the marauders: the love

Kerstmis

James en Sirius waren woest omdat ze uit het zwerkbalteam waren geschorst, maar als ze weer iets uithielden, wisten ze gewoon dat ze dan nog langer geschorst gingen worden. Sirius had intussen weer een nieuwe vriendin, James had echt spijt van wat hij gedaan had, Sirius minder, maar dat kwam misschien omdat zwerkbal voor Sirius minder betekende dan voor James. Ik zat te praten met James in de zetel. "Heb je je huiswerk voor gedaanteverwisseling al gemaakt?", vroeg ik. "Pfff", zei James. "Pfff ja of pfff nee?", vroeg ik. "Pfff nee", zei James. "Wat vind je van Rolph?", vroeg ik. "Gewoon, ik ken hem niet zo goed, hij trekt veel op met Samuel", zei James, "jij?" "Ik ken hem ook niet zo goed, maar ik vind hem wel vriendelijk."
Ik vond dat James er echt heel droevig uitzag, wat eigenlijk ook logisch is, want iedereen had eigenlijk zijn bezigheid gevonden. Sirius trainde veel voor rugby, in z'n eentje, want er mochten geen eerstejaars in het team zitten. Remus zat in een soort clubje die elke maandagnacht naar de sterren en planeten gingen staren. Ik zit in de Slakkers, we komen elke dinsdagavond bij elkaar, James en Sirius zijn ook lid, maar komen niet altijd. Julietta en James vliegen, maar James mag nu niet meer. Op donderdagavond ging ik ook naar een soort orkestgroepje, waar ik piano in speel, waar Julietta viool in speelt, waar Rolph in drumt, waar Samuel cello in speelt. Dat was nu net zo leuk aan Zweinstein: overdag moest je naar de lessen gaan, maar 's avonds doe je gewoon wat je wilt, zolang je maar niet na een bepaald uur nog in de gangen bent. James was die vrijheid nu ontnomen. Ik zou het eerlijk gezegd ook geen leuke straf hebben gevonden. Maar ja, ik zou ook nooit op het idee komen vuurwerk af te steken tijdens de les.
Opeens bedacht ik me iets. "James, als je mee naar buiten komt mag je wel even op mijn bezem vliegen", zei ik. "Echt", zei hij. "Tuurlijk", zei ik. Eerst vloog hij een kwartiertje op mijn bezem, daarna gaf hij mij nog een paar tips voor zwerkbal. Toen het begon te schemeren, gingen we naar binnen. Daar kwamen we Sirius tegen, kussend met zijn vriendin. We liepen hem voorbij, maar hij zag ons niet. "Eigenlijk heb ik er maar weinig mee op dat hij zoveel vriendinnetjes heeft op zo'n korte tijd, hij breekt de meisjes hun hart gewoon", zei ik, toen we ze voorbij waren. "Ik vind het eerlijk gezegd ook niet heel cool", gaf James toe. Toen we aankwamen in de leerlingenkamer, zagen we Xumy kussen met Elisabeth, ook een vierdejaars griffoendor. "Misschien kun je dit op een plaats doen waar niet heel Griffoendor toekijkt", zei Julietta zuchtend tegen haar broer. "Misschien moeten kleine eerstejaars zich niet bezighouden met het berispen van ouderejaars", zei hij. Julietta liep weg. "Julietta, waar ga je heen?" "Ergens waar hij niet is", zei Julietta.
Kerstmis naderde snel, en we moesten op een lijst schrijven of we gingen blijven op school. De lijst van Griffoendors die bleven hing een paar dagen later op in de leerlingenkamer.
Eerstejaars:
-Lily Evers
-Remus Lupos
-Rolph Lupos
-James Potter
-Julietta Zhang
-Sirius Zwarts

Tweedejaars
-Thimy Zhang

Derdejaars
-Elina Zhang

Vierdejaars
-Xumy Zhang

"Waarom ga jij niet naar huis?", vroeg ik aan James. "Dan zit Sirius zo alleen", zei hij.
Het was duidelijk dat ze het voor de kinderen die op Zweinstein bleven zo gezellig mogelijk hadden proberen maken. Overal hing er kerstversiering op, er stonden reusachtige kerstbomen, het was ontzettend gezellig. De ochtend van kerstmis lagen er allemaal pakjes aan het voeteinde van mijn bed. Een boek over allemaal bezweringen van Remus en Julietta, smekkies in alle smaken van James en Sirius en een boek van mijn favoriete schrijver dat ik van mijn ouders gekregen heb. Onderaan vond ik nog in een groot pak met zelfgebakken cake van mijn moeder. "Wat heb jij allemaal gekregen, Julietta", vroeg ik. "Chocokikkers van James en Sirius, een bezemkompas van jouw, een middel om het hout van m'n bezem te poetsen van Remus, van Thimy heb ik een grote poster van m'n favoriete zwerkbalteam gekregen, van Elina een boek over bezweringen, van Xumy een boek over zwerkbal en van Sophia een nieuwe veer op te schrijven en van m'n ouders een trui.
We gingen naar beneden en ik speelde een potje toverschaak met Julietta, die won, omdat ze daar nu eenmaal ontzettend goed in was.

"Gaan we een sneeuwballengevecht doen?", vroeg Thimy. "Ja", zei Julietta. We hadden ontzettend veel fun samen. Nat en doorweekt kwamen we in de leerlingenkamer aan. Sirius en James waren buiten op Julietta's en mijn bezem aan het vliegen, Xumy zat met Elina in de bieb en rechts in de kamer zaten Rolph en Remus ruzie te maken. "Bemoei je er niet mee, bemoei je er NIET mee", schreeuwde Remus, helemaal woest. "Loop maar weg, maar ik probeer alleen te doen wat goed voor je is", riep Rolph hem nog na. In de slaapzaal hadden Julietta en ik het erover. "Vreemd," zei ik, "normaal laten die twee elkaars gang toch altijd gaan? Waar ging dat over en waarom wilde Rolph Remus helpen?" "Ik weet het niet, maar het zal vast wel redelijk belangrijk zijn, anders zou Rolph niet zo boos zijn", zei Julietta. "Ik wil en zal erachter komen", zei ik. "Wat ben jij toch nieuwsgierig, laat die twee jongens toch gewoon hun gang gaan", zei Julietta. "Alsof jij niet nieuwsgierig bent", zei ik terug. "Tuurlijk wel," zei ze, "maar dat wil nog niet zeggen dat ik me als een bemoeial ga gedragen." "Ik wil Remus gewoon helpen met dat probleem", zei ik verontwaardigd. "Je doet maar," zei ze, "maar weet dat Remus dat waarschijnlijk niet zal appreciëren." "Soms moet je eerst iets doen wat iemand niet wil om ze te helpen", zei ik. "Zoals ik al zei, je doet maar, maar draag de gevolgen en weet ook dat dat tussen broer en broer gevoelig ligt." Hmm, dat was wel waar, dat wist ze zelf van haar en haar zus, misschien heeft Julietta gelijk en moet ik die twee laten doen, dacht ik. "Ik ga slapen, welterusten", zei Julietta. "Slaapwel", zei ik terug, maar mijn nieuwsgierigheid weerhield me ervan in slaap te vallen. De volgende ochtend zaten ik en Julietta aan het ontbijt en we waren ons meningsverschil van gisteren helemaal vergeten. "Weet je," zei ik, "eigenlijk is het best zielig voor Sirius: wij zitten allemaal maar te vertellen over onze cadeaus die we hebben gekregen en hij heeft alleen maar een cadeau van James' moeder gekregen." "Dat is waar", zei Julietta.