DELİ

44. BÖLÜM - İYİ ŞEYLER

Anı eve girdiğinde hiç beklemediği iki misafiri vardı. Üzerinde ki kanlı ceketi çıkarttı, kanlı ellerini arkasına sakladı ardından.

Şahsen böyle saygısızca kimseyi ağırlamak istemezdi. Şara’nın ona bakmamasından ziyade onu fark bile etmemişti. Çağrı mahcupça gülümsedi.

‘’Merhaba.’’ Anı yüzüne yapmacık bir gülümseme yerleştirdi.

‘’Merhaba. Evim de işin ne?’’

‘’Uzun hikaye oturmak istemez misin?’’ Anı gözlerini devirdi. Kendi evinde misafir muamelesi mi görecekti.

‘’Çağrı Şara neden burada?’’ omuz silkti Çağrı.

‘’Beni hatırlamış.’’ Anı gözlerini büyüttü.

‘’Hadi lan.’’ Koşarak kızın önüne geçti.

‘’Beni? Beni de mi?’’ Şara kafasını başka bir yere çevirdi.
Anı Çağrı’nın kafasına vurdu. Şara aynı anda Anı’nın kolunu tutmuştu.

‘’Hani hatırlamıştı Çağrı?’’  Anı kolunu kızın elinden kurtarmak için çaba sarf etti.

‘’Beni hatırladı dedim seni mi dedim?’’ Çağrı Şara’nın elini tutarak Anı’dan kurtardı kızı.

‘’Şara arabaya geçsene.’’ Kız sorarak baktı. Anı da neden oğlanın gitmediğini sormak için can atıyordu.

‘’Geleceğim geç.’’ Şara evden çıktı. Anı kaşını kaldırarak oğlana baktı.

‘’Dönecek misin Anı?’’ kafasını salladı Anı.

‘’Evet?’’ Çağrı omuz silkti.

‘’Hiç sadece sormak istedim. Bu arada elin?’’ Bu sefer Anı omuz silkti.

‘’Bir fare ile dalaştım da ondan.’’ Çağrı kafasını salladı.

‘’Tamam o zaman gideyim.’’ Anı Çağrı’nın ardından baktı. Ses tamami ile kesilinceye dek bekledi. Sonra yavaşça banyoya gitti. Ayaklarını sürte sürte yavaşça ilerledi. Ellerinde ki kanı arıttı. Yansımasına baktığında derin bir öfke hissetti.

Eli aynaya doğru kendiliğinden hareket etmişti. Kız nasıl oluyor da sadece tek kişiyi hatırlayabilirdi. Tekrar vurdu yansımasına.

Eli kırmızıya boyanırken acısı onu tatmin ediyordu. Gülümsedi. Kalbinin üzerine vurdu. Beyaz gömleğine elinde ki kan bulaştı.

‘’Sakinleş bakalım.’’ Derin bir nefes aldı. Evet işte böyle.

‘’Aç gözlerini.’’ Parça parça olan yansımasına baktı.

‘’Uslu oğlan.’’ Yansıması ona gülümsedi.

Titremesini sakinleşene kadar durduramadı. İçi üşüyordu. En kor alev bile ısıtamazdı.
Anı’nın ruhu üşüyordu. O artık üzerinde ki yorganları atmak istiyordu, zaten hepsi işlevsizdi.

Banyo da yere yığıldı bir anda. Cenin pozisyonu aldı.

‘’Anne.’’ Kelimeler boğazına tıkıldı.

‘’Beni kurtarmaya gelsene.’’

----------------

‘’Evine hoş geldin Şara.’’ Kız arabanın kapısını kapatırken işte şimdi nefes alıyormuş gibi hissetti. Çağrı kızı izlerken mutluydu.

Kim demişti yalnız olduğunu, ona ait bir şey vardı gözlerinin önünde. Şara Çağrı’ya baktıktan sonra, kısa bir anlığına gülümsedi.