Yoksun.
Olmadın.
Sanmaki yinede sana değildir bu hikayem.
"Yüreği kimsesiz bir kadının bu inciler. "
Can dediklerimiz, yar dediklerimiz bazen çok yabancı olabilirler iç kırıntılarımıza. Benim hikayem hiç kokumu bilmeyen bi adama...
Kırk yılın tanıdıklığı var dudaklarında lakin hiç öpmedim onu. Gözleri kaşına ne kadar uzaklıkta? Uyurken kirpikleri gıdıklar mı yüzünü? Elleri kokarmı bahar gibi? Utanınca eli ensesine gider mi benim gibi? Kırılmış mıdır yüreği, delice sever mi? Kaybolan umudumu bulup getirir mi bana? Tenim yakışır mı tenine? Okur mu bu yazdıkları mı?
Bilmiyorum.
Bilmiyorum ama seviyorum yüregini.
Saçının karasını bilmeden, gözlerindeki sevdanın derinliğini bilmeden seviyorum onu. Kırk yılın tanıdıklığında seviyorum. Elleri yüreğime değmiş gibi...
