New York'a Giden Çılgın Türk

51. Bölümden kesit

Ediz anlamayan gözlerle bana ve Alper'e bakıyordu.

Aklıma düşüyor yüzün 'Allah seni alsın gibi bakışın.'
Artık sayılı zaman değil müebbet Kadıköydeyim.
Aklıma düşüyor yüzün, gülümser gibi yumurtlayışın
Artık namuslu filan değil mükemmel pornocusun.

Biri beni gömsün...

"Ne saçmalıyorsunuz." Sonra sırıttı.

"Panocu dedim ben panocu." Dediğimde sırıtmaya devam ediyordu. Kesin şırfıntı bukalemunla geçirdiği saatleri hatırladı. Pislik.

"Ne alaka?"diye sorduğumda gülmemek için kendini zor tutuyordu.

"Bilemeyeceğim. Belki de gelen geçeni kendisine yapıştırdığı içindir." dediğimde daha çok sırıttı.

"Burdan ne çıkarmalıyım." dedi ve tek kaşını kaldırdı. Terleyen ellerimi üstüme sürdüm.

"Bir şey çıkarma hemen. " deyip bakışlarımı kaçırdım.

Sıyrılıyım diye söylediğim şey yüzünden sıvadım.

Alper'i unutmuştuk. Gariban bir bana bir Ediz'e bakıp olayı anlamaya çalışıyor gibiydi. Ediz tam konuşacakken Alper araya girdi.

"Siz benim yüzünden ayrıldınız dimi?" dedi üzgünce.

"Kendini bilmem güzel."diyen Ediz tükürür gibi konuşuyordu.

Kavga is coming...

"Senin yüzünden ayrılmadık. Kesinlikle yapmayacağım bir şeyi benden istediği için ayrıldık."

"Onu bize tercih ettin."

"Onu size tercih etmedim. Sizin beni anlamanızı bekledim ama yine yanılmışım. " derin nefes aldım. "Ben değer verdiğim kişilere sonuna kadar değer veririm Ediz."

"Sizi de korumak için sizden uzak duruyorum." Dediğimde sinirle ellerini saçlarından geçirdi.

"Kimden korumaya çalışıyorsun." diye bağırdığında gözlerimi kaçırdım.

"Kendimden." dediğimde afallamıştı.

"Bu ne demek şimdi." dediğinde çoktan ordan uzaklaşmıştım.

Sinirlenince gözü dönen biriydim. Karşımda kim olursa olsun kalbini kırıyorum. Sonrada pişman olsamda iş işten geçiyordu. Bunun olmaması içindi be Ediz. Seni daha fazla üzmemek için.

Eğer o gün orda ayrılmasaydım...

Şuan paramparçaydık.

Kafamı iki yana salladım ve gülümsedim.

Umursamaz ol! Umursamaz ol! Umursamaz ol!

Ne konuştum be... Filozof olacak kızım yemin ediyorum.

...

Yine yapmıştı işte Arya. Yine kaçmıştı. Yüzleşmekten korkuyordu hayatla. Güvenmekten, sevmekten, bağlanmaktan korkuyordu...
Denemek istese bile geçmişi ayak bağı olup yine başarısız bırakıyordu onu. Artık alışmıştı. Birine güvense suratındaki gülümsemenin sönmesinden korkuyordu.

Hayatta kalmak için yüzleşmek zorundasın.

Bunu er ya da geç küçük kızımız anlayacaktı. O gün geldiğinde yüzünde gülümseme olmasada içinde biriktirdiklerinden arınmış olgun bir kız olacaktı...

Dermişim...

Snxhjdkdmdöd

...

O gün gelecek diye sırıtıyordu yazar kafnmd

Biraz piçlik yaparım da çok uzun sürmez merak etmeyin söfjkdmd

Kısa bir fragman yayınladım. Birazcık spoiler bire içeriyor olabilir ösnfjfm

Yeni bölümü en kısa zamanda yazıp yayınlayacağım.
Kendinize iyi bakın

İmza: €<~++%?'•=*#|!

İmza atmak çok hoşuma gidiyor lan aönxndjs