Mükemmel Üniversite (Finalsiz Bırakıldı)

Bölüm 5

''Eloisa...'' diye fısıldadım. "Adı Eloisa mı?"

Bana bir nereden biliyorsun bakışı attı.

İçimde ne kadar gülme isteği varsa hepsini gözler önüne serdim.

Eloisa mı? Bizim Eloisa mı? 7/24 bilgisayar başında olan Eloisa mı?

Karnımı tutarak gülüyordum. Eloisa mı tehlikeliydi? Hah, yok artık.

''Eloisa mı? Bizim kızıl Eloisa mı?'' dedim kahkahalar arasında.

Ben ne kadar çok gülersem, o da o kadar çok ciddileşiyordu. Eloisa mı bunu peşinden koşturuyordu?

Tamam, Chace ezik bir zengin züppeymiş meğer.

''Chace, Eloisa benim oda arkadaşım. Ve o kız bilgisayar oynamaktan başka bir şey yapmıyor. ''

Chace'in gözleri faltaşı gibi açıldı. Kahkaham kıkırdamaya dönmüştü artık.

''Ne? Oda arkadaşın mı?'' diye fısıldadı ciddiyetle. 

İşte o zaman daha önce fark etmem gereken bir ayrıntıyı hatırladım. Taylor Eloisa ile çıkıyordu, ama Chace Taylor'ın yakın bir arkadaşıydı. Bilmiyor muydu yoksa? Bu düşünce dudaklarımın ince bir çizgi halini almasına yetmişti. 

''Chace, Eloisa seni kiminle aldattı?''

İster istemez sesim titremişti. Aldatmak kelimesini pek sevmiyordum çünkü. 

''Sorun da o işte. Bilmiyorum, o kadarını görememiştim.''

Chace bilmiyordu! Yakın bir arkadaşının ona ihanet ettiğini bilmiyordu! Ah, Eloisa'yı geçtim de, o kızdan her şey beklenir, Taylor bunu Chace gibi birine nasıl yapmıştı? 

Chace, arkadaşlarını daha iyi seçmeliydin.

''Chace, şimdi gitmem gerekiyor. Sen arkadaşlarına yediğim bir şeyin filan dokunduğunu, pansiyona gitmek zorunda kaldığımı söyle, olur mu?'' dedim ve oturduğum bar taburesinden süratle kalktım. Nasıl bir paradoksun içine girmiştim ben böyle? Ne tür sorunlu insanlar vardı bu üniversitede?

''İstersen seni bırakabilirim.''

''Hayır, sen keyfine bak. Ben giderim.'' dedim.

∽∽∽

Topukluları çıkarmış, ayağımı acıtan ufak taşlara aldırmadan ilerliyordum. Biraz mazoşist olduğumu söylemiş miydim? 

Etrafta kimse yoktu. Burada ölsem kimsenin haberi olmayacaktı. Ne güzel bir ortam. Rahatsız edici ağustos böceklerinin seslerinden başka hiç ses yok.

Asempatik -aslında böyle bir kelime olduğundan emin değilim- sessizliğe daha fazla dayanamadım ve çantamdan kulaklığımı çıkardım. Neyse ki hazırlıklı gelmiştim. Rastgele bir şarkı açtım.

Yarın okul başlıyordu. Okul. Cehennemin modern sürümü. İsmi bile itici yani. 

 Yıllık işkence programı başlayacaktı. Tatil çok çabuk geçmişti halbuki. Notlarımı yüksek tutmalıydım. Hayallerimi gerçekleştiremeyecek olsam da kendime güzel bir gelecek hazırlamalıydım. 

Chace bir pislik olabilirdi, ama etrafındakiler ondan kat kat daha pislikti. Çevresinde ne döndüğünü bilmiyordu. Bu gece Eloisa'nın Taylor ile çıktığını söyleyebilirdim, ama bunu kendi öğrense, daha iyi olurdu. Daha ilk günden gammazcı oda arkadaşı olmak istemiyorum ayrıca.

Ben neden kafamı böyle saçma sorunlara yoruyordum ki? Benim sorunum değildi. Hiçbiri benim sorunum değildi. Karışmamam gerekiyordu, ama çoktan karışmıştım. Her şeye burnumu sokmamalıydım.