The badboy's little sister

Hoofdstuk 15

"Oma! Nee we gaan niet nog een keer naar die winkel." zucht ik. "Alsjeblieft!" smeekt ze met een pruillipje. "Best." zucht ik verslagen. Ze glimlacht breed en sleurt me nog een keer de winkel binnen. Mijn oma gaat door alle rekken en tovert er verschillende kledingstukken uit. Het ergste is dat die kledingstukken voor mij zijn. "Oma stop! Dit is genoeg!" roep ik op een gegeven moment, als haar armen vol hangen met jurkjes en shirtjes. Ze glimlacht trots naar de kledingstukken. We lopen naar de paskamer.

Onderweg stuur ik een berichtje naar Kai of hij zin heeft om met oma en mij wat te gaan drinken in het winkelcentrum. Al snel krijg ik een berichtje terug dat hij helaas niet kan.

Dit is al de derde keer dat hij niet kan, zo'n bijzonder leven heeft Kai ook weer niet, en voor oma zou hij sowieso tijd vrij maken. Ik toets zijn nummer in en bel hem op. "Met Kai.." "Ontloop je me?" vraag ik gelijk. "Ben je nog boos over je blauwe oog?" voeg ik eraan toe. "Daarover ben ik niet boos, wel over wat anders." kaatst hij. "Heeft Frederiq iets gezegd?" vraag ik. "Ja, hij is mijn beste vriend Julia, wat had je dan verwacht? Ik had eigenlijk wle verwacht dat jij een goede vriendin was. Maar nee hoor jij hebt geen vertrouwen in mij. Goede vriendin ben jij." ratelt hij. "Kai, sorry oké. We bedoelde het niet zo." zucht ik. "Hoe kan je dit anders bedoelen, wat bedoelde je dan?" "Uhm.." "Dat dacht ik al, tot morgen op school Julia." zegt hij waarna hij ophangt.

Crap.

"Lieve schat was dat Kai?" vraagt oma bezorgd. "Ja." zucht ik. "We hebben een-soort-van- ruzie." zeg ik schouderophalend. "Jij en Kai? Jullie zijn al maatjes sinds groep 5." zegt ze hoofdschuddend. "Times change omi." zeg ik droevig. "Het komt allemaal goed lieverd, ga nu eerst maar deze kleren passen, en maak me blij!" sjirpt ze vrolijk. "Oké oma." grinnik ik. Ze klapt in haar handen en neemt plaats in de stoel tegenover mijn pashokje. Ik loop met een paar shirtjes het hokje in. De rest gooi ik op haar schoot.

Een uur later loop ik met twee grote tassen de winkel uit. "Etenstijd!" sjirpt oma blij. Ze drentelt een knus eettentje binnen.

"Wat neem jij?" vraagt ze bedenkelijk. "De tosti hawaii, jij?" vraag ik terwijl ik de menukaart terug in de houder steek.

Veel mensen spreken hun opa en oma met u aan. Ik niet, mijn oma zei vroeger altijd dat ze daar véél te jong voor was. (Ik vond van niet, maar dat heb ik nooit tegen haar gezegd.)

De serveerster neemt onze bestelling op en verdwijnt daarna weer naar de balie. "En kindje zijn er nog jongens in het spel?" vraagt oma met een knipoog. Ik moet moeite doen om mijn slok water binnen te houden. Ik slik het door en krijg een hoestaanval. "Ho, sorry meissie was dat een gevoelig onderwerp?" vraagt ze giechelend. Oma is soms zo kinderachtig.

"Nee oma, er zijn geen jongens in het spel." zeg ik hoofdschuddend. "Hoe kan zo'n knap meisje nou geen jongens achter haar aan hebben?" vraagt ze ongelovig. "Dat moet je aan jongens vragen." zeg ik schouderophalend. "Oké, jongeman!" roept ze door het etentje. Mijn mond valt open. Ik kijk om naar degene die ze riep. Ik herken hem vaag als een vriend van Zach. Jason geloof ik, hij is niet lelijk, hij is best knap, maar net zoals mijn broer en Valentine ongelooflijk arrogant.

Hij kijkt om zich heen en richt dan zijn wijsvinger op zichzelf. Hij mimet een vage ik. Mijn oma knikt en wenkt hem. Ik hoor zijn voetstappen naderen. "Hoe heet je jongeman?" vraagt oma. Ik voel de presentie van hem naast me. "Jason?" zegt hij vragend. Ik verberg mijn hoofd in mijn handen.

Oh gash dit is zo awkward.

"Wat vind je van mijn prachtige kleindochter?" vraagt ze wijzend op mij. Ik kijk haar boos aan. "Oh hey, jij bent dat zusje van Zach, is Zach hier in de buurt?" vraagt hij. "Nee." antwoord oma. "Oké, dan vind ik je best wel cute." zegt hij knipogend. Ik rol met mijn ogen. "Zeg maar niet tegen Zach dat ik dat zei, dat zal hij niet zo leuk vinden." vraagt hij. Ik knik bevestigend. "Thanks Julia, zie je morgen op school!" roept hij waarna hij wegloopt.

"Oh die Zach krijgt billenkoek! Hij houdt al die leuke jongens bij jou weg!" zegt ze verontwaardigd. "Oma, kan je alsjeblieft nooit meer zo iets schamends doen?" vraag ik smekend. Ze grinnikt. "Whoopsie."

Ik gooi de tassen op mijn bed en hang alle nieuwe kleren op de hangertjes. Vrijdag na school vertrekken we gelijk. Dus ik moet ervoor zorgen dat ik morgen middag mijn koffer inpak. Het is vandaag woensdag.

Ik pak een paar boeken op mijn bureau en begin aan mijn huiswerk. Halverwege word ik onderbroken door de deurbel. Ik dribbel de trap af en open de deur.

"Ello chicka." zegt Valentine met een knipoog. "Dat was echt je slechtste openingszin ooit Valentine, ik ben teleurgesteld." zeg ik hoofdschuddend. "Ik vond hem leuk, helemaal zelf bedacht." zegt hij trots. "Oké oké." zucht ik. "Je bent zó kinderachtig." zeg ik hoofdschuddend. "Dat hoorde ik!" merkt hij op. "Dat was ook de bedoeling slimpie." zeg ik.

"Wat doe je eigenlijk hier?" vraag ik terwijl ik een flesje water uit de koelkast pak. "Ik moest iets ophalen voor mama, een of ander lampje ofzo." zegt hij. "Oh dat, mijn moeder had tien kampeerlampjes besteld via internet. "Neem er maar drie mee." zeg ik terwijl ik drie doosjes in zijn hand duw.

Opeens komt mijn oma de keuken binnengelopen met een boodschappentas in haar hand. "Hai oma." zeg ik. "Hai, kids, oh en wie ben jij?" vraagt ze aan Valentine. "Ik ben Valentine. Aangenaam kennis te maken mevrouw." zegt hij beleefd. "Noem me maar Beth." zegt ze glimlachend. "Hoe kennen jullie elkaar?" vraagt ze vervolgens. "Oh ik en een vriend van Zach." zegt hij snel. Ik knik ter bevestiging. "Leuk je te ontmoeten Valentine."

"Ik ga de lampjes afleveren, zie je morgen Julia." zegt hij voordat hij de gang in loopt.

"En er was geen jongen in het spel?"

-Author's note-

Ik heb de 7de plek in tienerfictie gehaald!!!!!!!!!! Blijheid

Iedereen een hele fijne kerstdag, en een gezond en leuk en gelukkig en fantastisch nieuw jaar!!

Hoe was jullie eerste kerstdag?

XO QueenBD