Hoofdstuk 15

281 17 2
                                    

POV EVA
De volgende ochtend word ik om 8 uur wakker en kijk ik in de ogen van de liefde van mijn leven. "Goedemorgen. Als alles goed is word ik thuis jou zuster." Zeg ik tegen Floris. Floris lacht naar me terug. "Owjee als dat maar goed gaat." Zegt hij plagend terug. Oo dat moment komt de arts binnen. Ik stap uit bed en de testen beginnen. "Alles ziet er goed uit. Je mag zo weer naar huis. Je moet donderdag naar de arts om je wond opnieuw verzorgd laten worden. Om 10 uur heb je een afspraak." Zegt de arts. We bedanken hem en ik help Floris met zijn broek aan te trekken. We lopen naar de auto. Het lukt maar wel langzaam. Ik vind het al goed dat hij nog zo goed kan lopen. Ik zet hem in de auto, en we rijden weg naar het huis van Floris. Bij hem thuis aangekomen help ik hem naar de bank te gaan. Ik ga een eitje voor ons bakken. Dat hebben we wel verdiend na al dat vieze ziekenhuis eten.

POV WOLFS
Ik vind het zo leuk dat ze zo goed voor me zorgt. Ik weet het zeker. Zei is mijn ware liefde. Hoe zorgzaam en lief ze is. Maar ook zo'n goeie collega. Opeens gaat de bel. "Shit het is Mechels." Zegt Eva geschrokken. "Verstop je boven. Ik doe de deur wel open." Zeg ik tegen Eva. Ze rent naar boven terwijl ik naar de deur loopt. Als ik hoor dat alles stil is boven doe ik de deur open. "Hee Wolfs ik kom deze fruitmand namens het hele team brengen." Zegt ze. "O dankjewel! Leuk." Zeg ik tegen Mechels. Ik laat haar binnen. Ze zet zelf koffie voor ons. En we drinken de koffie op. "Getuigen hebben je met Eva van Dongen in Maastricht gezien? Is dat waar?" Vraagt Mechels tegen me. "Ja ze vroeg of ik mee wou gaan naar Maastricht, toen ben ik meegegaan. Toen ze nog wat bij haar ex ophaalde ging hij door het lint." Zeg ik eerlijk. Ze kijkt me verbaasd en geschrokken aan. "Maar jullie hebben toch niks met elkaar?" Vraagt ze verbaasd. "Nee het is puur vriendschappelijk."  Lieg ik tegen Mechels.

POV EVA
Ik zit zo stil mogelijk op het bed van Floris. Het duurt erg lang. Maar zolang ze niks door heeft vind ik het allemaal wel goed. Ik ben zo blij dat het weer goed gaat met Floris. Een uur later is ze er nog steeds. En ik moet nu wel echt plassen. Maar ik kan moeilijk nu naar de wc toe. Dan hoort ze me. Toch besluit ik te gaan omdat ik het niet langer op kan houden. Ik sluip zo voorzichtig mogelijk de badkamer in. Zonder geluid te maken lukt het. Allen de terug weg naar bed struikel ik? Omdat ik zo aan het sluipen was. Shit denk ik nu. Ik sluit me snel op in de kast voor het geval Mechels gaat kijken.

POV WOLFS
"Hoorde je dat?" Vraagt Mechels aan me. "Ja dat zijn waarschijnlijk de buren. Die maken veel geluid." Verzin ik maar snel. "Nou ik kijk toch even." Zegt ze. Shit nu zijn we erbij denk ik terwijl Mechels naar boven loopt. Maar na een minuut die een uur leek te worden is ze weer terug. "Nee je had gelijk. Het zijn vast de buren. Maar ik ga naar huis." Zegt ze. "Is goed dankjewel ik laat je even uit." Zeg ik en ik laat haar uit. Als ik zeker weet dat ze de straat uit is roep ik Eva. Als ze beneden is begint ze te lachen. Samen schieten we in de lach en gaan we dicht tegen elkaar aan liggen op de bank.

Iedereen heel veel plezier vanavond om half 9😄. Ik moet jammer genoeg werken dus kan het pas rond half 12 terug kijken😔

Eva in opleiding.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu