the marauders: the love

De eerste dag op Zweinstein

Daar stond ik dan voor de zweinsteinexpress. 'Lily',zei mijn moeder. 'Ja',zei ik. 'Wat  is er?' 'Het is tijd om afscheid te nemen',zei mijn moeder. Ik gaf haar een knuffel en ze zei tot volgend jaar. Ik ging met kerst niet naar huis omdat mijn ouders het een beter idee vonden om met kerst Zweinstein te ontdekken. Dus gaf ik ook mijn vader een zoen en strekte mijn armen al en liep naar mijn zus toe. Maar die duwde me gewoon weg. 'Wat is er?',vroeg ik met tranen in m'n ogen. 'Ik wil niet geknuffeld worden door mensen die zoals jou zijn.' 'Wat dan?', zei ik, met moeite mijn tranen in bedwang houdend. 'Monsters!',schreeuwde ze en ze liep weg. 'Petunia!',riep ik haar na. Wenend stapte ik de zweinsteinexpress binnen samen met mijn kat Laetitia, dat betekent in het latijn blijheid, dat zei mam. Petunia was natuurlijk nog boos omdat ik deze vakantie met Severus heb gespeelt. Severus Sneep is een vriend van mij en gaat net als mij voor het eerst naar Zweinstein. Ik leerde hem kennen in de vakantie, maar Petunia mag hem niet omdat hij in een arme buurt woont en slobberige vuile kledij draagt.

Ik ging in een lege coupé zitten en begon nu echt hard te huilen. Na 5 minuten kwamen er 2 jongens binnen. 1 was ontzettend knap en had mooie grijze ogen. De andere was redelijk klein, had pikzwart warrig haar dat zo te zien nooit in model bleef liggen, lichtbruine ogen en een bril. Ik wist niet aan wat het lag maar het leek alsof ze zich geweldig voelden. Ik veegde mijn tranen af en de jongens vroegen: 'Mogen we erbij zitten?' 'Ja', zei ik. 'Ik ben James Potter',zegt de jongen met de bril. 'Ik ben Sirius Zwarts',zegt de knappe jongen. Nog geen minuut later komt een jongen binnen met zwart vettig haar, een haakneus, zwarte ogen, slobberige kledij en een gebogen houding. 'Severus', riep ik en ik omhelsde de jongen. 'Lily', zei hij en zijn zwarte ogen fonkelden. Na ongeveer 5 minuten kwamen er nog 3 jongens binnen. De eerste was lang, vol littekens met bruine ogen en bruin haar. De tweede had witblond haar en helderblauwe ogen. De derde was ontzettend klein, nog veel kleiner dan James, hij had waterige oogjes en bruin pluizig haar.

'Kom binnen',zei ik. 'Dankje',zei de lange jongen. Ik ben Remus Lupos, de lange jongen wees op zichzelf, dit is Samuel Zwinnen, hij wees op de jongen met witblond haar, en dit Peter Pippeling en hij wees op de jongen met het pluizige haar.

Na een tijdje ging het gesprek over de afdelingen. Iedereen buiten Sneep wou bij griffoendor of ravenklauw, Severus wou bij zwadderich en voor mij maakte het niet uit. Het gesprek liep uit de hand en Severus liep boos weg. Ik liep achter hem aan maar hij ging bij een paar enge ouderejaars zitten dus ging ik maar terug naar onze coupé. Tot mijn grote blijdschap zat er nog een ander meisje. 'Lily', zei James, 'dit is Julietta Zhang.' 'Hallo' ,zei ik. 'Hallo' ,zei ze terug.

We gingen ons verkleden en toen we terugkwamen ging het gesprek tot mijn grote woede over Severus. Ik werd kwaad op Zwarts en Potter en was blij toen we bij Zweinstein waren. Toen we op het Perron stonden kwam er een reusachtige figuur aangelopen die riep: "Eerstejaars hierheen!".

Toen we bij de reus waren zagen we dat er nog wel best veel andere eerstejaars waren. 'Oké', zei de reus, we gaan nu het meer over, 4 per bootje. Toen we bij de bootjes waren ging ik een bootje zitten met Julietta en kwamen er nog tot mijn woede Potter en Zwarts bijzitten. Samuel, Remus, Peter en een schattig meisje met rosblond haar zaten ook samen in een bootje. Toen we bij het kasteel waren wachtten er een strenguitziende heks op ons. Kom maar mee naar binnen, zei ze. De sorteerceremonie begint zo meteen.