Το αντίθετο μισό μου.

Ασπασία

"Καλά, έχεις δίκιο." Της απάντησα. και μαζέψαμε τα πράγματα μας και βγήκαμε έξω, αλλά όταν φτάσαμε στο προαύλιο είδα κάτι που με έκανε να χάσω τη γη κάτω από τα πόδια μου.

Την Ασπασία μαζί με τον Τόμας, και εκεί που πήγα να επέμβω τους είδα να φιλιούνται. Θόλωσα, ένιωθα την οργή να ξεχειλίζει ανεξέλεκτη από μέσα μου. Ο Τόμας γύρισε και με κοιτάξει με ένα σατανικό χαμόγελο κι εγώ θύμωσα ακόμα πιο πολύ γιατί ήξερα ότι δεν αγαπούσε την αδερφή μου, απλά την χρησιμοποιούσε.

Ξαφνικά ο καιρός άλλαξε. Η θερμοκρασία έπεσε απότομα και μαύρα πυκνά σύννεφα έκαναν την εμφάνισή τους ενώ παράλληλα έπεφταν κεραυνοί με έντονη θύελλα.

Κάποια στιγμή δεν ένιωθα να πατάω στο πάτωμα και όταν κοίταξα κάτω είδα ότι τα πόδια μου δεν πάταγαν όντως στο πάτωμα και όσο πήγαινε απομακρυνόμουν όλο και πιο πολύ μέχρι που σταμάτησα σε ένα αρκετά ψηλό σημείο όπου άμα έπεφτα δεν θα ζούσα σίγουρα. Εκεί που ήμουν με έβλεπαν όλοι αλλά δεν με ένοιαζε και πολύ ήμουν υπερβολικά πολύ θυμωμένη εκείνη την στιγμή. Πρέπει να είχαν αλλάξει τα μάτια μου γιατί έβλεπα πολύ καλύτερα από πριν, πλέον έβλεπα τα πάντα και ένιωθα τα χέρια μου να καίνε, ενώ τα περιέλουζε μία πολύ φωτεινή λάμψη. Τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να επιτεθώ, η Ασπασία γύρισε και με κοίταξε. Αλλά αυτή δεν ήταν η Ασπασία, ήταν μια άλλη κοπέλα από μικρότερη τάξη που έμοιαζε με την Ασπασία.

Το χαρακτηριστικά του προσώπου μου όπου ήταν σκληρά μαλάκωσαν και άρχισα να ντρέπομαι για αυτή μου την αντίδραση. Ποτέ δεν ήμουν οξύθυμο άτομο, δεν ξέρω τι με έπιασε και αντέδρασα έτσι. Όταν χαλάρωσα άρχισα να πέφτω χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι οπότε έκλεισα τα μάτια μου περιμένοντας να χτυπήσω στο πάτωμα, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα ότι είχα τυλίξει τα χέρια μου στο λαιμό κάποιου όπου με κράταγε σε στυλ νύφης. Όταν σήκωσα το κεφάλι μου είδα ότι με κράταγε ο Τόμας. Κλειδώσαμε για λίγο τις ματιές μας, εκείνη τη στιγμή είχαμε και οι δύο ανάμεικτα συναισθήματα, ήταν μακρυά μου οπότε για να φτάσει σε εμένα θα χρησιμοποίησε την ταχύτητά του βρυκόλακα. Μετά από λίγο πήρε το βλέμμα του από τα μάτια μου και κοίταξε γύρω μας, το ίδιο έκανα κι εγώ. Όσα παιδιά βρισκόντουσαν στο προαύλιο είχαν κάνει έναν κύκλο γύρω μας και ερχόντουσαν όλο και πιο κοντά μας, λέγοντας διάφορα μεταξύ τους. Εκείνη την στιγμή γύρισε ο Τόμας να με κοιτάξει.

"Πρέπει να φύγουμε από εδώ τώρα." Μου είπε τονίζοντας την σοβαρότητα της κατάστασης ενώ εγώ κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και κοίταξα τριγύρω για τυχόν πέρασμα αλλά δεν υπήρχε καμία έξοδος.