30 Day OTP Challenge

{Μέρα 29 - Reigisa (Free!)}

29. Doing something sweet

Pairing: Hazuki Nagisa (Χαζούκι Νάγκισα) x Ryuugazaki Rei (Ριουγκασάκι Ρέι) Ελπίζοντας πως προφέρονται έτσι!

Fandom: Free!

AU: Υπάρχουσα σχέση

Λέξεις: 1254

~~~

   Ο Ρέι λάτρευε τη σιγουριά των μαθηματικών, τον τρόπο με τον οποίο οι αριθμοί πάντα έμοιαζαν να παραμένουν οι ίδιοι αλλά αλλάζοντας ταυτόχρονα σε άπειρους συνδυασμούς. Ο Ρέι λάτρευε επίσης το Νάγκισα, τον τρόπο με τον οποίο έμοιαζε να βάζει φως στην καθημερινότητα του με φωνές και αγκαλιές και απότομες κινήσεις και λαμπερά χαμόγελα. Και ο Ρέι λάτρευε τα μαθηματικά ακόμα και αν ο Νάγκισα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να του δείξει πως δεν τον ένοιαζαν ούτε στο ελάχιστο τα μαθήματα, πως τα απεχθανόταν ίσως. Εντάξει, προσπαθούσε να διαβάσει και να παίρνει καλύτερους βαθμούς από ό,τι συνήθιζε κάποτε (ο Ρέι υπολόγιζε με σιγουριά 99,9% πως αυτό γινόταν για την ικανοποίηση των γονιών του και όχι τόσο για προσωπική ευχαρίστηση) αλλά δεν έπαυε να επισημαίνει με κάθε ευκαιρία πόσο πραγματικά μισούσε το μάθημα.

   Έτσι, όταν του ζήτησε να συναντηθούν ώστε να διαβάσουν μαζί, ο Ρέι υπολόγιζε με βεβαιότητα 93,2% πως τελικά μόνο μαθήματα δεν θα έκαναν. Και επειδή τα μαθηματικά δεν έκαναν ποτέ λάθος (εκτός από το κολύμπι ίσως αλλά προτιμούσε να μην μιλάει για την εξαίρεση που επιβεβαίωνε τον κανόνα) δεν παραξενεύτηκε καθόλου όταν βρέθηκε στο πάρκο απέναντι από το σπίτι του Νάγκισα και όχι στο υπνοδωμάτιο του όπου ήταν η αρχική τους κατεύθυνση. Το αγόρι του είχε υποσχεθεί πως θα χαζολογούσαν μόνο για λίγη ώρα μέχρι να ξεκουραστεί από την πίεση των μαθημάτων του σχολείου και των ωρών που πέρασαν κάνοντας προπόνηση αλλά ο Ρέι είχε βάσιμους λόγους να υποθέτει πως μάλλον μαθηματικά δεν θα έκαναν. Και τελικά (αφού του έδωσε έναν λόγο είκοσι λεπτών για το πόσο σημαντικό ήταν να κάνει τα μαθήματα του και να μην αφήσει τις επιδώσεις του στο σχολείο να πέσουν) βρέθηκαν σε ένα λόφο στο κέντρο του πάρκου, καθισμένοι στο βρεγμένο γκαζόν, σακίδια πεταμένα στην άκρη.

   Ήταν ακόμα μεσημέρι, ο ήλιος ζεστός στον ουρανό έλιωνε τα παγωτά που είχαν αγοράσει στο δρόμο, ο Νάγκισα με γεύση φράουλα και εκείνος με γεύση σοκολάτα. Κάθονταν οκλαδόν, τα γόνατα τους να ακουμπάνε μεταξύ τους και παρακολουθούσαν το ανοιχτό πράσινο που απλωνόταν μπροστά, ο Ρέι χαμένος στις δικές του σκέψεις και ο Νάγκισα να μιλάει μόνος του όπως συνήθως. Μερικές φορές αυτή η συνήθεια του μπορούσε να αποδειχτεί πολύ ενοχλητική, ειδικά όταν το μεγαλύτερο αγόρι προσπαθούσε να διαβάσει και ο φίλος του απλά μιλούσε και μιλούσε αποσπώντας την προσοχή του από τύπους και αριθμούς, ευθείες γραμμές και περίπλοκες πράξεις. Αυτό ήταν το 49% των φορών που ο Νάγκισα μιλούσε με ενθουσιασμένη φωνή για τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, το άλλο 51% ήταν όταν κάθονταν μαζί όπως τώρα και η φωνή του αγοριού έφτανε σαν μουσική στα αυτιά του. Και επειδή τα μαθηματικά δεν λένε ποτέ ψέματα είχε αποφασίσει πως δεν ήταν απαραίτητο να του ζητήσει να σταματήσει. Βέβαια, αν ανέφερε διάβασμα, η πολυλογία του αγοριού κοβόταν μαχαίρι οπότε είχε βρει έναν τρόπο να αντιμετωπίζει την κατάσταση.