Komşu Çocuğu

Kahraman

Evet arkadaşlar bölümü elimden geldiğince hızlı ve uzun yazmaya çalıştım. Her neyse umarım bu bölümü beğenirsiniz. Keyifli okumalar...

-

Ben bu mesajı kimlerin atabileceğini düşünürken telefonum çalmaya başladı.

Telefon ekranına baktıgımda annemin aradığını gördüm. Hemen açtım.

"Alo?"

"Duru kızım. Bak. Dinle. Ayrıl dedim çünkü senin yaşın daha küçük. Tamam senin yaşında ki kızlar sevgili yapıyor ve sen onlara özeniyorsun. Anlıyorum. Sevgili yapacaksan bu kişi Mert olmamalı. Mert ve sen abi kardeş gibi olmalısınız. Ben sana en uygun kişiyi biliyorum. Yarın oraya geliyorum ve seni o çocukla tanıştırıcam."

Tam ben ağzımi açıcakken "Görüşürüz." diyip suratıma kapadı.

Hayır ya! Ben başka birini istemiyorum. Merti istiyorum!

Burcu bana ne oldu diye sorarcasına bakınca ona annemin bana başka bir çocuk bulacağını söyledim. Burcu kahkaha atıp annemin şaka yaptığını söyledi.

Bende tam 5 kez "Umarım." dedim.

Saate baktığımda saatin daha 8 olduğunu fark ettim. Bunun üzerine Burcuya dışarıda dolaşmak isteyip istemeyeceğini sordum. O da dolaşmak istediğini belirtti. Hemen odamıza çıkıp üstümüze gezmelik kıyafetler çıkardık. Sonra çıkardığımız kıyafetleri üzerimize geçirip aşağı indik.

Koltuğun üzerindeki telefonumu masanın üzerindeki kent kart, cüzdan ve kulaklığımı alıp dış kapının önüne geçtim ve ayakkabılarımı ayağıma geçirdim.

Burcuda kent kart vs. eşyalarını alıp yanıma geldi ve ayakkabılarını ayağına geçirdi.

Kapıdan anahtarı alıp kapıyı kapattım. Asansörü çağırıp beklemeye başladık. Hava çok soğuktu. Neyse ki kalın giyinmişiz.

Asansör gelince hemen bindik ve en alt kata indik. Asansör kapısını itip dışarı çıktık ve apartman kapısına doğru ilerledik. Kapıyı açtığımızda karşıdan gelen Rüzgarı gördük. Ona bakmamaya çalışarak otobüs durağına ilerledik. Durağa geçirdik ve oturup herhangi bir otobüsün gelmesini bekledik.

"Duru, lunaparka gidelim olur mu? Biraz eğlenelim sonra eve gelip temizlik yapalım. Yarın annen geliyor. Evin biraz temizliğe ihtiyacı var."

"Aynen haklısın. Evin temizliğe ihtiyacı var. Zaten bende lunaparka gitmek istiyordum."

"Tamam."

Nerdeyse 10 dakika daha bekledikten sonra bizim gideceğimiz yerden geçen 2 otobüs geldi arka arkaya. Önden gelen otobüse binip en arkalara ilerledik.

Tam da iş çıkış saatlerine yetişmişiz. Otobüste oturacak yer yok!

Otobüs ilerlemeye başladı ve her durakta nerdeyse 3 kişi iniyordu. Tam oturcak yerler boşalıyorken tekrar bir sürü insan binip koltukları kapıyordu.

En sonunda bir durakta teyzenin teki kalktı ve indi. Kimsenin otobüse binmedigini görünce Burcudan önce davranıp o boş koltuğa oturdum ve Burcuya sinsice sırıttım.

Önüme döndüğüm saniyede bir tane yaşlı teyzenin bindiğini gördüm. Sinirle nefesimi dışarı verip kalktım ve kollarımı göğsümde birleştirip Burcunun yanına ilerledim.

"Ahahahah."

Bana bakıp bakıp gülüyordu Burcu.

"Ne var be. Yaşlılara öncelik!" dedim sesimi hafif yükselterek.