the marauders: the love

James' verjaardag

De ochtend van het feest was ik best zenuwachtig. Tien minuten voor acht ging ik onze locatie waar het feest gehouden zou worden binnen. Ik keek er wat rond en wachtte nog op Remus en Sirius, waarmee ik nog had afgesproken om de laatste voorbereidingen te treffen, terwijl Peter James zou bezighouden. Om vijf voor acht kwamen Remus en Sirius elk binnen met een grote kartonnen doos in de handen, in die van Sirius zat drinken, in die van Remus eten. 'Remus hielp me even alles naar binnen te dragen', zei Sirius. 'James denkt dat we strafwerk hebben', gniffelde Remus.
Toen James binnenkwam, met een smoes die Sirius had verzonnen, was hij stomverbaasd. Vervolgens maakte hij alle cadeaus open, hij was erg blij met mijn snoep, een sjaal die Remus hem had gegeven van zijn favoriete zwerbalploeg en Sirius' twee tickets om naar een zwerkbalmatch te gaan en nog vele andere cadeaus van de andere eerstejaars griffoendors, enkele huffelpufs en sommige ravenklauws. Toen kreeg ik dorst en ging naar de bar, waar Remus achter stond.. 'Wat zal het zijn?, vroeg Remus. 'Een boterbier alsjeblieft', zei ik. En voor mij ook een', zei James, die achter mij was komen staan. Het was heerlijk. Toen die op was ging ik dansen. Toen er een traag nummer kwam en James vroeg of hij met me mocht dansen en ik ja zei, schuifelde we samen de dansvloer op. Daarna speelden we black box. Dat is een spel waarbij er een vraag wordt gesteld en iedereen zijn antwoord op een papiertje schreef. Die werden in een doos, de 'black box' gestoken en die werden dan voorgelezen, maar je weet dus niet van wie dat antwoord was. De eerste vraag was: wie worden later een koppel? Ik schreef Samuel en Eleonor op. Toen las James de papiertjes voor: 'Lily en Remus. Lily en James.' 'Go Lily!', riep Charlotte. James ging verder: 'Eleonor en Samuel' Ha dat was mijn briefje, dacht ik. 'James en Eleonor. Sirius en Eleonor. Lily en Remus. Charlotte en Peter. Rolph en Charlotte. Rolph en Eleonor.', las James de rest van de briefjes voor. 'En de winnaars zijn: Lily en Remus!' Daarna gingen we nog wat dansen. "Weet je Lily", zei James, "ik vind je eigenlijk best wel leuk. De reden dat ik zo boos werd in het bezemhok was omdat ik bang was. Bang dat ik het bij je had verknald. En boos, boos op mezelf." "Het is oké", zei ik tegen hem. "Dat heb ik al lang vergeten en vergeven", zei ik. Na het feest gingen we één voor één terug weg, om niet gezien te worden.
De volgende dag was het moeilijk om ons niet te uitgelaten te gedragen.
De dagen en weken gingen voorbij. We gingen regelmatig naar Hagrid, vaak sprak ik met Severus, met Remus maakte ik m'n huiswerk, met James ging ik soms nog eens ontdekken en 's avonds had ik altijd veel plezier met Remus, Sirius en James. Ook Peter was er soms bij. Peter was het soort jongen waaraan je je niet stoort, waarop je niet kwaad kon zijn en die niemand kwaad deed. Maar hij was nogal verlegen, waardoor je niet zo gemakkelijk met hem kon babbelen.
Ik was met Severus aan het wandelen bij het meer. "Ik snap gewoon niet echt wat je in hen ziet", zei Severus. "Remus is wijs, lief en behulpzaam, James heeft een goed hart en ook Sirius bedoelt het goed. En ze kunnen me altijd aan het lachen brengen." Severus zuchtte. Lily op andere ideeën brengen zou toch nooit lukken. Maar eigenlijk voelde hij gek genoeg meer afkeer naar James dan naar Sirius. Sirius verdiende dit in zijn ogen nog een klein beetje, hij kreeg die aandacht omdat hij best wel knap en cool was. Ook al was hij volgens zichzelf misschien iets minder mooi dan James, Severus had in zijn ogen evengoed in de plaats van James kunnen staan en dat frustreerde hem. Severus had ook elke avond met haar in de leerlingenkamer kunnen zitten, met Remus wat studeren en met Sirius grappen kunnen uithalen. Maar dan had hij bij de sorteerceremonie een andere keuze moeten maken. Als ik niet zo graag bij Zwadderich had gewild, was ik er misschien ook niet bij ingedeeld. Maar hij was langs de andere kant wel zeer trots om een zwadderaar te zijn.