Το αντίθετο μισό μου.

Εισαγωγή

Με λένε Βάλερη Γεωργοπούλου, μένω στο Λονδίνο και πάω τρίτη λυκείου. Δεν είμαι δημοφιλές κορίτσι, αντιθέτως δεν μου αρέσει να τραβάω τα βλέμματα. Κάθομαι μόνη μου στην τάξη, στην τραπεζαρία, στο διάλειμμα μέχρι και στο λεωφορείο. Πάντα ένιωθα διαφορετική από τους υπόλοιπους, ένιωθα οτι δεν ταιριάζω.

Οι μέρες μου είναι το ίδιο βαρετές κάθε μέρα, ξυπνάω, πηγαίνω στο σχολείο, γυρνάω, διαβάζω και πέφτω για ύπνο. Τη μαμά μου την βλέπω σπάνια μιας και όταν γυρνάει από τη δουλειά της κοιμάται όλη μέρα και ξυπνάει το βράδυ για να φύγει για τη δουλειά της πάλι. Έχω και μια πιο μικρή αδερφή, την Ασπασία, είναι διαβολάκι αλλά την αγαπώ. Θα πάει πρώτη λυκείου τώρα και θα είμαστε και στο ίδιο σχολείο.

Ο μπαμπάς μου; Λοιπόν, για να ξέρετε, ο μπαμπάς μου έχει πεθάνει αλλά κάθε φορά που ρωτάω τη μαμά μου, μου λέει ότι δεν έχει πεθάνει αλλά ότι είναι άγγελος και βρίσκεται στον ουρανό για να μας προστατεύει.

Λοιπόν, έτσι είναι η ζωή μου, έχω μια μαμά τρελή, έναν μπαμπά ανύπαρκτο και μια αδερφή που είναι στον κόσμο της. Ναι, αυτή είμαι εγώ, η Βάλερη, ένα απλό κορίτσι προς το παρόν, γιατί το μέλλον μου επιφύλασσε εκπλήξεις που δεν τις περίμενα.