Julia, het zusje van dé badboy, Zach Martin. Samen met zijn beste vriend, Valentine, vormt hij het badboyduo van de school. Julia probeert zo ver mogelijk weg te blijven van de hele badboy situatie maar dat blijkt onmogelijk. Zo erg zijn badboys to...
De laatste dag nablijven was eindelijk aangebroken. Na de nablijfsessie, die om 4 uur eindigt, heb ik eindelijk vakantie. Ik heb met Dante afgesproken om bij hem een film te gaan kijken.
Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat er nu eigenlijk tussen ons is. In principe niks, ook al heeft hij toegegeven dat hij me leuk vond. Ik heb hem half afgewezen omdat ik geen idee heb wat ik voor hem voel. Zeker weten wel iets, maar hoe veel?
Ik veeg langzaam alle smerige zooi van de de vloer bij elkaar. Dit is zo smerig. Ik trek een vies gezicht en staar naar alle etensresten en weet-ik-veel-wat-het-is-het-is-vies op de hoop. Gadverdamme.
"Zachie schat, jij mag het met een veger en blik in de prullenbak doen." zeg ik met een zoet stemmetje. "Ik haat je." zucht hij hoofdschuddend. "Love u too brotha." zeg ik lachend.
Ik werp een blik op de klok. 15:57. Nog 3 minuten. "Guys we mogen bijna weg. Ik wil jullie bedanken voor deze FANTASTISCHE week." zeg ik sarcastisch. "Echt waar heel erg bedankt." vul ik mijn sarcastische opmerking aan. "Jij ook bedankt hè." zucht Valentine sarcastisch. "Niet zo sipjes Vallie." grinnik ik. "Houd je mond Julia." "Ah Vallie is chaggie." giechel ik. Gash ik ben zo kinderachtig.
"Julia houd je mond." ondersteund mijn broer zijn beste vriend. "Wow?! Sinds wanneer kies je zijn kant?" vraag ik verontwaardigd. "Sinds je vervelend bent." zegt Dante in plaats van mijn broer. "Precies." zegt Zach. "Nou! Gemeneriken, ik zal dit niet vergeten!" zeg ik, alweer kinderachtig. "Oké Julia." zeggen ze alle drie in koor.
Ik maak een vreugdedansje, dat probeerde ik in ieder geval. Hoogstwaarschijnlijk zag het er nogal raar uit maar goed, het zijn Zach, Valentine en Dante maar. Drie best wel populaire jongens. Dus wat maakt het uit?
"Wat doe je?" zucht Valentine. "Voor het eerst zijn jullie het met elkaar eens!" roep ik blij. "Zo is het genoeg Julia." lacht Dante.
De conciërge loopt de kantine binnen. We juichen alle vieren en stormen langs de conciërge de kantine uit. "Fijne vakantie Manny!" roep ik vrolijk. "Jij ook Julia, en de jongens." zucht hij hoofdschuddend, toch verschijnt er een klein lachje op zijn gezicht.
Ik loop samen met Dante naar zijn auto. We rijden de schoolparkeerplaats af die verlaten is op vier auto's na. We rijden richting het centrum, waar Dante woont. Ik zing luid mee met 'Work' van Rihanna. Eerlijk gezegd heb ik een hekel aan het lied, maar het is zo aanstekelijk.
"Je kan serieus nog best goed zingen." zegt Dante bewonderend. Net daarna raak ik een valse noot en barsten we beide in lachen uit. "Oké laat maar." lacht Dante. "Thanks maat." lach ik.
We stoppen voor een prachtig authentiek appartement in het centrum van de stad. Ik stap uit de auto en bewonder de mooie voorgevel met de enorme houten voordeuren. Ik wandel achter Dante aan het trapje op naar de voordeur. Hij zoekt zijn sleutel in zijn rugzak.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hij duwt de deur open.
"SUPRISE!" gilt een onbekende stem. Ik schrik me natuurlijk rot en val bijna van het trapje af naar beneden, ik kan me nog net vastklampen aan de reling.
Ik kijk op naar de onbekende persoon die me liet schrikken. Een klein meisje met een slank figuur en lange bruine haren staat met een enorme glimlach op haar gezicht geplakt in de hal van Dante's appartement. In haar linkerhand houdt ze een rode roos.
Een rode roos huh?
Dat zegt helemaal niks! Waarschijnlijk is ze gewoon één vriendin van hem, niks bijzonders.
"Olive, hey." zegt Dante voorzichtig, hij is lijkbleek weggetrokken. Ik kijk van het meisje naar Dante en weer terug naar het meisje.
"Hai! Ik ben Julia." probeer ik. "Oh ik had je nog helemaal niet gezien!" zegt Olive, overduidelijk nep vrolijk. "Uhm, ja leuk je te ontmoeten." zeg ik voorzichtig. Ik mag haar al niet meer.
"Oh ja, tuurlijk! Ik ben Olive." zegt ze snel, alsof ze zo snel mogelijk haar aandacht weer op Dante wil storten die nog steeds vastgenageld aan de grond staat. "Krijgt je vriendin geen kus meer?" vraagt ze overenthousiast.
Je vriendin? Als in verkering? Als in Dante is bezet? Nee tuurlijk niet! Jawel Julia, volgensmij zoen jij niet met je vrienden.
Touché.
Oh god, die eikel heeft gewoon tegen me gelogen. We hadden niks, maar toch ook weer wel. Ik zie Dante vanuit mijn ooghoek aarzelend op zijn vriendin afstappen. Hij geeft haar een ieniemie kusje op haar wang. Zozo jij durft. Je mag haar best zoenen, ik ben niet achterlijk.
"Jeetje jij bent voorzichtig." giechelt Olive waarna ze een kus op zijn mond drukt.
Ouch.
"Hey Ollie." zegt Dante uiteindelijk lief tegen zijn vriendin.
A.W.K.W.A.R.D.
"Ik ga er maar eens vandoor, doei!" zeg ik snel waarna ik het appartement uitstorm. "Juul wacht! Alsjeblieft, ik kan het uitleggen!" roept hij. Ik stop halverwege de trap. "Je kan het uitleggen?!" lach ik schamper.
"Tuurlijk kan je dat Dante! Je had een vriendin en toch vertelde je me dat je me leuk vond! Ik voelde me speciaal, maar nee, jij bedroog mij én je vriendin. Rot op." roep ik kwaad waarna ik de straat uitren. Ik stop uitgeput bij een bankje naast het overdekte winkelcentrum. Ik plof neer en zet mijn armen op mijn knieën. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en luister naar mijn zware ademhaling.
Een gesmoorde snik verlaat mijn mond. Klootzak.
We hadden niks, maar hij heeft me overduidelijk verteld dat hij me leuk vond. We hebben het er zelfs nog wel eens over gehad. Ik was degene die het rustig aan wilde doen. Niet hij. Hij gaf me valse hoop. Ik dacht dat hij me serieus leuk vond. Maar nee. Natuurlijk niet. Ik ben Julia maar.
Het zusje van dé Badboy.
Natuurlijk zal ik nooit goed genoeg zijn. Één kind kan de goede genen erven. Helaas ben ik niet dat kind.
Ik ben de andere.
- Author's note-
Weer een best snelle update! Ik hoop dat het boek interessant blijft! Tips zijn altijd welkom natuurlijk! Ik kan wel tegen een beetje kritiek 😉
Jullie kunnen me altijd privéberichtjes sturen als jullie vragen hebben.
