Hoofdstuk 17

262 16 1
                                    

POV WOLFS
de volgende ochtend word ik wakker naast Eva. Ze hoeft niet te werken dus kan ik nog heerlijk met haar blijven. Ik zie dat ze nog slaapt. Ik blijf nadenken over Mechels die haar achtervolgde. Ik vind het eigelijk wel een eng idee. Als ze erachter kont dat we samen zijn, zijn we allebei onze baan kwijt, en een grote kans op nooit meer een fatsoenlijke baan bij de politie. Ik zie daar Mechels namelijk echt wel voor aan. Ik zie dat Eva langzaam wakker begint te worden. "Goedemorgen schat." Zeg ik terwijl ik haar allemaal kusjes in haar nek geeft. Ik zie dat ze ervan begint te glimlachen. "Goedemorgen." Zegt ze terug. Op dat moment gaat de telefoon af. "Met Eva neemt ze op." Ik hoor haar praten aan de telefoon. Volgens mij gaat het over Frank. "Nee ik begrijp het. Dankjewel." Hoor ik haar zeggen en ze hangt op. Ik zie haar zuchten. "Dat was de politie uit Maastricht. Ze hebben nog steeds geen aanknopingspunt over de zaak vaan Frank." Vertelt ze me met tranen in haar ogen. Ik weet dat ze bang is. Dat vind ik zo erg om te zien. "Hee meisje toch." Zeg ik terwijl ik haar tegen me aandrukt, ik fluister allemaal lieve woordjes in haar oor. Ik voel dat ze steeds rustiger worden. "Eef hij komt ons heus niet meer lastigvallen. Hij weet dat hij overal gezocht word. Maak je maar geen zorgen." Zeg ik terwijl ze nog tegen me aanligt. 

Sorry dat hey zolang duurde. Ik was ziek:( dus kon niet schrijven
Xx

Eva in opleiding.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu