Eva in opleiding.

Hoofdstuk 32

Tijdsprong 4 maanden

POV EVA
De tijd is echt voorbij gevlogen. Floris en ik zijn weer gaan helpen. Marion is gestopt met werken. Ze had een geldprijs gewonnen en wou niet meer werken. Ze past wel twee keer per week op. Dat vind ze leuk. Floris en ik zijn 10 uurs diensten gaan draaien. Zo zijn we allebei 1 dag vrij om op de kindjes te passen. En ze gaan 1 keer per week naar een kinderdagverblijf. Ik was er eerst erg op tegen maar uiteindelijk ben ik er wel blij mee. Wij kunnen zo blijven werken. En als ze wat ouder zijn kunnen ze leren samen te spelen. Af en toe is het wel een geregel maar ik zou het niet anders willen. Ik ben super gelukkig met mijn gezin.

Tussen Floris en mij gaat ook alles super goed. We lopen soms langs elkaar heen maar we maken tijd voor elkaar, af en toe gaan we uiteten of iets anders leuks doen. Ik denk dat dit soort dingen ook wel nodig zijn om een gelukkig gezin te blijven samen.

POV WOLFS
vandaag ben ik vrij. Deze vrije dag met mijn meisjes is alles voor me. Ik vind het geweldig om voor ze te zorgen. Eigelijk wouden Eva en ik eerst dezelfde dag vrij zodat we met zijn vieren kunnen zijn. Maar kwa oppas was dat erg lastig. Ik mis Eva wel altijd als ze er niet bij is. Hiervoor waren we ook altijd samen.

"Hee schat." Hoor ik Eva roepen ze loopt naar binnen en geeft me een kus. Daarna de twee meisjes. Ik loop naar Eva toe en omhels haar. "Hee lieverd hoe was je dag?" Vraag ik geïnteresseerd. "Ja leuk hoor. Ik moet nog even met je praten ga even zitten." Hoor ik Eva zeggen. Ik ga naast haar zitten. "Wat is er lieverd?" Vraag ik bezorgd aan haar. "Ik sprak net met Mechels. Frank hebben ze een gevangenisstraf gegeven van 10 jaar." Ik ben opgelucht. Ik wist natuurlijk dat het minimum 4 was. " o ik ben zo blij dat te horen." Zeg ik tegen haar. " hij heeft ons een brief geschreven. Die heb ik bij me.." Zeg ik terwijl ik hem openmaak. Ik lees voor
Lieve Eef.

Ik kan je nooit vertellen hoeveel spijt ik heb van wat ik jullie heb aangedaan. Ik kan niet zonder jou leven. Daarom deed ik alles. Maar het spijt me echt. Ik had het nooit mogen doen. Ik had een waas voor mijn ogen.

Lieve Eef ik hoorde dat je een tweeling heb gekregen. Ik hoop dat je gelukkig ben. En ik wens jullie al het geluk toe.

Ik moet ermee leren leven dat je niet meer van me houd. Dat is erg moeilijk voor me, want ik wou oud met je worden.

Eefke als ik over 10 jaar vrij kom hoeven jullie zich geen zorgen te maken. Ik zou zoiets nooit meer doen.
Ik zou boeten voor alles wat ik je aangedaan hebt. Maar lieve Eef wees alsjeblieft gelukkig. Dat verdien je.

Ik blijf altijd van je houden.
Dikke kus,
Frank de Ponti

met tranen in mijn ogen leg ik de brief weg. Ik had dit nooit verwacht. Ik heb het idee dag ik nu alles een plekje kan geven. Of ik hen terug ga schrijven weet ik nog niet. Wat ik wel weet is dat ik vroeger heel veel van hem gehouden hebt.

Ik word door Wolfs uit mijn gedachten gehaald. Hij heeft bami op tafel staan. We eten het eten in alle rust op. Beide zitten we in gedachten over de brief die we net gelezen hebben.