30 Day OTP Challenge

{Μέρα 2 - Johnlock (Sherlock)}

2. Cuddling Somewhere

Pairing: John Watson (Τζον Γουάτσον) x Sherlock Holmes (Σέρλοκ Χολμς)

Fandom: Sherlock BBC

AU (alternative universe) : Υπάρχουσα σχέση (χρονικά στη δεύτερη σεζόν)

Λέξεις: 1037

~~~

               

Ο Σέρλοκ δεν θα σταματούσε ποτέ να τον εκπλήσσει.

Εκ πρώτης όψεως φαινόταν τόσο απλός και απελπιστικά εκνευριστικός χαρακτήρας• δεν ήθελε επαφές με τους άλλους ανθρώπους, ήταν υπερβολικά έξυπνος για να επικοινωνεί με κοινούς θνητούς, έπαιρνε πάντα αυτό το ύφος ανωτερότητας όταν βρισκόταν με ηλίθιους. Όσοι τον γνώριζαν για πρώτη φορά μπορούσαν να υποθέσουν πολλά για εκείνον μόνο από τρόπο που περπατούσε. Αλλά αν έξυνες λίγο την επιφάνεια (και ο Τζον της είχε κάνει ολόκληρη γεώτρηση) συνειδητοποιούσες πως ήταν πολύ παραπάνω από έναν απλό ψυχοπαθή -συγνώμη υψηλά λειτουργικό κοινωνιοπαθή- ίσως ήταν πολύ παραπάνω από οποιοδήποτε άτομο είχε γνωρίσει ποτέ στη ζωή του.

Για αρχή είχε αυτή την ενοχλητική ικανότητα να καταλαβαίνει τα πάντα, να παρατηρεί τα πάντα, να ξέρει τα πάντα. Ήταν πράγματα που ούτε και ίδιος ο Τζον δεν ήξερε πως έκανε. Όπως για παράδειγμα τα πρωινά, όταν του έδινε τον καφέ πως το χέρι του έμενε λίγη παραπάνω από την απαιτούμενη ώρα στον ώμο του. Ή τον τρόπο που όταν κάθονταν στον καναπέ το βράδυ, τα μάτια του Τζον απλά δεν μπορούσαν για κάποιο λόγο να αφήσουν τον άλλο άντρα στην ησυχία του. Δεν γνώριζε καν πως ήταν τόσο προφανής μέχρι που ο Σέρλοκ του το είπε κάποια στιγμή. Και όντας ο Σέρλοκ δεν έδειχνε καν να νοιάζεται για το τι πραγματικά συνέβαινε μέσα στο κεφάλι του Τζον Γουάτσον.

Και μετά υπήρχαν και άλλα πράγματα που τον είχαν αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Όπως για παράδειγμα πως ο Σέρλοκ ήταν πολύ καλύτερος σύντροφος από όσο θα περίμενε κανείς. Είχε ακριβώς τη σωστή δόση ρομαντισμού, αδιαφορίας και προσοχής που έδεναν σαν πολύχρωμοι φιόγκοι το πακέτο της σχέσης τους. Μερικές φορές αναρωτιόταν πως μπορούσε αυτός ο άνθρωπος να αποστασιοποιεί τόσο καιρό τον εαυτό του από τις σχέσεις. Ίσως απλά ο Τζον να ήταν ξεχωριστός για κάποιον λόγο. Και έμοιαζε ξεχωριστός στα μάτια του Σέρλοκ, κάθε φορά που τον άγγιζε ή του μιλούσε ή ακόμα και όταν τσακώνονταν για ασήμαντα πράγματα.

Και ο Σέρλοκ δεν θα σταματούσε ποτέ να τον εκπλήσσει.

Κυρίως επειδή είχε πείσει τον εαυτό του πως ο φίλος του -εραστής, αγόρι, σύντροφος, πλέον είχε μπερδευτεί με τις ταμπέλες- δεν ήταν ιδιαίτερα σωματικό ον. Κυκλοφορούσε περισσότερο στον πνευματικό τομέα και έτσι μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξη (ίσως και σοκ) όταν συνειδητοποίησε πόσο πολύ ο Σέρλοκ λάτρευε τις αγκαλιές. Δεν το είχε παραδεχτεί ποτέ ήταν η αλήθεια, δεν είχε παραδεχτεί ποτέ πολλά πράγματα, ήταν λες και η αλήθεια δεν μπορούσε να βρει τρόπο να ξεφύγει από τα χείλη του αλλά ο Τζον μπορούσε να το δει. Μπορούσε να το δει στον τρόπο με τον οποίο έμοιαζε να λιώνει στο άγγιγμα και πως τα μάτια του έλαμπαν κάθε φορά που απλά κάθονταν στον καναπέ, ο ένας κουλουριασμένος  δίπλα στον άλλον, τα χέρια του Σέρλοκ τυλιγμένα γύρω από τον Τζον, η ζεστασιά να δημιουργεί μια μικρή φούσκα ευτυχίας γύρω τους.