"Senden vazgeçiyorum bir dağ tepesinde. Sevdamın dökülen küllerini uçuruyorum istemsizce."
Yokluğunun ardından celallenen rüzgara da kızıyorum.
Sevdan, bir şehir meselesi iken buralarda, rüzgarın ne haddine celallenmek dağlara.
Ey gönül sızısı!
İstanbul' un dağı olmuş ellerin,seması olmuş gözlerin, havası olmuş kokun... Sana uğramadan, seni anmadan yaşamak çok zor bu şehirde.
Bundandır ki senden önce bu şehirden geçmek gerek. Bu dağları yıkmak, bulutları indirmek gerek yerlere.
