmıştı.

Çağrı yerine kararlar alıp uygulamaya sokmaya çalışıyordu, fakat bu sefer değil dedi çağrı bu sefer kendi kendine.

Bu sefer olmaz, izin vermeyeceğim.

Karşısında ona bağıran adama sadece bakmakla yetindi.

Sabahı köründe Çağrı’yı aramış sıcacık ve huzurun olduğu yataktan zorla da olsa kaldırtmıştı.

Sonuç olarak ise dikkatini karşısında ki adama vermek yerine Şara’yı düşünüyordu.

Akşam tırnaklarını Çağrı’nın eline geçirmiş uyurken sayıklamaya başlamıştı kız.

Aklı istemsizce Şara'da kalmıştı.

Çağrı düşüncelerinden yanağına inen sert bir tokatla ayrılırken yanağındab sızıyı umursamayarak kafasını kaldırdı.

Sağ yanağına vuran babasına sol yanağını çevirdi.

Kısasa kısas.

‘’ Ne yaptığını sanıyorsun diyorum sana Çağrı!?! Bir deneği klinikten çıkarmakta ne.’’ Karşısında ki baba dediği canavar geri geri giderken bir yandan da alnını ovuşturdu.

‘’Yatağını ısıtmak için kadın mı bulamadın bu kadar servetin içinde. Sana her şeyi veriyorum!! Sen ise gidip en önemli kobayımı çalıyorsun!!’’ bağırarak konuşan adam sinirden kıp kırmızı kesilmişti.
Yine de konuşmaya devam etti.

‘’Kafayı yemiş olmalısın. Bana o kızı çıkarttığın için bir sebep söyle! ÇAĞRI BİR SERVET HARCADIĞIM KIZA NASIL OLURDA HABERİM OLMADAN KLİNİKTEN ÇIKARIRSIN!!’’ adam çığırından çıkmıştı.

‘’ Bıktım anlıyor musun Çağrı!! Seninle uğraşmaktan bıktım.! Sürekli hata yapmandan bıktım.!’’

Oğlan ağzını açıp bende bıktım
Bende senin bu garip saçma hareketlerinden bıktım diye bağıracakken babasının sözüyle yerinde kaldı.

‘’Oğlum burada olsaydı seninle uğraşmak zorunda kalmazdım. Ne olurdu sanki o yerine sen gitseydin?!’’

Nefes al.

Nefes ver.

Nefes al.

Nefes ver.

Nefes al.

Nefes ver..

Nefes al kendine hakim ol!.

Nefes al lanet olasıca!

Beyninin verdiği talimatların bunlar olmasına rağmen Çağrı sadece ceketini omzuna atarak iç dünyasının fırtınalar kopan denizin de gemiyle yolculuğa çıktı.

Kapıdan çıkmadan önce fısıldadı oğlan.

‘’Keşke oğlun burada olsaydı baba.’’

****

Arabayla son hız eve giderken telefonunun çalmasını pekte umursamadı.

Zil sesi Eren’in aradığını gösteriyordu ve bunun kızla alakasının olmaması oğlanın pekte ilgisini çekmiyordu.

İlle de.

Hep o.

Her zaman o.

Kız oğlanın aklında parazit misali dolanıyordu. Pek sağlıklı olmayan biçimlerde.

Eğer bu böyle devam ederse oğlan bütün çabalarını kızı iyileştirmek için değil de iyileştirmeyerek yanında tutmaya çalışarak sarf edecekti.

Böyle bir şey olmasını kimse istemezdi değil mi.

Hadi ama Çağrı. Elbette öyle olmasını isterdin.

İç sesinin haklılığı Çağrı’yı sebepsizce sinirlendirerek gaza daha yüklendi.
Kaza yapmazsa şanslı sayılırdı.

Asfalt arabanın altında son hız kayarken çağrının eve ulaşması da pek uzun
sürmemişti.

İşte bu diye geçirdi oğlan içinden. İşte huzur bu.

Oğlan yavaş adımlarla eve giderken evden gelen çığlıkla duraksadı.

Sabahın köründe babasının yanına gitmişti ve kızın bu saatte uyanmasını beklememişti.

Oğlan fazla oylandığını anladığında eve doğru koştu. Daha oğlan kapıyı açamadan kız kapıyı açmış oğlanın kollarına düşmüştü.

İyi de bu kapı kilitli değil miydi?!

Kıza ne olduğunu soracakken arkadan gelen sima oğlanı şoka sokmaya bile yeterdi.

‘’Eren?!’’

Ben_kalp_uyku sen kalp ben

Hatilamayanlar için Eren ilk bölümlerde olan Çağrı'nın en yakın arkadaşı.
14. Bölümün 2. Kesiti olduğu için kısa oldu.
O kadar zamandan sonra bu kadarcık oldumu.
Bence olmadı ama boş zamanım yok

Sizce Eren gerçekte kim?.

Ya da kahkaha sesiyle onun sesinin benzemesi ne olabilir?

Peki Çağrı'nın babasına ne demeli?

En yakın zamanda 15. Bölümün gelmesine uğraşacağım.

İyi Günler.