Mükemmel Üniversite (Finalsiz Bırakıldı)

Ufak Bir Yazar Notu Ve Veda

Vedalardan nefret ederim, çünkü aşırı duygusal oluyorlar ve duygusallığım tutunca rezil oluyorum. Bu da bir veda ve her ne kadar yazmak istemesem de, okuyuculara en azından özür maksadıyla iki çift laf etmeliyim diye düşündüm.

Anladığınız gibi artık bu hikayeye devam etmeyeceğim, sebebi okuyucu sayısı, yorum, vote değil kesinlikle. Ben sorumsuz bir yazarım ve o kocaman 19 k'ya hak ettiği değeri veremedim. Bunun farkındayım ve şu an beni şımarık ve sorumsuz biri olarak düşünebilirsiniz, tamamen haklısınız da. Daha önce bir kez daha hikayeyi silme kararı almıştım ama sonradan vazgeçmiştim, bu sefer kararımı değiştirmeyeceğim. Olaylar başlamadan bitti. Ana karakter herhangi birine aşık olmadı. Okuyanlar kitaba bağlanmadı. Daha fazla devam etmeden bu noktada bitirmek de benim için doğru bir karardı diye düşünüyorum. Çok büyük hayallerle başlamıştım bu kitaba. Binlerce okuyucum olacaktı, yorumlar gelecekti ve ben hepsine teker teker yanıt verecektim. Hayal ettiğim gibi olmadı belki, ama bu hikaye beni çok sevindirdi, yeri geldi kahkahalarla güldük, yeri geldi nasıl devam ettirsem olayları diye boş bir strese girdim. Hatta 1k olduğumuzda sevincimden Sia'nın Big Girls Cry şarkısında balkonda halay çektiğimi dün gibi hatırlıyorum. Bunun için çok teşekkür ederim. Her insanın yaşaması gereken bir duygu bu, yazdıklarının beğenilme hissi.

Şimdi gelelim sebebine... Bu hesabı birkaç sene önce kullanmaya başladım. Yanlış hatırlamıyorsam altıncı sınıfta açmıştım ve dört yıl olmuş. Ben büyüdüm, kalemim gelişti, kurgum değişti ve hikayeye bakış açım farklılaştı. Bu hesaptaki hikayelerimin hiçbiri şimdiki ruh halimi yansıtmıyor ve bir yazar için kendini yansıtmayan bir hikaye yazması çok zordur. Bu hikaye gerek anlatım, gerek kurgu, gerekse olay örgüsü bakımından zayıf. Tamamen amaçsız devam ettiğini fark edeli çok uzun zaman olmadı. Neredeyse yirminci bölüme gelmişiz, ortada bir çift bile yok. Karakterler nedensiz yaşıyor. Tıpkı gerçek hayattaki gibi, durgun, sakin ve olaysız bir hikaye.

"ela_ozgu" hesabındaki hikayeler bana tecrübe kazandırdı. Asıl yeteneğim olan kategoride yazmam konusunda yardım etti: Fantastik ve bilimkurgu. Bunun için dört koca yıl harcadım, yaz tatillerimi Wattpad başında geçirdim ama değdi doğrusu. Tarihi kurgu yazdım, vampirleri yazdım, uzaylıları yazdım, dram yazdım, hatta hayran kurgu için başladım ki hayran değildim bile. Genç kız edebiyatı bana göre değil. Okuyucular aşk istiyor, hiç aşık olmamış birinden aşk hikayesi çıkmıyor, üzgünüm. Genç kız edebiyatında daha güzel birçok kurgu varken insanların beklentilerini karşılayamayacakları bir hikayede zamanlarını harcamak istemiyorum. Tecrübe ettim ki, genç kız edebiyatı bana göre değil. Bu yüzden bu hesapta çok hikayem var. Hepsi birer denemeydi ve bana ait olmayan kategorilerde hikaye yazınca ortaya daha hikayesi başlamadan biten Alyson gibi defolu kurgular çıkıyor.

Yeni bir hesap açtım, adı novella_cat ve ait olduğum kategoride, bilimkurguda, yeni bir hikaye yazdım. Adı Dünyalı ve beni şaşırtarak AmbassadorsTR hesabının düzenlediği Ekolojik Gelecek yarışmasında birinci oldu. En azından girişini bir okuyun derim, çünkü hepiniz mükemmel okuyucularsınız ve bu hikayede olduğu gibi onda da size ihtiyacım var. Bu biraz bencillik oluyor, farkındayım, ama lütfen beni affedin. Tertemiz bir sayfa açmak bazen herkese lazım ve ben nihayet çocukluğu üzerimden atarak yeni bir hesapta, yeni hikayelerle kendime bembeyaz bir sayfa açıyorum.

Bu hesabı en yakın zamanda kapatacağım, eğer hikayelerimi okumaya devam etmek istiyorsanız lütfen diğer hesaptan takibe geçin. Çok uzattım, biliyorum ve hepinizden tekrar özür dileyerek bu kitabı sonlandırıyorum, ama emin olun yazmayı sonlandırmayacağım, sonlandıramam da zaten. Dediğim gibi, novella_cat hesabından Dünyalı'yı okuyun.

Hepinize kucak dolusu iyi dilekler, sevgiler ve tabi ki bol kitaplı günler!