Multi Şara
Kız kendi yatağında uyandı günler üstüne. Enteresan.
Yorganı üzerinden çekerek ayağı kalktı. Su, şuan ihtiyacı olan tek şey suydu. Ağzı kurumuştu ve yutkunamıyordu.
Yeni uyandığı için sarsak adımlarla odasından çıkarak merdivenleri inmeye başladı. Bir yandan duvardan destek alırken diğer yandan da düşmemek yavaşça iniyordu.
Mutfağa girerek gözlerini ovuşturdu, eline bardak alarak tam suyu dolduracak iken oturan karartı gördü. Anlık refleksle elindeki bardağı karartıya atarken çığlık atmıştı.
Elini göğsünün üzerine koydu. Bardağın paramparça olması, duvardan binlerce parçayla sekerek yere düşerken oluşturduğu tiz sesi duysa da, kız bardağı karartının elinde görüyordu.
Elleriyle gözlerini ovuşturmak istese de gözlerini kırpmaya bile korkuyordu şuan.
Kimdi bu? Karartı rüyasında duyduğu tiz kahkahanın aynısını atarken bir anda yok oldu.
Yavaşça yere çöktü Şara, ellerini saçlarının arasına daldırarak çekti. Beyni ona oyun oynuyordu. Sadece oyun.
Oyun!
Kanma bu oyunlara kızım! Kendini tamamen yere bırakmasına şans kalmadan kollarından tutularak ayağı kaldırıldı ve iki kol ona sarıldı.
Karartı!
Kendini geri çekmeye çalışsa da çok güçlüydü. Tekrar kurtulmayı deneyecekken Çağrı'nın yatıştıran sesini duydu.
Saçındaki ellerini bırakarak oğlana sarıldı. Tişörtünü avucunun arasına alarak sıktı. Kafasını tam olarak oğlanın boynuna yaslarken bu kollarda kaybolmayı bir daha da bulunamamak istiyordu.
O şeyi uzun zamandır görmüyordu ve tekrar görmesi onun asla normal biri olmayacağının kanıtıydı.
O karartı sanki ben her zaman seninleyim der gibiydi. Bu hastalık seni asla yalnız bırakmayacak gibi.
Bunları bir erkekle yaşaması gerekmiyor muydu?
Ah! Ne zaman normal olabilirdi ki.
''Çok korkunçtu.'' Oğlan kollarını sıkılaştırdı. Kızın korktuğu şey her neyse oğlanı da korkutmuştu. Bunun sonucunda çok kötü şeyler olabilirdi.
Hafifçe geri çekilerek kızın yüzünü elleri arasına aldı Çağrı. Kız artık tensel temaslara eskisi kadar tepki vermiyordu.
''İyi misin?'' oğlanın yüzünü kavrayan ellerinin izin verdiğince kafasını iki yana salladı Şara.
Bu ne biçim soruydu böyle! İyi olmadığını görmüyor muydu?
Çağrı eliyle alnını ovuşturdu, ne yapacağını bilmiyordu.
Kızın aklını dağıtmalıydı. Kızın aklı. Tabi ya! Nasılda aklına gelmezdi. Kızın kolundan tutarak mutfağın kapısından dışarı çıkardı. Dağ başı olduğu için kar tamamen erimemişti.
Kıza baktı. Sadece bir yere bakıyordu, o lanet düşüncelerinde neler vardı!
Bir anda kızı omuzlarından tutarak yere yatırdı, kız hazırlıksız olduğu için oğlana tutunurken ikisi birlikte karın üzerine düştüler.
Oğlan gülerek ayağı kalkarken kızın da yüzünde huzur vardı.
Ani ruh değişimleri, normal olmayan kızda anormalce vardı.
Kızı da yerden kaldırarak tekrar eve girdiler.
Anlık mutluluk. Evet bunun adı buydu.
Kızın belinden tutarak onu da kaldırdı ve omzuna attı Şara'yı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DELİ
AcciónBabasının pis işlerine karışmak istemeyen Çağrı çözümü için harika bir plan hazırlayarak sahip oldukları kliniğine gitmiştir .Bu planları bozan şey ise duyduğu güçlüce atılan bir kız çığlığıydı. 720 gününü geçirdiği hastanede artık delirmek üzere ol...
