The badboy's little sister

Hoofdstuk 1

"Henrie!" roep ik terwijl ik mijn armen spreidt. De kleine franse bulldog komt dolblij op me afgestormd. Ik kniel neer en het kleine hondje springt gelijk in mijn armen. "Ik heb je gemist Henrie!" fluister ik het kleine hondje toe.

"Henrie!" onderbreekt Zach, mijn broer, ons intieme moment. Het hondje springt uit mijn armen en rent op Zach af. Hij springt tegen Zach's been op terwijl Zach hem over zijn kopje aait. Hij tilt hem van de grond en knuffelt hem even. "Klaar om naar huis te gaan, Henrie?"

*

Ik ren met Henrie achter me aan ons huis binnen. Ik ben dolblij dat ik thuis ben na zes weken reizen door de rimboe. De laatste twee weken had ik verschrikkelijke heimwee. Ik miste mijn vriendinnen, vrienden, huis, Henrie en Netflix.

Het huis ruikt muf, net als altijd als je terug komt van vakantie. Ik snuif de geur op en loop de woonkamer in, alles ziet er nog precies hetzelfde uit als voordat we weggingen. Ik plof neer in de bank en geniet van het korte rustmomentje.

Die na weggeteld 2 seconden verpest wordt door mijn vader. "Julia! Haal je koffer uit de auto!" schreeuwt hij door het huis. Ik zucht en loop terug naar buiten.

Mijn moeder overhandigt me de zuurstok roze koffer. Mijn armen worden uitgerekt door het gewicht van de enorme koffer. "Jeez." mompel ik terwijl ik naar de voordeur sjok. "Julia! Er zit een handvat aan!" gilt mijn moeder me na. Ik kijk naar de koffer. Natuurlijk, heeft mijn moeder weer gelijk.

Ik trek het handvat uit de koffer zodat ik hem achter me aan kan later rollen. Onder aan de trap stop ik en duw ik het handvat terug in de koffer.

Ik zucht terwijl ik naar de trap kijk. Dit wordt nog wat...

Ik til de koffer tree voor tree naar boven terwijl ik mijn voeten steeds een tree omhoog zet. Halverwege de trap gaat het mis. Mijn bovenste voet glijd weg waardoor hij de andere voet raakt en die meeneemt in zijn val. Ik kan mezelf tegen houden met de ene arm terwijl ik met de andere voorkom dat mijn koffer de trap af stuitert. "HELP."

Mijn broer verschijnt boven aan het trapgat en barst in lachen uit. Idioot. "ALS JE NU JE MOND HOUD EN MIJ KOMT REDDEN ZAL IK HET OVERWEGEN OM JE NIET OP TE ETEN." gil ik kwaad. Hij grijnst. "Ik weet dat ik lekker ben, maar daarom hoef je me nog niet op te eten zusje." grinnikt hij terwijl hij de koffer van me overpakt. Hij helpt me overeind en loopt met mijn koffer naar boven.

Ik volg hem nadat ik geklaagd heb over hoe hard de trap wel niet is. "Oh dank je wel allerliefste broer van de heeeele wereld!" zegt Zach dramatisch. "Bedank jij mij maar! Ik heb je immers niet opgegeten." zeg ik terwijl ik met mijn koffer naar mijn kamer toe loop. "Houd ook van jou!" roept hij me nog na. Ik negeer hem en gooi mijn koffer op bed. Ik open mijn lichtgrijze gordijnen en doe het raam open. De laagstaande avondzon schijnt mijn kamer binnen. Ik zak neer in de kussentjes in het raamkozijn en kijk uit over de stad die aan de voet van de heuvel ligt.

*

De volgende ochtend word ik voor het eerst in zes weken weer uitgerust wakker. Zes weken samen met Zach op een kamer is echt dramatisch. Hij gebruikt de badkamer veel te lang en ruimt zijn enorme troep niet op.

Over drie dagen moet ik weer naar school en ik kijk er heel erg tegenop. Niet omdat het school is, dat ook maar, iedereen weet nu door een Facebook foto van Zach, dat ik zijn zusje ben. Die, die sukkel erop heeft gezet toen hij aangeschoten was. En die door mij pas een week later werd ontdekt door gebrek aan WiFi.

Waarom het zo'n groot probleem is?

Ik wil altijd zo min mogelijk op vallen, gewoon een normaal meisje zijn. Dat is lastig als je het zusje van de grootste badboy van de school bent. Ja, Zach is 1/2 van het badboyduo. De andere helft heet Valentine.

Zach was altijd de enige badboy tot Valentine onze school betrad een paar maanden voor het einde van het schooljaar. Zach en Valentine hadden gelijk een klik, sindsdien zijn ze het beruchte badboyduo.

Elk meisje zou dolgraag in hetzelfde huis zitten met een van de twee en al helemaal als ze er beide in zitten. Ik niet. Ik ontloop ze als ook Valentine er is. Ik wilde me zo ver mogelijk van het badboy gedoe vandaan houden. Zo heb ik het dus ook een jaar volgehouden om niet het zusje van Zach te zijn. Tot nu.

Maar goed, ik ben dus bang voor de reactie's aangezien onze school vol zit met bitches.

Ik ben bang dat iedereen me nu opmerkt door mijn broer. "Oh em gie! Dat is dat zusje van Zach!" hoor ik een meisjesstem in gedachte piepen. Ik grom chagrijnig.

Ik ben slecht met aandacht. Heel slecht.

*

Vandaag heb ik met mijn twee beste vriendinnen Noah en Kendall afgesproken. Ik heb ze 6 WEKEN niet gezien. Ik heb ze echt heel erg gemist.

Ik trek een spijkershortje aan met daarop een simpel wit hemdje. Ik pak een paar zilveren Havaianas uit mijn schoenen la. Ik doe mijn donkerblonde lange haren in een staart. Mijn haar is een stuk gegroeid in de vakantie en daar ben ik super blij mee.

Ik wacht ongeduldig bij Zach's auto. Eindelijk komt hij naar buiten en loopt hij naar zijn auto. Ik stap in aan de passagierskant.

Ik heb mijn rijbewijs nog niet gehaald. Al mag dat al wel, ik ben namelijk 16 en in Amerika is het toegestaan om op je 16de je rijbewijs te halen.

Maar ik ben een uitzondering en rijd graag met andere mensen mee of ga met het openbaar vervoer.

-Author's note-

Ik heb al vele badboy boeken gelezen en had zelf een idee, dus dacht ik, waarom niet? Het is misschien een beetje cliché maar ik houd wel van een beetje cliché.

Er zit toch altijd nog een vleugje van mezelf in, toch?

XO QueenBD