30 Day OTP Challenge

{Μέρα 13 - Destiel II (Supernatural)}

13.Eating icecream

Pairing: Dean Winchester (Ντιν Γουίντσεστερ) x Castiel (Καστιέλ)

Fandom: Supernatural

AU (Alternative Unicerse): Υπάρχουσα σχέση (επίσης ας υποθέσουμε πως οι άγγελοι μπορούν να γευτούν)

Λέξεις: 633

~~~

«Ντιν, λιώνει.»

«Προφανώς και θα λιώνει, Κας. Είναι παγωτό, παγωμένο. Ό,τι παγώνει λιώνει.»

Όχι πως θα περίμενε κάποια διαφορετική αντίδραση. Ήταν μετά από μια υπόθεση με λυκανθρώπους, μια αγέλη που είχαν βρει καταφύγιο σε μια εγκαταλειμμένη αποθήκη στην Αλαμπάμα. Μια γρήγορη υπόθεση, κατάφεραν να τους εντοπίσουν σε χρόνο μηδέν και να τους εξολοθρεύσουν αφήνοντας πίσω μόνο ένα χάος από αίμα, ακέφαλα σώματα και νεκρά ανθρωποειδή, ένα μυστήριο προορισμένο για την τοπική αστυνομία. Θα έφευγαν την επόμενη μέρα από το μοτέλ που είχαν κλείσει για το Σαββατοκύριακο και ενώ ο Σάμμυ είχε γυρίσει για να κάνει έρευνα για την επόμενη υπόθεση τους, ο Ντιν είχε προσφερθεί να πάει τον Κας για παγωτό. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως του είχε καρφωθεί η ιδέα πως έπρεπε να δοκιμάσει αλλά με κάποιον τρόπο κατάφερε να πείσει τον Ντιν. Το αποτέλεσμα; Τώρα κάθονταν σε ένα απομακρυσμένο παγκάκι ενός πάρκου με δυο χωνάκια στο χέρι.

Ο Ντιν μπορούσε να ξεχωρίσει μερικά παιδιά να παίζουν στον πράσινο ορίζοντα και συχνά τους προσπερνούσε ο περιστασιακός άντρας ή γυναίκα που είχε βγει για τρέξιμο. Ήταν ακόμα νωρίς το απόγευμα, ο ήλιος έλαμπε ψηλά, τα παιδιά είχαν μόλις τελειώσει από το σχολείο, η ζέστη έλιωνε τα παγωτά τους. Και ο Κας έδειχνε απόλυτα προβληματισμένος πως κατάφερνε το γλύκισμα να μεταμορφώνεται σε υγρό μπροστά στα ίδια του τα μάτια. Ο Ντιν του είχε διαλέξει γεύση φράουλα γιατί για κάποιο λόγο ήταν απόλυτα σίγουρος πως θα προτιμούσε το συγκεκριμένο είδος και είχε πάρει για τον εαυτό του σοκολάτα. Είχε περάσει τόσος καιρός από την τελευταία φορά που είχε φάει παγωτό.

«Με κάνει πολύ χαρούμενο.» μουρμούρισε ο Κας καθώς συνέχιζε να καταβροχθίζει το χωνάκι του. Όντως, έμοιαζε τόσο χαρούμενος. Το πρόσωπο το είχε φωτιστεί, τα γαλάζια μάτια του έλαμπαν και ο Ντιν δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω του, παρακολουθούσε κάθε του κίνηση, κάθε μικρή αλλαγή στο πρόσωπο του που έδειχνε την ευχαρίστηση του. Το δικό του παγωτό είχε αρχίσει να λιώνει στα δάχτυλα του αλλά δεν μπορούσε να νοιάζεται λιγότερο, ειδικά όταν ο Κας είχε αρχίσει να πανικοβάλλεται που το παγωτό του έλειωνε. Ήξερε πολύ καλά πως ήταν ένας τρομαχτικός άγγελος που είχε σκοτώσει δεκάδες ανθρώπους αλλά τώρα έμοιαζε τόσο αθώος, τόσο προβληματισμένος και ευτυχισμένος.

«Ντιν, λιώνει.» επανέλαβε ξανά.

«Απλά... απλά φά'το.» μουρμούρισε. Ο Κας είχε καταφέρει να πασαλείψει όλο το κάτω μέρος του προσώπου του με παγωτό «Θεέ μου, Κας, έχεις γίνει χάλια... περίμενε.» σκούπισε τα χείλη του με την χαρτοπετσέτα. Η ανάσα του ήταν ζεστή πάνω στην επιδερμίδα του και καθώς ο Ντιν έκανε να τραβήξει το χέρι του για να τον αφήσει να τελειώσει το παγωτό του, ο άγγελος άφησε ένα μικρό φιλί στις άκρες των δαχτύλων του. Ο Ντιν πάγωσε στη θέση του, μάτια να ψάχνουν αν τους έβλεπε κανείς αλλά δεν υπήρχε πρόσωπο σε απόσταση μέτρων. Μερικά παιδιά φαίνονταν κάπου πολύ μακριά στην άλλη άκρη του πάρκου παρόλα αυτά δεν μπορούσε παρά να νιώθει εκτεθειμένος. Είχε εξηγήσει τόσες φορές στον Κας πως ήταν καλύτερο να αποφεύγουν δημόσιες κινήσεις στοργής και ναι, το να φιλάει τα δάχτυλα του στη μέση του πάρκου ήταν μια από αυτές.

«Έφυγε;» ρώτησε ο Κας δείχνοντας το πρόσωπο του.

«Εμ.. ναι.» του τραύλισε για απάντηση. Την επόμενη του άφηνε ένα μικρό φιλί στην άκρη των χειλιών, η μικρότερη επαφή δέρματος με δέρμα αλλά εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε δημόσιο χώρο και από όσο ήξερε ο Κας δυσκολευόταν να συγκρατηθεί. Η ανάσα του κόλλησε για λίγο στο λαιμό του και τότε συνειδητοποίησε πως ο άλλος άντρας είχε τελειώσει το παγωτό του και σηκωνόταν όρθιος περιμένοντας και από εκείνον να ακολουθήσει το παράδειγμα του.

«Να πάρουμε και δεύτερο;»

«Μόνο αν το φάμε στο μοτέλ.» και ο Κας έγνεψε καταφατικά, κατευθυνόμενος προς το μαγαζί από όπου είχαν πάρει την πρώτη γύρα. Και ο Ντιν δεν μπορούσε παρά να πετάξει το μισοτελειωμένο παγωτό του και να τον ακολουθήσει.

~~~

Σημείωμα: Το πιο μικρό κεφάλαιο έβερ! Αλλά σήμερα ήμουν με τις κολλητές μου (ναι έχω φίλους, δεν είμαι τόσο ακοινώνητη) και πρέπει να διαβάσω για αύριο και δεν έχω χρόνο. Επίσης έγραψα δεύτερο κεφάλαιο με destiel. Δεν έχω ξεμείνει από ship αλλά δεν μου ταίριαζε κάποιο άλλο και ο Κας με παγωτό είναι απόλυτα γλυκούλι.

Επίσης το τραγούδι πάνω είναι τόσο Καστιέλ.

Βαριέμαι να είμαι αστεία τώρα.

Αριάδνη!