New York'a Giden Çılgın Türk

15. Bölüm: ''İşe işe, bir güzel sula. Belki fidan çıkar.''

Beni desteklediğiniz için  yanımda olduğunuz için çok tişikür ederim biricik okuyucularım fsdggfdg. Sizi seviyarram fsdkjfgf

Multimedya >>>>  Jessie J- Flashlight

  ♛  

''Yanlış cevapladın çünkü sen o şarhoş olduğun gece Ediz Yalçın'a -soyadı- ilk öpücüğünü verdin.''dedi.

Sağ gözüm sinirden seyirmeye başlamıştı. Bu camış beni mi öpmüş leyn?! Şuan beni, beni deliyi diye bağırmak için zor tutuyorum kendimi.

''Sen beni mi öptüğnnnn?!!'' Ediz seyeren gözümü ve sinirli halimi gördüğünde oturduğu yerden kalktı ve benden yavaş yavaş uzaklaşmaya başladı. Bende kalktım ve peşinden ilerledim.

''Ulan hıyar oğlu kokonat! Sen beni ne hakla öpersin!''diye gene bağırdım ve etrafta ne var ne yoksa Ediz'e atmaya başladım.

''Ah! Atmasana be camış!'' Attığım eşyalardan kaçmaya çalışıyordu. ''Ya valla çok tatlı göründün bir alt dudak alıyım dedim.''Sırıtarak bana baktığında sinirle ayağımı yere vurdum. Etrafıma baktığımda  sandalye dikkatimi çekti. Sırıtarak sandalyeyi elime aldım.

''Oha deliye bak! Sandalleyi aldı lan!.. Arya bak sakın onu bana atma.''dedi geri geri giderken. İşaret parmağını bana doğru uzatmış 'sakın atma cenabet kaçık' bakışları atıyordu. Bu bakışları çıkardığım için kendime laf ediyormuşum gibi hissetmedim değil.

''Ulan bittin olum sen! Bittin.'' Sandalyeyi Ediz'e doğru attım. Ediz koşşada uzaklaşamadı ve sandalyeyle beraber yer ile bütünleşti. Ediz'in sandalyeden ikiz çocuğu olcağa kıvama geldiğinde yanına gittim ve saçından tutup zar zor ayağa kaldırdım. 

''Hayvan resmen sandalye attı ya.''dedi sırtını tutarken.

''Az bile yaptım ulan! Sen beni öpmüşsün.'' Arkamızdan 'ne'diye şaşkın nidalar koptu. Aha şimdi sıçtık kesin şu 'ne'diye anıranlardan biride abimdir. Bendeki şansa duble balgamlı ve kusmuklu tükireyim. Iyk, resmen kokteyl gibi bir şey yaptım ya.

♛  

''Ahh, sırtım! Ah, kafam! Ah heryerim.''diye bağıran bukalemun surata Allah seni alsın bakışları atıyordum.

''Oh, inşallah sandalyeden çocuğun olurda gününü görürsün.'' Odada bulunan herkes, sanki sandalye bana fırlatılmış gibi baktılar.

''Tamam fazla bir şey olmamış.''dedi Irmak pansuman yaparken. Niye pansuman filan yapıyorsun lan?! Sen kimin kankasısın?! Dünya'dan bir kokanat eksilsin nolcak. Panama'da çok var gider toplarız.

''Kafamı kırdı resmen.''diye yakınan Ediz'e Nurella bakışları attım. Kuş öldü beyb-...  beybi filan demem sana! Ot beyinli cenabet. 

Bora gülerek; ''Allah'dan Gökhan sizi duymadı. Şuan yaşamazdın Ediz.''dedi. Haklı çocuk dağılın odamdan. Bunlar gene benim odamda. Sanki bizim oda toplanma odası. Ne olursa bizim odaya geliyoruz.

''İyiki yoktu.''dedi Ayaz. O bizim konuşmalarımızı duyan toplulukta Allah'dan abim yokmuş. Olsa zaten şuan Ediz yaşar mı sanıyornuz? Sanmayın. Çünkü yaşamaz. Belki beni de elden geçirirdi. Ya da üşenirdi blandırdan geçirirdi. Şuan kendimi korkutuyorum mal gibi. Susayım en iyisi. Bak susadım. Bu espiriyi yaptığım için kıyma makinesinden geçirilip biftek olmak istiyorum. Neden böyleyim?!..

''Aynen.''diye onayladım.

''Neyde yokmuşum.''dedi abim bizim avm gibi açık olan odamızın kapısından girerken.