The badboy's little sister

Hoofdstuk 23

"4 uur cheerleadtraining!" gilt Noah voordat ze in de menigte mensen verdwijnt. "Daar zij we ook van af." grinnikt Kendall. "Bitch." lach ik. "Zaterdag bios?" vraagt Kendall voordat ook zij de menigte ik verdwijnt. "Tuurlijk." Mompel ik tegen niemand in het bijzonder. "Oké." beantwoord Valentine die uit het niets naast me verschijnt. "Valentine!" roep ik boos. "Wat?" lacht hij. "Je liet me schrikken?!" zeg ik op een duh-toon. "Oh oké." zegt hij simpel. Ik rol met mijn ogen en duw hem weg. "Ik moet naar mijn les." zucht ik. "Ik ook, ik zit bij je in de klas, weet je wel." zegt hij lachend. Oh ja. "Wist ik wel."

Ik neem plaats ergens in het midden van het lokaal. Valentine komt naast me zitten. "Wát doe je?" vraag ik geïrriteerd. "Zitten." "Goh Vallie." "Doei Julia." Ik glimlach voldaan en pak mijn boeken uit mijn tas.

*

Ik wurm mezelf in mijn sporttenue en vul mijn bidon met water. Ik loop de sporthal in waar Noah de cheerlead training aan het voorbereiden is.

Ik plof neer op de tribune en kijk toe terwijl Noah met een paar matten. "Ooit gehoord van helpen?" roept ze, naar mij. Ik zucht en sta op en help haar met het verslepen van de matten.

Na tien minuten staan alle meiden op een rij in hun sporttenue. "Oké! Warming up!" begint Noah.

Na drie kwartier pasjes en trucjes doen ben ik bekaf. Ik gooi voor de laatste keer mijn been in de lucht. "Zijn we klaar?" puf ik terwijl ik op de grond neerplof. "Nog een kwartier doorzetten meiden. Ik kreun en krabbel overeind. Met moeite houd ik de pasjes bij en vanuit mijn ooghoek zie ik de footballers de zaal binnen komen.

Fantastisch.

Gelukkig roept Noah eindelijk dat de training afgelopen is. Ik zucht en laat me achterover op de mat vallen. Na vijf minuten kom ik weer overeind en zie ik dat een groot deel van de meiden al naar de kleedkamers zijn vertrokken.

Ik klim overeind en zie dat de footballers al druk bezig zijn met het klaarzetten van hun trainingsmateriaal. Het is te koud om buiten te trainen, dus trainen ze op gooien, kracht en cardio in de zaal. Zodat ze zodra het weer weer beter wordt nog steeds fit zijn.

Ik zwaai naar Zach en Valentine en loop naar de kleedkamers.

Ik kies een douche hokje uit en pak mijn shampoo en handdoek uit mijn tas.

Na een heerlijke douche stap ik uit het hokje, de kleedkamer is verlaten. Ik werp een blik op mijn telefoon en zie dat ik bijna een half uur onder de douche heb gestaan. Damn.

Ik zet een muziekje aan en blèr luid mee. Ik borstel mijn haren en pak mijn tas terug in.

*

"Zach! Kom eens heel snel naar beneden!" gilt mijn moeder vanuit de keuken.

Ik lig op de bank met een warme chocomelk en een doos koekjes. Ik schuif de doos van mijn schoot en sluip dichter naar de keuken. Ik hoor gedempte voetstappen van de trap af dribbelen.

"Ik ben vandaag gebeld door je mentor, je staat 7 onvoldoendes Zach! Hoe kan dan nu weer?" roept mijn moeder kwaad. Oh gash dit gaat mis.

Van mijn moeder mogen we heel veel, maar school is voor haar het belangrijkst. Maar voor Zach is één belangrijker dan school: football.

"Je mag twee weken niet footballen, trainen en je hebt huisarrest. Geen feestjes, na school kom je gelijk naar huis en je mobiel wordt ingeleverd voordat je huiswerk gaat maken." zegt mijn moeder streng.

"Mam! Dat kan je niet maken! Coach vermoord me, hij weet niet dat ik er zo slecht voor sta, ik kan het kampioenschap wel schudden." jammert Zach.

"Dat is dan je eigen schuld meneertje, je weet donders goed dat je slim genoeg bent." zegt mijn moeder waarna ik haar hakken in de gang hoor verdwijnen.

Ze is héél boos. Dat betekent dat ik drie dagen héél voorzichtig moet zijn. Anders flipt ze, echt waar.

"Dit is gemeen!" hoor ik Zach nog roepen. "Life sucks!" gilt mijn moeder erachter aan.

*

Samen met Kendall zit ik in de Starbucks, ons huiswerk te maken. "Ken, wat bedoelen ze met molariteit?" vraag ik terwijl ik in mijn scheikunde boek staar. "Geen idee." zegt ze hoofdschuddend. "Jij bent de slimme van ons twee!" zegt ze terwijl ze haar ogen uit haar wiskunde boek haalt.

Ik steek mijn tong naar haar uit en staar voor me uit. De deuren van de Starbucks zwaaien open en Kai en Frederiq stappen binnen. Frederiq merkt ons al snel op en zwaait. Hij sleurt Kai met hem mee naar ons.

"Hey!" roept hij vrolijk terwijl hij naast mij op de bank schuift. Kai neemt met tegenzin plaats op de stoel naast Kendall. "Wat zijn jullie aan het doen?" vraagt Frederiq vrolijk.

Noah en Frederiq passen echt zo goed bij elkaar.

"Scheikunde." zeg ik wijzend op mijn schrift. "Ik snap er alleen niks van." lach ik. "Misschien kan Kai je helpen!" roept Frederiq enthousiast. "Nee bedankt." lacht Kai schamper.

De hele Starbucks lijkt de spanning te voelen. Ik klem mijn kaken op elkaar en vestig mijn blik op Frederiq. "Zo te horen wil hij dat niet." zeg ik fake-lachend. Frederiq zucht hoorbaar.

"Kunnen jullie alsjeblieft op zijn minst normaal tegen elkaar doen? Het is heel vervelend. Laat jullie ruzie niet onze gezelligheid verpesten." zegt hij chagrijnig meer gericht op Kai dan op mij.

Kai is immers degene die de ruzie op stand houdt. "Zeg dat tegen haar." kaatst Kai verontwaardigd. "Jij bent degene die boos is!" kaats ik verontwaardigd. "Jij bent degene die achter mijn rug om praatte!"

"Natuurlijk is dat allemaal mijn schuld." zucht ik sarcastisch inmiddels aardig pissig. "Ja."

Kendall onderbreekt onze ruzie met een doorslaggevende opmerking.

"Dat meisje dat je gisteren zo intiem kuste was volgens mij niet je liefste Yente, of wel soms?"

Ouch.

-Author's note-

Heeee honiiis!

Het duurde even maar ik heb EINDELIJK weer gespost, misschien is het weer een beetje saai maar ik was inspiratieloos en ja, dat dus.

Ik wil jullie bedanken voor jullie superlieve en leuke reactie's.

HET IS BIJNA CARNAVAL! ;)

Love you cutiepies!

XO