Ne sözler yetti aşkı anlatmaya
Ne de gözler
Bu yüzden kalbimi kalbine kattım
Kanlı ellerimi senin masumluğuna sakladım.
****
Ayza Devrimle girdiği iddiada kazanması nedeniyle istediği bir şeyi yapmaya söz vermişti.Nereden bilebilirdi ki kocasının yüzme dalında şampiyonluğu olduğunu.Bilerek söylememişti kurşun gözlü odunu.Söz vermişti ama tabi isteyeceği şeyi duyana kadar.Paraşütle atlamak...
Ayza yüksekten korkardı ki! Küçükken çıktığı ağaçtan düşmesi sonucu kalmıştı bu korku.
Devrim yolda giderken ara sıra karısına bakıyordu.Ama tüm korkuların insanın kendi hüsn-ü kuruntusu olduğuna inananlardandı Devrim.
Arabayla,atlayacakları tepeye vardıklarında Ayza derince bir iç çekmekten kendini alamadı.Koskoca kayalıkların üzerinde eşsiz bir doğa harikası vardı.İzmir buradan kuş bakışı o kadar güzel gözüküyordu ki! Sanki kollarını açsa özgürlük onu kucaklayacak gibiydi.Herşeyin bittiği yer onun için yeni düşlerin,umutların başlangıcı olmuştu.Mutluydu Devrimin yanında bunu geç de olsa fark etmişti.Sanki yıllarca kanat çırpıp,çırpınan kuş özgürlüğüne kavuşmuştu.Peki ya uçmayı öğreten olmadan ne kadar ayakta kalabilirdi?
Bu düşüncelerden Devrimin sarılıp yanağına kondurduğu öpücükle çıktı.
"Hadi görelim bakalım korkuyor musun? Korkmuyor musun?"
"Tabi ki de korkmuyorum Devrim!"
Devrim Ayzanın bu kuyruğunu dik tutma çabalarına içten içe mutlu oluyordu.İnatçı bir karısı vardı.Bunu her seferinde daha iyi anlıyordu.
Ayza devrimin koluna girip onu götürmeye çalışırken.
"Ya devrim binmesek? Bak eve dönelim hadi kocacım."
"Olmaz karıcım söz sözdür."
Ayza ayaklarını yere vurarak çaresiz kabul etti Devrimin fikrini.
.....
"Devrim!!! Eve gidince soracam sana bunun hesabını yeminle.Seni odaya almayacağım gör bak."
Paraşütle yere inene kadar Ayzanın saymadığı şey kalmamıştı.Devrim ise onun bu haline gülüyordu.Eğer herşey planladığı gibi giderse bu akşam itiraf edecekti.
"Ayza akşam seni bir yere götüreceğim."
"Nereye gidicez Devrim ona göre hazırlanayım."
"Şık olabilirsin hayatım.Erkek falan olmayacak gittiğiz yerde."
Devrim memnuniyetle gülümserken Ayza bu gülüşten hiç hoşlanmamıştı.
"Sakın bana yine erkekleri ortadan kaldırdım deme!"
Aslında Ayzanın en iyi bildiği şey Devrimin kıskanç bir erkek olduğuydu ama bu yaştan sonra da bir çözüm bulunamazdı.
Devrim omuz silkerek
"Elbette demem nasıl olsa anlamışsın."
"Ahhh!"
Sinirle bağırarak odaya çıktı Ayza.Devrimin bu huyuna sinir oluyordu.Ayzanın etrafına tek bir erkek sinek yaklaştırmazken kendi kadınların arasına girebiliyordu.
****
Akşam herşey çok güzeldi.Denizin bitişiğinde tüllerle saklanan bir masa hazırlanmıştı.Üzerinde gül yaprakları ve mumlar vardı.
Bunu Devrimin planlamadığından adı kadar emindi Ayza.
Devrime dönerek
"Kocacım kim planladı bakalım bu yemeği?"
Kelimeler ağzından sert bir tonda çıkmıştı.Her ne kadar Devrim arkadaşları arasında esaslı abi gibi dursa da karısına çok iyi davranıyordu.
"Niye birinden yardım alayım ki! Ben yaptım Ayza."
Bozulduğu belliydi ama haklıydı Ayza da kocası...Gül ve mumlar mı?Biri söylese şaka yaptığını zannederdi.
"Devrimmm!!!"
"Off...İyi tamam.Boran planladı."
Karısı her şeyi anlıyordu bu yüzden yemeklerini yedikten sonra itiraf etmeye karar verdi.
Devrim için çok zordu bunu birine anlatmak hele de gözbebeği gibi sakınıp sakladığı çimen gözlüsüne.
Yemeğin sonunda 'İnceldiği yerden kopsun.'diyerek konuşmaya başladı Devrim.
"Ayza sana nasıl anlatsam...Ben senin bildiğin gibi biri değilim.Şirkette patronum ama başka şeylerde var.Off bu böyle olmayacak."
Devrim elini saçlarına daldırıp derin derin düşündü bunu karısına nasıl açıklayacağını.
Ayza kocasının karşısında kıvranmasına dayanamayarak cevapladı.
"Biliyorum..."
Nasıl bilmezdi ki hayat ortağıydı onun.Canından can bildiği eşiydi.Kurşun gözlü sevdiğiydi yüreğine kazıdığı.
Voteleri lütfen unutmayalım...
