the marauders: the love

Verrassing!

Die avond wilde ik graag tegen iemand mijn hart te luchten. Remus was huiswerk aan het maken, Julietta was weg en met James was er ruzie. Er bleef dus nog maar één optie open: Severus. Ik zocht hem in de grote zaal. Daar vond ik hem. "Severus, kan ik even met je praten", vroeg ik. "Jazeker", zei hij. "Sorry voor toen ik je vorige keer beledigde", zei hij er direct achter. "Waarom? Waarom deed je dat?", vroeg ik. "Sorry, ik wilde gewoon indruk maken op die andere jongens." Ik schudde afkeurend m'n hoofd. Maar aangezien er niemand anders was tegen wie ik kon praten, vergaf ik hem en deed m'n verhaal. Ook Severus vertelde me allerlei dingen. Aan het einde van het gesprek voelde ik ook dat ik helemaal niet meer boos op hem was. Het strafwerk met James verliep heel wat minder vlot. De eerste week maakte we de hele tijd ruzie. De tweede week kwam hij naar me toe en zei: "Lily, het spijt me, ik heb me ongelooflijk arrogant gedragen", zei hij. "Als je dat maar weet", zei ik. "Ik zou graag mijn excuses aanbieden", zei hij. "Ik heb misschien ook wat overdreven gereageerd", zei ik. Elke avond werd het strafwerk gezelliger en gezelliger. Maar ook met Hagrid begonnen we steeds meer te praten. In het begin leek hij nogal nors, maar eigenlijk is hij erg gevoelig en heeft hij het hart op de juiste plaats. Zo werden James en ik met hem bevriend.
Tijdens kruidenkunde werkte James, Remus, Sirius en ik samen aan een plant bij kruidenkunde. De planten noemden certaperper, een afkorting van certapericulumpericulo, wat betekent: bestrijd gevaar met gevaar. De planten konden helpen tegen redelijk ernstige wonden, maar als je ze wou plukken bestond de kans dat ze jou beten. En dat had James dus voor, de plant beet hem hard in z'n hand. 'Ga maar naar madame Plijster', zei ze, toen het bloed uit z'n hand gutste. He waren de gevaarlijkste en spannendste planten die we tot nu toe behandeld hebben, maar blijkbaar slechts een voorproefje van wat we de komende jaren nog zouden behandelen. Toen James het lokaal verlaten had, zei Sirius:'James is over twee weken jarig en het lijkt me wel leuk om een groot feest te organiseren.' 'Oh leuk'' zei ik, 'en waar gaat het feest plaatsvinden?' 'Remus en ik hebben een gepaste locatie gevonden', zei hij, best wel trots. 'Het is een erg bizarre plaats, maar ik was aan het ijsberen waar we het feest nu zouden houden en dat we een groot feestelijk lokaal nodig hadden en toen verscheen en opeens een deur met precies wat ik nodig had, wat een toeval!' 'En wie wil je allemaal vragen?', vroeg ik. 'Peter, Samuel, Rolph, Eleonor, Charlotte, Remus, jij', zei hij. 'Als jij dat tegen hen zegt, houdt Remus zich bezig met hoe we alles onopgemerkt kunnen regelen, want zowel de professors als James mogen dit absoluut niet te weten komen. Ik regel drank en voedsel', zei Sirius. Ik knikte. Ik vroeg me alleen nog af wat ik als cadeau moest geven. Ik besloot uiteindelijk gewoon aan Sirius te vragen, als hij drank ging regelen, ook snoep te kopen. Eigenlijk vond ik het best wel spannend en een goede manier me te vermaken zonder Julietta.
Ik zag dat Remus wel met een ander probleem kampte. Ik vermoedde het al een tijdje, maar Remus had gewoon niet genoeg geld om iets te kopen. Ik had hem gezegd dat we mijn cadeau ook samen konden geven, maar Remus zei dat hij graag zelf een cadeau gaf. Hoe dichter het feest naderde, hoe spannender ik het begon te vinden. Remus zei dat hij uiteindelijk een sjaal van James lievelingsploeg van zwerkbal had gekocht.