Το αντίθετο μισό μου.

Τόμας ή μήπως και όχι.

Ξύπνησα και ήμουν στο κρεβάτι μου αν και δεν έχω ιδέα πως βρέθηκα εκεί. Ευτυχώς αυτή τη φορά φόραγα τα ρούχα μου. Έβαλα τις παντόφλες μου και βγήκα έξω. Στο σαλόνι  καθόταν ο Ντάνι και απέναντι του ο Τόμας.

Όταν με κατάλαβε ο Ντάνι σήκωσε το κεφάλι του"Ξύπνησες!"είπε και εγώ πήγα κοντά στον Τόμας και τον πήρα αγκαλιά. Γύρισε το κεφάλι του και "ΜΑ ΤΗΝ ΟΜΟΙΌΤΗΤΑ. Ποιός είσαι εσύ;"είπα και πήγα λίγο πιο πίσω.

"Και εγώ χάρηκα που σε γνώρισα. Παρακαλώ δεν έκανα και κάτι σημαντικό απλώς σε έδωσα. Μάρκος"

"Αα εμμ... ευχαριστώ"είπα και του έδωσα το χέρι μου"Βάλερή και συγγνώμη απλά έμοιαζες τόσο πολύ με έναν φίλο μου"

"Μμμ απ' οτι φαίνεται ξέρεις τον αδερφό μου τον Τόμας"

"Τι;Γιατί δεν μου το είπε οτι έχει αδερφό;"

"Δεν έχουμε και πολύ καλές σχέσεις"

"Γιατί τι έγινες;"

"Δεν θέλω να το συζητήσω"

"Όπως θες. Μήπως θα ήθελες κάτι να σου φέρω;"

"Όχι είμαι εντάξει"

"Βάλερη εγώ πρέπει να φύγω αν με χρειαστείς πάρε με τηλέφωνο"

"Κκ"

Καθίσαμε στο καναπέ με τον Μάρκο και μίλαγε μέχρι που μας διέκοψε το κουδούνι. Άνοιξα την πόρτα και μπροστά μου βρέθηκε ένας εξαγριωμένος Τόμας.

"Που είναι;"ρώτησε μέσα από τα δόντια του

"Ποιός;"

"Είναι ακόμα εδώ;"

"Ποιός παιδί μου;"

"Ο Μάρκος Βάλερη, είναι εδώ;"

"Εδώ είναι τι σε έπιασε"είπα αλλά με αγνόησε και μπήκε μέσα στο σπίτι.

"Τι κάνεις εδώ;"

"Τόμας ηρέμησε"

"Μην μου λες εμένα να ηρεμήσω.Φύγε και μην την ξαναπλλησιάσεις ποτέ σου"είπε ο Τόμας στον Μάρκο.

"Τόμας άλλαξα."Του είπε ο Μάρκος.

"Φύγε"του φώναξε

"Άλλαξα σου λέω τι δεν καταλαβαίνεις;"

"Είσαι τρελός ;Θα σε σκοτώσω. Θέλω να σε σκοτώσω, δεν το καταλαβαίνεις"φώναξε ο Τόμας στον Μάρκο και τον έπιασε από την μπλούζα. Οκ τώρα κάνω την εμφάνιση μου εγω.

Κατέβασα τα χέρια του Τόμας από την μπλούζα του Μάρκου μπήκα ανάμεσα τους και τον έσπρωξα μακριά.