Eva in opleiding.

Hoofdstuk 20

POV WOLFS
Eva is nu wel erg lang weg. Ik probeer haar te bellen maar ze neemt niet op. Ik bel Mechels gelijk en leg de situatie uit. Daarna bekijken we de camera beelden van de route die zie altijd rent. Ik zie haar rennen, diep in gedachten. Ik zie dat ze de bosjes ingetrokken word. De man heeft een bivak muts op maar de manier van lopen zegt al genoeg. "Dat is Frank." Zeg ik geschrokken tegen Mechels. Ze roept het gelijk om. Alle agenten in dienst horen het. Ik en twee andere rechercheurs gaan naar de plek waar ze verdwenen is. Daar zien we een adressen boekje liggen van Frank. Waarschijnlijk heeft hij die laten vallen, wat zeker niet slim is. Er staan 5 adressen in. Allemaal ver van elkaar. Ik bel Mechels en spreek mijn vermoeden uit. "Ze zit in 1 van die huisjes." We krijgen toestemming om ze allemaal te doorzoeken. We beginnen bovenaan de lijst.

POV EVA
Na een tijd gereden te hebben stoppen we in een huis. Ik herken het huis. Frank en ik zijn er een keer geweest toen we net samen waren. Hij sleurt me mee naar binnen. Daar bind hij me vast en slaat hij me in mijn gezicht. Ik word er bang van. Zelf durf ik ook niks terug te doen. Ik voel me net weer dat kleine misbruikte meisje van vroeger. Dat gevoel is zo erg. Ik hoopte dat nooit meer mee te hoeven maken.

POV WOLFS
We rijden zo snel als we kunnen naar het eerste adres. Maar we kunnen er niks vinden. Ook geen aanwijzing dat ze hier geweest zijn. Op dat moment word ik gebeld, het is Mechels. "Wolfs we hebben haar telefoon uitgepuild. Bij het laatste adres was hij in de buurt voor het laatst gebruikt. Mogelijk door Frank." We rijden gelijk door naar het adres. Het is drie uur rijden. Drie uur moet ik dus in de angst zitten. In de hoop dat er niks gebeurd.

POV EVA
Frank komt naar me toe en slaat me nog een keer. "Vuile slet. Dit is wat je verdiend." Zegt hij. Hij zet alle kranen open en taped me vast op de grond. "Als de politie jou gevonden hebben is het al te laat. En ben ik allang weer gevlucht. Als ik klaar met jou ben ga ik naar je vriendje toe. Geloof mij maar. Het word een hel. Maarja jullie hebben het er zelf naar gemaakt." Zegt hij lachend terwijl hij wegloopt. Ik voel me nu zo machteloos.

POV WOLFS
De tomtom geeft nog twee uur aan. Ik begin steeds harder te rijden. Ik kan Eva niet zo aan haar lot over laten gaan. Als er wat met haar gebeurd zal ik het me nooit vergeven. Was ik maar met haar meegegaan. Waren we maar samen gaan hardlopen. Dan waren we nooit in deze situatie geweest. Dan lag ze nu veilig in mijn armen te slapen. Ik rij zo hard dat ik al 3 kwartier heb ingehaald. Ik ben momenteel een gevaar op de weg. Maar dat maakt me op dit moment echt niet uit. Als ik maar weer herenigd word met de liefde van mijn leven. Dat is alles wat telt bij mij.

Ik vond de aflevering echt geweldig:) wat vonden jullie ervan? X