30 Day OTP Challenge

{Μέρα 16 - Stony (Avengers)}

16. During their morning ritual(s)

Pairing: Steve Rogers (Στιβ Ρότζερς) x Tony Stark (Τόνι Σταρκ) 

Fandom: Avengers

AU: Υπάρχουσα σχέση

Λέξεις: 766

~~~

   Όταν ξύπνησε ήταν ακόμα πολύ νωρίς το πρωί, υπερβολικά νωρίς για τα γούστα του. Οι ηλιαχτίδες ίσα που κατάφερναν να εισβάλουν στο δωμάτιο ακόμα θαμπές και αραιές αλλά αρκετές για να ενοχλούν τα μάτια του και να μην τον αφήνουν να βουλιάξει ξανά στον πολύτιμο ύπνο. Ο Τόνι Σταρκ μπορούσε να πει με σιγουριά πως μισούσε το πρωινό ξύπνημα αν και συνήθως δεν χρειαζόταν να αφήνει το κρεβάτι του παρά μόνο πολύ περασμένες ώρες, όταν ο ήλιος είχε κάτσει στη μέση του ουρανού και το ρολόι του έδειχνε αριθμούς μετά από το μεσημέρι. Μούγκρισε ενοχλημένος, το κεφάλι του εξακολουθούσε να γυρίζει από τον ύπνο, φρέσκο από κάποιο περίπλοκο και άκρως ενδιαφέρον όνειρο που θα αφηγούταν αναγκαστικά αργότερα στο Στιβ. Πίεσε τη μύτη του στα μαξιλάρια ρουφώντας το άρωμα από απορρυπαντικό και αντρική κολόνια κλοτσώντας τον άντρα που κοιμόταν δίπλα του που είχε πάλι καταφέρει να πάρει όλα τα σεντόνια στη μεριά του.

«Ξύπνα.» μουρμούρισε επιτακτικά περιμένοντας αντίδραση ενώ εξακολουθούσε να τον κλοτσάει. Αν ήταν εκείνος ξύπνιος, ο Στιβ δεν μπορούσε να κοιμάται. Ήταν θέμα γοήτρου.

   Ένιωσε τον άλλον άντρα να κουνιέται δίπλα του καθώς προσπαθούσε να απομακρυνθεί από το πόδι του Τόνι αλλά τα σκεπάσματα είχαν τυλιχτεί σαν σκοινί γύρω του και δεν τον άφηναν να μετακινηθεί. Την πρώτη φορά που είχαν κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι ο Τόνι σχεδόν είχε εντυπωσιαστεί με το πως κοιμόταν ο άλλος άντρας. Έπιανε μια μικροσκοπική άκρη του κρεβατιού, ο μισός να κρέμεται στο πάτωμα και τύλιγε τα σεντόνια γύρω του λες και η ζωή του εξαρτώταν από αυτό.

«Κοιμήσου Τόνι.» τον άκουσε να λέει αλλά ακούστηκε περισσότερο σαν: κσμασου τνυ οπότε δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία και συνέχισε να τον ενοχλεί περιμένοντας κάποια πιο ενδιαφέρουσα αντίδραση.

   Όταν τελικά το πόδι του πιάστηκε ανάμεσα στα δύο γυμνασμένα κάτω άκρα του Στιβ και ο ίδιος βρέθηκε με την πλάτη στο κρεβάτι, ο άλλος άντρας από πάνω του να τον κρατάει γερά ώστε να μην μπορεί να κουνηθεί κατάλαβε πως ίσως να ήταν και λίγο λάθος που τον ενοχλούσε έτσι. Αλλά σιγά και μην το παραδεχόταν. Έτσι απλά χαμογέλασε ειρωνικά προσπαθώντας να μην γελάει με τα μαλλιά του Στιβ που έμοιαζαν σαν να είχαν κατοικηθεί από τροπικά πουλιά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τούφες πετάγονταν προς κάθε γωνία, μπερδεμένα και πατικωμένα από τον ύπνο. Σίγουρα εκείνος έδειχνε πολύ καλύτερος με το πρωινό του λουκ. Τα δάχτυλα του Στιβ ήταν γύρω από τους καρπούς του και τα πρόσωπα τους τόσο κοντά.