Hello there, @Sisisi_ Dedicate ko 'tong one of fave chaps ko dito bilang pasasalamat sa paggawa mo ng kyot na cover nitey. Hihi.
***
“Up next, Anime sa Umaga naaa! Good morning, Philippines! Have a nice day ahead!” Aaand… we’re off.
“Naise, may mga naka-schedule ba akong dapat attendan ngayong araw?” I took the wet wipes and wipe off my make up.
“Wala naman po. You’re free today, Ma’am.”
“Okay. Thank you. Pakidala na ‘yung mga gamit ko.”
And I hate how much I love you boy
I can't stand how much I need you
And I hate how much I love you boy
But I just can't let you go
And I hate that I love you soNapatigil ako sa pagpunas sa mukha ko. I looked at my phone. Hindi ko naman ringtone ‘yun.
“Hello. Yes. Sige. Bukas.” Ow. Kay Naise.
Pumunta na ako sa kotse. It’s been a week. A week since… hindi natuloy ‘yung wedding. Akala ko kailangan ko na namang mag-explain kung bakit hindi natuloy ang wedding. Pero… it seems like alam na ni Pao kung ano ‘yung gagawin niya. He didn’t call the guests. Ni isa wala siyang tinawagan nun. He told me na natawagan na niya. Pero wala siyang tinawagan, kaya wala ding nagpakitang bisita nung kasal. Siya ‘yung kumuha kay Zaki bilang photographer. Not to tease him. Pero para magka-usap kameng dalawa. Minsan naiisip ko… gaano ba ako kamahal ni Pao? Siya na ‘yung pinili ko, pero hindi pa din niya ako pinakasalan. Ano ba ang sukatan ng pagmamahal? And I just smiled at myself. Pao love me so much that even giving up his happiness… gagawin niya para saken. May mga ganung tao parin pala ngayon, noh? Kase kadalasan, sarili na lang nila ang iniisip nila. Basta masaya siya doon, ayun ang ipagpipilitan niya. Why give up your own happiness nga naman. Eh di olats na olats ka. But that’s what Pao choose to be.
I'm still alive but I'm barely breathing
Just prayin' to a god that I don't believe in
Cos I got time while she got freedom
Cos when a heart breaks no it don't break even
“Kuya. Pakipatay po ng radio.” At talagang makikisabay pa ‘tong radio ah!
*too* *toot* *too* *toot*
From: Pao
“Matatagpuan mo ang tunay na kaligayahan kung matututo kang bitawan ang nag-iisang dahilan kung bakit ka nahihirapan.” Seen that somewhere on the internet. Take care, Chandi. See you later!
Sigh. Okay. Now he’s teasing me. Connecting all what he is seeing to me.
Pagdating ko ng bahay, dumiretso ako sa kusina. Gutom na ko. So, kung anong madudukot ko kinuha ko. Bread and peanut butter. Biglang dumating si Nikko. “Pak! Look. Bumili ako ng wallet, laptop skin, case sa phone and keychains. All in blue. Ang cute cute, noh? Sky na sky color ko.” Blue. All in blue. Yeah right. Zaki’s favorite color. “Hoy babae, anong binubulong bulong mo diyan.”
“Ano? Binubulong ka diyan.” Nilamon ko na lang ‘yung sandwich ko. At etong baklang ‘to, nakikuha na din sa pagkain ko.
BINABASA MO ANG
One of Your Fans (Completed)
Teen FictionA die hard fan/stalker turned to a friend turned to a... girlfriend!? Wait! Wait! Wait! Pano nangyari 'yun!? Anyare after!? Paturo naman. Baka mag-work din sa crush ko. This story is about a typical college girl, Maria Chandria Madeshka Isabela Ramo...