Eva in opleiding.

Hoofdstuk 33

POV EVA
"Ja maar Flo ik moet weten of hij het meende. Ik moet er na toe." Roep ik boos naar hem. Waarom begrijpt hij me nou niet. Ik wil gewoon weten of hij spijt heeft. Meer niet. "Geen denken aan. Hij is levensgevaarlijk. Je had wel dood kunnen zijn." Roept hij terug. "HALLO!!! Hij is toch in de gevangenis en zit een glazen wand voor. Het is veilig." Roep ik vol onbegrip terug. Hij is toch mijn ex. Vroeger hield ik super veel van hem. Dus nu wil ik het weten of hij het meent. Maar het word me gewoon verboden. Hij is mijn vader toch niet. Opeens beginnen Roos en Fleur te huilen. Dat is dom van ons. Ze lagen natuurlijk te slapen maar we hebben ze wakker gemaakt.

We lopen naar de kinderen zetten onze verschillen aan de kant en kroelen met de baby's tot ze weer slapen.

POV WOLFS
Ik begrijp gewoon niet waarom ze zo graag naar hem toe wilt. Hij is gewoon niet te vertrouwen, en zei wilt dat allemaal riskeren om er achter te komen of hij het wel of niet meent. Waar slaat dit allemaal op! We gaan naar beneden en praten rustig verder. We willen natuurlijk niet dat de baby's nog een keer wakker worden. "Lieve Eef ik kan je niet tegen houden. Maar ik wil gewoon niet dat jou iets overkomt. Ik hou zoveel van je en ik wil je niet kwijt." Zeg ik met tranen in mijn ogen. "Hee lieverd je raakt me niet kwijt. Ik ben super gek op je. En ik zal heel voorzichtig doen. Maar ik moet het gewoon weten. " zegt ze tegen me. Aan de ene kant kan ik haar ook wel begrijpen. Maar ik blijf het moeilijk vinden. We stemmen erin mee dat ze morgen gaat. Mechels is akkoord dat de pauze iets langer voor haar duurt. We hebben zoveel overuren dat ze niet moeilijk gaat doen, zegt ze.

POV EVA
ik moet toegeven dat ik er ook wel tegenop zie. Hij heeft me erg veel pijn gedaan en dan moet ik hem morgen weer onder ogen komen. Maar ik weet zeker dat het goed komt. Er zit een wand voor en veel beveiliging. Dus morgen is de dag...