BU BÖLÜMÜ ROMANTİKLİ YAZCAM DİYE CANIM ÇIKTI ÇOK ZORMUŞ BE :D BENDEN BÖYLE BÖLÜMLER ZOR GÖRÜRSÜNÜZ YA VICIK VICIK :DdD İYİ OKUMALAR :Dd MULTİ DE SEMİH VE HİRA'NIN DUVARA YAPTIKLARI RESİM DEMEK İSTERDİM FAKAT BENİM HAYALİMDE KİNDEN BULAMADIM :Dd
Gözlerimi açtığım da arabadaydık. Bir an kaçırıldığımı düşünmedim değil ama kaçırılsam ön koltukta olmazdım sanırım. Daha fazla iç sesimle mücadele etmemek için kafamı sol tarafa çevirdim ve Semih'i gördüm.
"Günaydın uykucu sen sormadan söyliyim seni kaçırmıyorum sadece bugün bütün gün beraberiz . Senden bana bir şeyde yardım etmeni istiyorum." Bütün bir günü Semih'le geçirmek kulağa hoş geliyordu.
"Ne yapacağız peki?" cevap vermesini umarak sormuştum fakat tam da beklediğim şeyi söylemişti.
" Süpriz. "
Yol boyunca hiç konuşmamıştık ve şuan bir evin önünde duruyorduk. Anlamazca ona bakmaya başladım.
"Neden buraya geldik?"
"Yeni evim burası, annen eve döndükten sonra bende buraya taşınacağım ve sanırım bana duvarları boyamam da yardım edersin."
Duvar boyamak kulağa eğlenceli geliyordu fakat bence duvarları batırırdık.
"İyi de duvarları mahvederiz biz." diyerek güldüm.
"Zaten bir odayı biz boyayacağız diğer odalar boyandı ve açıkçası içimizden geldiği gibi boyayabiliriz."
Hep istediğim bir şeydi fakat annem bu işe kesinlikle karşı çıkıyordu. Sevinçten Semih'in boynuna atlayıp sarıldım. Yaptığım ani harekete rağmen beni hemen tutmuştu ve dengemizi sağlamıştı.
Sarılmamız bittiğin de içeri girdik. Gerçekten güzel bir evdi ve eşyarı hazırdı. Semih beni belimden tutarak boyaların olduğu bir odaya götürdü ve önlükleri verdi. Oda çok büyüktü ve açıkçası neden burayı feda ediyordu bilmiyorum.
"Keşke daha küçük bir odayı feda etseydin." dediğim de neye güldüğünü anlamadım.
"O da süpriz ama bunu öğrenmek için daha çok zamanın var." Bu aralar herşeyi en son ben öğrendiğim için alışıktım, omuz silktim ve etrafa bakındım.
"Resim de çok iyi olduğunu biliyorum ve istediğini çiz bende etrafa boya atayım."
"Tamam o zaman başlayalım"
...
3 saattir flap jacki boyuyordum onun dışında bu duvara her şeyi çizmiştim. Kelebekler, at, şirinler, sigara. Evet baya karışıktı ama bir arada çok hoş duruyordu. Semih'te boşlukları rengarenk yapmıştı.
Yorgunluktan kendimi yere attım ve Semih'te yanıma uzandı. Tam bir şey söyleyecekken telefonu çaldı ve aniden doğruldu. Telefonuna bakıp kapattıktan sonra bana baktı.
"Pizza söyleyelim ben aşağıdan numarasını bulup geliyorum" diyerek hızla odadan çıktı.
Evet artık bir şeyler çevirdiğine emin olmuştum o yüzden peşinden sessizce bende çıktım ve aşağı ses çıkarmadan indim. Semih'in sesi salondan geliyordu ancak ne konuştuğunu duyamıyordum. Salona doğru yaklaştıkça söylediklerini dinledim.
"Mahvetmene izin vermeyceğim"
...(karşı taraf)
"Hayır bunu yapamazsın orospu çocuğu" diye tıslar gibi konuşmuştu Semih.
...(karşı taraf)
"Onu üzdüğün an da herşeyi anlatırım gerekirse benden de nefret eder ama sana karşı hiç bir duygu beslemez anladın mı beni karşısına çıkma."
Kim hakkında konuştuklarını kestirememiştim. Kimle konuştuğunu da. Ahh hadi ama neler dönüyor burada..
