Όταν ξύπνησα ήταν πλέον πρωί και εγώ βρισκόμουν ακόμα στο πάτωμα. Άκουσα την πόρτα να ανοίγει αλλά κράτησα τα μάτια μου κλειστά . Άκουσα κάποιον να με πλησιάζει και ένιωσα κάτι υγρό στο πρόσωπο μου. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα μια κοπέλα μικρής ηλικίας με καστανές μακριές μπούκλες και κατάμαυρα μάτια όπως όλοι τους να έχει κάτσει στο πάτωμα δίπλα μου και να μου καθαρίζει τις πληγές.
Πετάχτηκα πίσω και ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο.
"Ποιά είσαι"Της φώναξα
"Σσσσ μην φωνάζεις. Με λένε Ράντα, από το Μιράντα"
"Και τι θέλεις εδώ;"
"Σου έφερα φαγητό και μερικά άλλα πράγματα που χρειάζεσαι"
"Γιατί;"
"Γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι . Δεν είμαι σαν τον γκόμενο της αδερφής μου. Τον μισό αυτόν τον τύπο."
"... Βάλερη"
"Τι;"
"Με λένε Βάλερη"
"Σου έχω φέρει να φάς. Δεν είναι κάτι σπουδαίο,οτι μπόρεσα να πάρω από την κουζίνα."
"Ευχαριστώ" της είπα και άρχισα να τρώω αυτά που μου είχε φέρει. Μιλάγαμε αρκετή ώρα.
"Λοιπόν πρέπει να φύγω γιατί άμα με πιάσουν εδώ την έχω βαμμένη άσχημα"
"Εντάξει. Θα ξανά έρθεις ;"
"Θα προσπαθήσω"είπε και σηκώθηκε. Πήγε προς την πόρτα και την άνοιξε. Κοκκάλωσε για λίγο και μετά άρχισε να κάνει αργά βήματα προς τα πίσω. Μετά από μερικά βήματα έκανε την εμφάνιση του εκείνος ο άντρας που με βάρουσε εχθές . Πλησίαζε την Ράντα με αργά βήματα ενώ εκείνη έκανε αργά βήματα προς τα πίσω.
"Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;"
"Δεν έκανα τίποτα Αλήθεια"
"Ράντα ξέρεις ότι έψαχνα ευκαιρία εδώ και καιρό να σε βγάλω από την μέση"της είπε και έβγαλε ένα μαχαίρι από την τσέπη του .
"Το ξέρεις οτι ένα μαχαίρι δεν μπορεί να σκοτώσει έναν σκοτεινό δαίμονα."
"Ναι. Αλλά ένα αγιασμένο μαχαίρι στην καρδιά μπορεί να τον σκοτώσει" είπε και την πλησίασε.
"Όχι σε παρακαλώ δεν της είπα τίποτα , στο ορκίζομαι"είπε και δάκρυα έτρεχαν στα μάτια της.
"Αυτό θα το ευχαριστηθώ . Αντίο Ράντα."είπε και σήκωσε ψηλά το μαχαίρι.
Δεν μπορούσα να την αφήσω να πεθάνει για εμένα. Έτρεξα μπροστά της και την έσπρωξα πριν την μαχαιρώσει όμως το μαχαίρι έπεσε από το χέρι του και καρφώθηκε στο πόδι μου . Τον κοίταξα και μετά κοίταξα το πόδι μου . Έβγαλα το μαχαίρι και το πέταξα πάνω του . Τον πέτυχα στον ώμο και πήγα να κάνω ένα βήμα για να του επειτεθώ αλλά έπεσα κατω. Έχασα πολύ αίμα οπότε λιποθύμησα.
YOU ARE READING
Το αντίθετο μισό μου.
FantasyΝόμιζα ότι ήξερα την ζωή μέχρι που όλα άλλαξαν ..Τα παραμύθια έγιναν αληθινά , η φαντασιώσεις ζωντάνεψαν όλη η ζωή μου ήταν ένα ψέμα μέχρι εκείνη την ημέρα. Εκείνη την ημέρα που αυτός περάσει την πόρτα του σχολείου . Κατέστρεψε την ζωή μου... η μήπω...