DELİ

38. BÖLÜM - UYANIŞ

Multi Anı Güner.

Çağrı ve Anı iki gün olmasına rağmen hala uyanmayan kız yüzünden gergindiler ve sürekli olarak doktoru kenara çekiyordular.

''DOKTOR!'' Çağrı yanında duran sandalyeyi tuttu ve duvara fırlattı.

Evin içerisinde olan Anı oğlanın gerçek yüzüne baktı, işte bu oydu. Eğlence başlasın.

''Niye uyanmıyor?'' alay edercesine güldü. Anı mutfağın kapısında durmuş Halil Bey ile Çağrı'yı izliyordu.

''O koyduğumun parası-'' nefes aldı, nefes verdi Çağrı. Bu sefer güler yüz ile baktı doktora.

''Neden söyle bana.'' Yakasından tuttu ve duvara yapıştırdı. Anı kaşlarını kaldırdı ve güldü.

Çağrı kızının daha fazla gözleri önünde, tam yanında işkence çekmesine dayanamıyordu.

''Neden söylesene lan'' yakasından bırakarak geriye çekildi. Sakinleşmeliydi.

''Siktir git şu mutfaktan.'' Anı iyice zevk almıştı bundan. Çağrı'nın bu halleri, inanılmazdı.

Doktor koşarak çıktı, Anı mutfağa elindeki defterler ile giriş yaptı. Oğlan Anı'yı gördüğünde sakinleşmek yerine daha da sinirlendi.

''Sen de iyi alıştın! Çık hemen.'' Anı tepkisizce oğlanı izliyordu.

''Kime diyorum, defolsana.'' Çağrı güldü. Ellerini saçından geçirdi, kafasını geriye attı ve derin bir nefes aldı. Gülmeyi bir anda kesti ve Anı'ya yumruk attı.

''Hayırdır? Dağdan geldin, beni mi kovacaksın. Şara'dan uzak dur.'' Yerde duran beyaz cisme -Anı'ya- tekme attı.

''Duyuyor musun?!'' Çağrı iyice çığırından çıkmıştı.

''Biliyor mu?''
''Kim?'' anlamadı Çağrı, tek isteği bir anca defolmasıydı.

''Şara.'' Anı güldü, hala yerde yatıyordu.

''Bu halini biliyor mu?'' Çağrı Anı'nın üzerine bastı. Şirketten hızla ayrılıp eve geldiğinde endişesinden dolayı ayakkabılarını çıkartmamıştı.

''Bu seni neden ilgilendiriyor.'' Ayağını biraz daha bastırdı. Anı'nın takım elbisesi çamur oluyordu.

''Biliyor musun?'' Çağrı bir tekme daha attı.

''Neyi lan neyi?'' birkaç tekme daha. Sakinleşene kadar vurdu Anı'ya.

Yakasından tuttu ve yukarı doğru kaldırdı. Kendisi oturur pozisyondaydı.

''Neyi biliyor muymuşum?'' Anı kanlı ağzı ile gülümsedi.

''Şara'yı sen öldüreceksin Çağrı.'' Oğlan hızla ellerinde olan oğlanı yere çarptı.

''Öldürürsem ben öldüreceğim, sanane Şara'dan.'' Ellerini boğazına sardı.

''Benim olandan sanane ?''

''O kendine ait.'' Nefes alamıyor olsa bile geri kalmıyordu Anı.

''Onun sadece kendisi var.'' Tekrar güldüğünde bir yumruk daha yemişti.

''O kimseye ait değil -öksürür- o kimsesiz.''

''Değil! Ben varım.'' Çağrı iyice kendisi olmaktan çıkmıştı.

Canını sıkıyordu her şey, ona bulaşan karıncayı bile ezmek istiyordu. Tenine değen rüzgarı kesmek, soğuktan üşüyen bedenini ateşe vermek istiyordu. Son zamanlarda her şey ona daha çok batar olmuştu.
''Evet eminim.'' Anı, kan kusana kadar dövülmüştü ve karşılık verme gereği duymamıştı.