"WHAT'S the situation?" anang baritonong tinig ng bagong dating at isa sa pinakamatandang miyembro ng samahan. Kaswal na naglakad ito patungo sa ibang miyembro habang kritikal na pinasadahan ng tingin ang kabuuan ng lugar na kasalukuyang iniimbestigahan ng kanilang organisasyon.
Everyone stand in attention ng mapgtanto kung sino ang nagmamay-ari ng boses na iyon. Nagkatinginan ang isang hilera ng kalalakihang nakasuot ng itim na kasuotan mula ulo hanggang paa at nababalutan din ng itim na tela ang ibabang bahagi ng mukha ng bawat isa —at sa bawat kasuotan ng mga ito ay nakatatak ang simbolo ng organisasyon—ang Trinity Cross.
"We lost them, Sir" matatag ang boses at lakas loob na imporma ng isa habang diretsang nakatitig sa kanilang pinuno.
Nanaig ang mahabang katahimikan—nagsisimula ng balutan ng tensyon ang buong kapaligiran. At ang bawat isa ay hindi maipapagkailang nagsisimula na ring makaramdam ng takot na nagmumula sa presensiya lamang ng kanilang pinuno. Hindi na dapat sila nagulat pa. Kahit gaano man nila katagal at maingat na pinaghahandaan ang bawat misyon hindi maiiwasang may mangyayaring ibang hindi inaasahang pagkakataon na maaring makasira o makatulong sa kanilang misyon—at ng pagkakataong iyon ang kanilang hindi inaasahan ay nagdulot sa kanila ng pagkabigo.
Alam nilang lahat iyon ngunit—ang misyon na iyon ay napaka-importante na ang pagkabigo ay hindi kasali sa pagpipilian.
"All of them?" dumagundong ang boses na kumpirmang tanong ng lalaking animo'y kidlat na tumama sa kalupaan at sinilaban ng buhay ang bawat taong nandoon ng mga sandaling iyon.
"Ye—s si—r" nauutal na sagot nito.
"I specifically ordered you to catch those bloodsuckers at all cost!" he roared jolting everyone in their positions.
"The—re's no excu—se for our failure" nahihirapang sambit nito sa mga katagang mas lalong nagkumpirma sa sitwasyong kinasasadlakan nila.
"Keep searching" the leader commanded in a quiet voice—too quiet that stilled everyone in their place as its coldness took hold of their contained fear.
"Yes sir"
"Move!" he commanded without preamble. "Get moving now!"
Nagmamadaling kumilos ang bawat isa ngunit maingat at alertong pumasok sa loob ng abandonadong building—ng masiguro niyang ginagawa na ng mga ito ang kanya-kanyang trabaho tsaka lang nagawa ni Lucas ang humugot ng isang malalim na hininga upang pakalmahin kahit papaano ang sarili. He cursed silently. Damn those bloodsuckers! To think that they were able to escape!
Lucas stared up at the dark sky with seething anger. The moon looked as imposing as ever as it stared him down.
"Bloody hell!" Lucas cursed loudly.
"Now, now calm down Lucas. It can't be helped. You can't possibly think that we can outmatch the council no?" a voice suddenly popped up at his side.
Kilala niya kung sino ang nagmamay-ari ng boses na iyon.
Appearing at a place like this of all time...
"What the hell are you doing here Theodore?" he muttered without taking off his eyes from the moon.
"Not happy to see me?"
He's still a happy-go-lucky old fool as ever. Lucas glared at his friend then and comrade for countless years with their countless and endless battles together. He's wearing the same clothes as everyone else, letting him only see his wise old eyes reflected in his own.
"Si Zed?" Lucas suddenly asked.
"Don't worry he's still alive" Theodore playfully answered.
"I'm not the least bit worried. He is my son" seryosong sagot naman niya dito.
BINABASA MO ANG
LOVEBITES
VampirLumaki si Caitlin Sinclair sa isang masaya at simpleng pamilya. Kahit pa maagang namatay ang kanyang biological father at only child lang siya masasabi niyang napaka-swerte niya lalo na't laging nasa tabi niya ang ina, pati na rin ang stepdad niya...
