the marauders: the love

Drakenpest

Toen ik de volgende middag terug in de leerlingenkamer zat, zag ik dat er een nieuw briefje op het prikbord hing. Gauw ging ik kijken. Er stond op: Eerstejaars moeten woensdag eerste uur aanwezig zijn op de ziekenzaal. Info volgt op klasuur. "Goedemorgen Lily", riep Julietta. "Je hebt lang geslapen", zei ik. Dat klopte, het was al half twaalf. "Gaan we eten?", vroeg ik. "Ik doe vlug mijn kleren aan", zei ze, want ze had haar pyama nog aan. Samen liepen we naar het ontbijt. Na het eten maakte ik mijn huiswerk, wat redelijk snel ging. De rest van zaterdag verliep redelijk vlot, maar 2 personen bleven afwezig: James en Sirius. Pas om half 6 kwamen ze terug met helemaal uitgeputte gezichten. "Wat is er?", vroeg ik. "We hebben de hele dag geschrobd, als straf." "Wat hebben jullie dan gedaan?", vroeg ik. "We hadden over de gang waar zwadderaars na het eten altijd naar toe gaan na het eten, dus waar volgens ons hun leerlingenkamer was behekst met een spreuk, zodat de zwadderaars er in konden, maar er niet meer uit." "Dat was niet echt verstandig", zei ik. "Anderling was heel boos", zei James. Dat kon Lily zich wel voorstellen. Anderling kon heel boos worden. "Ik ga m'n rok naar de wasserij brengen", zei Lily, want ik dacht er opeens aan dat ik van plan was dat vanmiddag al te doen, en het was dringend want er zaten etensvlekken op. Zondag vloog voorbij en ook maandag ging snel. Tijdens het middagmaal bespraken we waarom we woensdag op de ziekenzaal zouden moeten zijn. Tijdens het klasuur dinsdag kwam Anderling met het antwoord. "Julie worden ingeënt tegen de drakenpest. Ook al komt die nu zelden voor. Wie er morgenochtend niet is krijgt twee weken lang strafstudie." "Doet dat pijn?", vroeg Charlotte. "Nee", zei Anderling. De volgende ochtend ging mijn wekker al om 7 uur af. Vlug deed ik mijn uniform aan en ging ik naar beneden om te eten. Na 2 minuten kwam Jullieta naast me zitten en zei goede morgen. Toen het 5 voor 8 is gingen we aan de deuren van de ziekenzaal staan en om stipt 8 uur deed mevrouw Plijster de deur van de ziekenzaal open. "Ga op klasvolgorde op een bed zitten dus: Charlotte Adriaans eerst, dan Lily Evers dan Remus Lupos, dan Eleonor Peeters, dan Peter Pippeling, dan James Potter, dan Julietta Zhang, dan Sirius Zwarts en dan Samuel Zwinnen. Eerst kwam madame Plijster met een grote spuit op Charlotte af, die angstig bibberde. Ze stak de spuit in Charlottes arm en trekte hem er al na 1 seconde uit en ze fluisterde iets tegen Charlotte, die ging liggen. Daarna kwam ze naar mijn bed. Ze stak de spuit in mijn arm, trekte hem er bijna net zo gauw terug uit en fluisterde tegen mij dat ik mocht gaan liggen. Dat deed ik meteen, en ik voelde misselijk van die spuit. Toen iedereen geweest was zei ze tegen ons: "Jullie moeten hier de hele dag blijven liggen voor het geval iemand hier slecht op reageert." "En niet te luid praten", zei ze. "Ik verveel me"; zei ik tegen Remus, die een boek meehad en aan het lezen was. "Ik wou dat ik ook iets had om te lezen" "Komt voor elkaar" zei James, die had verstaan wat ik zei. "Welk boek wil je hebben?" "Het boek dat we voor geschiedenis van toverkunst moeten lezen", zei ik. "Accio boek kobolden versus tovenaars" Tien seconden later kwam het boek aan gezwoven, ik het greep het uit de lucht, bedankte James en begon te lezen en was verbaasd over hoe snel hij spreuken onder de knie kreeg. Het was een redelijk saai boek, maar ik moest het binnen een week al uit hebben. Toen de dag voorbij was voelde ik me totaal niet meer misselijk.