Gerçekler

71 7 4
                                    

Gökçeden:
Dün gece Aleynadan saat 10.25'te geldim. Yorgun hissettiğimden hemen uyumuştum.
Şimdi kalktığımda 6 civarıydı. Hayret ettim ben nasıl bu kadar erken kalkabildim diye. Bugün yine beden eğitimi vardı. Üstüme Nike'tan aldığım taytı ve pembe tişörtünü giydim. Biraz da kahvaltı edip çıktım.

Sınıfa geldiğimde suyumu doldurdum. Tuvalete gidip tekrar saçımı sıkı bir at kuyruğu yaptım. Tekrar döndüğümde Duru Ege ve Yusuf vardı. Ama Yusuf'un yanında ayrıca Duru'da vardı. Sinirime çok dokundu. Çünkü ilk geldiğinde Yusuf'a tutulmuş gibi bir hali vardı. Sesimi çıkarmadım ama hep nerdeyse onlara baktım. Bir ara artık çok sinirlendim Duru yerine gitmeden önce Yusuf'a sarılmıştı!
İyide bunlar niye seni bu kadar ilgilendiriyor? İç sesime cevap verdim.
Aşık olduğum için olabilir mi?

Evet sonunda aşık olduğumu kabul ettim. Ve bu çıkışta ona söyleyecektim. Ben bu konularda çok cesaretliydim. Ayrıca bugün voleybola kayıt yaptıranların elemeleri vardı. Ben gidecektim inşallah o da gelir!

Ne duruyorsun kızım gidip sorsana?!
Tamam sakin ol!

"Günaydın Yusuf!" Sesim çok neşeli çıkmıştı.
"Günaydın neşeli kanki."
"Bir şey soracağım,bugün elemeler var voleybol için ben Aleyna'yı seyretmeye gideceğim sende benimle gelir misin?"
"Tabii gelirim güzellik." deyince sevindim.

Bunları tenefüsün son zamanlarında söylediğim için sınıf doluydu. Hemen kalkıp aşk böcüklerinin yanına gittim.

"Merhaba aşk böcükleri nasılsınız?"
Rüzgar alttan alttan gülüyordu.
"Asıl size sormalı maşallah kaç gündür berabersiniz?"
Bu dediğine sadece güldüm.

Ahhh her yerim çok acıyor!Hocaam durun artık!Tolga Hoca gene vermişti egzersizleri. Ama voleybol seçmelerine katılacak olanlar orda oturuyorlardı. Bizim böcükler de tabiiki boş durmayıp benimle dalga geçmeye başladılar.
"Hadisene Gökçe amma yavaşsın bir karınca bile senden daha hızlı davranırdı yani!" diyordu Rüzgar. Aleyna da bıyık altından kıs kıs gülüyordu. Ben gösterirdim ona.

Dersin bitmesine 5 dk kala Tolga Hoca bir şeyler söyledi elemelerle ilgili.

"Sanırım burdan voleybol seçmelerine katılan Rüzgar,Aleyna ve Duru, doğru mu?"

Duru mu? İnşallah kaybeder!

Hepsi kafalarıyla onayladılar.

"Tamam çocuklar o zaman sizi okul çıkışı salonda bekliyorum, elemeler saat 15.30'da başlayacaktır."
Ve bunun üstüne zil çaldı.

Koca bir okul gününü daha devirmiştik. Annemi aradım ama cevap vermedi telefonuma bende babamı aradım.

"Alo? Merhaba baba ben eve bugün 16.30-17.00 gibi geleceğim voleybol seçmeleri varda Aleyna'yı izleyeceğim."
"Peki kızım ama geç kalmak yok!"
"Tamam görüşürüz." dedim ve kapadım, hemen Yusuf'u bulmaya başladım.

Aleynadan:
Okul bitmişti ve birazdan başlayacaktı seçmeler. Rüzgarın koluna girdim ve beraber spor salonuna doğru yol aldık.

"İnşallah senle maç yapmayız güzelim seni yenmek istemiyorum."
"Demek bu kadar iddialısın, sen beni hiç izlememişsin demek ki!"

Geldiğimizde daha sadece bizim sınıftan Duru ve diğer sınıflardan tanımadıklarım vardı. Daha çok 11 ve 9.'uncu sınıflardan gelenler vardı. Bende yukarı baktım bizimkiler gelmiş mi diye, ardından Gökçe'nin kocaman ellerini sallarken gördüm.
"İYİ ŞANSLAR!" diye bağırdı Yusuf.
"TEŞEKKÜRLER." diye bağırdım bende.

İlk maç Duru ve Rüzgar arasındaydı. Duru acemi olduğu için çok gerisindeydi Rüzgar'ın. Sonunda maç bitmişti. Aşkım kazanmıştı. Sıra bana gelmişti. Ben ve tanımadığım bir çocuk. Baya kaslıydı. Ve sert oynuyordu. Şu an önümdeydi. Çocuğa ve bana yapılan bağırışları duyuyordum. Ama gücüm yetmemişti. Artık yorulmuştum. Çocuk zaten çok önümdeydi ve topu bir çakmasıyla beraber kazanmıştı. Herkes bağırıyordu. Benim gözlerim dolmaya başladı. Bu sırada Rüzgar'ım yanıma gelip beni teselli ediyordu.
"Canım benim ne olursa olsun çok güzel oynadın rakibin çok zordu. Bak ben senin yerine kazandım ve senin sevginle başaracağım bu senenin voleybol turnuvalarını." Bu söylediği çok hoşuma gitmişti. Ona sarıldım. Sarılmak bazen en büyük ilaç. Şimdi de Gökçe ve Yusuf gelmişti. Onlarda çok güzel bir şekilde beni teselli etmişlerdi. Bizde ordan ayrılıp evlere dağıldık.

Gökçeden:
Aleynam maalesef ki kaybetmişti. Ama rakibi gerçekten çok zor biriydi. Onun için üzülmüştüm ama eğer seçildeydi beraber vakit geçirmemiz daha azalacaktı.
Şimdi sıra aşkımı ilan etme vaktiydi. Diğer böcüklerden ayrıldıktan sonra ikimiz kalmıştık. Bende yolda yürürken Yusuf'a;
"Sana bir şey söylemem gerekiyor."
"Allah allah ne oldu güzellik, söyle bakalım?"
"Yusuf ben seninle kanka olduğumuz günden beri çok güzel vakit geçirdim,çok güldüm ve çok eğlendim. Ama sana şu an olan hislerim çok daha farklı. B-ben sana a-aşık oldum."
Bir anlığına şok geçirir gibi oldu. Ama sonra beni kendine çekti ve öpmeye başladı. Ayrıldığımızda "Bende seni seviyorum güzelliğim, benimle çıkar mısın?" dedi.

Şu an benden mutlusu yoktu bu dünyada..

Umarım güzel bitmiştir! :)

Aşk Bize UzakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin