Το αντίθετο μισό μου.

Ειναι ολα τοσο δυσκολα

Το πρωί ξύπνησα με πολύ καλή διάθεση. Δεν ξέρω άμα είναι γιατί βγήκα έξω μετά από τόσο καιρό ή γιατί γνώρισα εκείνο το αγόρι τον Αντρέα, αλλά ένα είναι σίγουρο. Θέλω όσο τίποτε άλλο να μου τηλεφωνήσει. Δεν ξέρω γιατί απλά το θέλω. Τώρα βλέπω την Άννα που ξύπνησε και ετοιμάζεται να πάει στο μπάνιο.

"Καλημέρα!" Της είπα τραγουδιστά αλλά μιας και μόλις είχε ξυπνήσει δεν το πήρε και πολύ καλά.

"Να κλάνεις όλη μέρα." Μου είπε με την βραχνή φωνή της και μπήκε μέσα στο μπάνιο, ενώ εγώ άρχισα να γελάω.

Όταν βγήκε η Άννα από το μπάνιο πήγα να την ρωτήσω τι θα κάνουμε σήμερα, αλλά με πρόλαβε το τηλέφωνο. Το πήρα στα χέρια μου και κοίταξα την οθόνη 'άγνωστο' έγραφε. Αγχωθηκα και δεν ήξερα τι να κάνω οπότε κοίταζα μία το κινητό που χτυπούσε μία την Άννα.

"ΣΗΚΩΣΈ ΤΟ!" Μου φώναξε και πάτησα 'αποδοχή' ενώ έβαλα το κινητό στο αυτί μου.

"Παρακαλώ." Είπα.

"Γειά σου Βάλερι, ο Αντρέας είμαι. Με θυμάσαι;"

"Φυσικά. Τι κάνεις;"

"Μια χαρά, σε πήρα να σε ρωτήσω άμα θες να βγούμε για κανά καφέ σήμερα."

"Ναι, γιατί όχι."

"Ωραία να περάσω να σε πάρω από το σπίτι σου;"

"Ναι, μένω στην οδό *******."

"Οκ, κατά τις 15:00 είναι καλά;"

"Μια χαρά. Σε περιμένω. Φιλάκια."

"Γεια." Μου απάντησε και κλείσαμε το τηλέφωνο.

Έκανα ένα μπάνιο στα γρήγορα και βγήκα έξω όπου με περίμενε η Άννα και είχε βγάλει όλα τα ρούχα μου και τα είχε ακουμπήσει πάνω στο κρεβάτι. Θα την σκοτώσω! Ξέρετε πόση ώρα μου παίρνει να φτιάξω την ντουλάπα μου; Πολύ! Είχε βγάλει ένα σωρό ρούχα και με έβαζε να τα δοκιμάζω, να της κάνω πασαρέλα και μετά να αλλάζω και πάλι από την αρχή. Στο τέλος αποφάσισα ότι θα φορέσω το μαύρο μου τζιν σωλήνα και από πάνω την λευκή στενή μου μπλούζα με μία ροζ αεράτη από πάνω και τα ροζ τακούνια μου.

Πήγε 15:00 και περίμενα να έρθει ο Αντρέας. Μετά από μερικά λεπτά χτύπησε το κουδούνι. Κατέβηκα κάτω και είδα τον Αντρέα να στέκεται μπροστά από ένα μαύρο κάμπριο. Και ήταν κούκλος!

"Ουαου, είσαι πολύ όμορφη!" Είπε και κατέβασε το κεφάλι του,ενώ εγώ κοκκίνισα με αυτό του το σχόλιο.

"Και εσύ επίσης." Του είπα και άνοιξε την πόρτα από το κάμπριο. Μπήκα μέσα και μετά από λίγο μπήκε και αυτός.