"Umuduma..."
Her şeye rağmen yeni doğan günün hemen ardından pencereme konan minik güvercinim. Umudum senin kanatlarına yük olmuş meğer. Vazgeçemediğim mi olmuşsun? Gidemediğim sevdam mı olmuşsun sen benim ? Bu şehirde unutamadığım tek nefes misin sen ?
Bir bana mı harammış kömür karası sevdan?
"Kalbinizi söküp uçurumun tepesinden atan bir adama değmişse nefesiniz, yaşayan diğer insanların varlığından birhaber oluyorsunuz."
Kömür karası sevdam benim!
Ayaz değdi geceme yine. Sisli bir sabaha uyanacağız ve umut bekçimiz olmayacak. Yağmurlu bir güne açılmış olacak pencerelerimiz. İşte sen o gün gitmiş olacaksın kimsesiz bu şehirden.
"Ruhunuzu söküp, başka bir bedene hapsetmiş bir adama değmişse elleriniz, yeni doğan günlerin umudundan birhaber oluyorsunuz."
Geceden de kara sevdam benim! Hüzün değdi geceme yine. Yağmurlu bir sabaha uyanacağız ertesi gün ve aşk bekçimiz olmayacak. Rüzgarlı bir güne açılmış olacak gözlerimiz. İşte ben o gün ölmüş olacağım.
"Kokusunu her sokağa adım adım işlemiş bir adama değmişse gözleriniz, İstanbul'un bütün caddeleri haram kesilecektir size. Hiç şüphesiz aldığınız her nefesten birhaber olursunuz."
Sessizlik...
"Çoktan ölmüş bir bedenin soğuklugu titretir ortalığı. Yarım kalmış bir sevda gömülür o bedenle. Sonra çok şarkılar söylenir üzerine, çok şiirler okunur. Kömür karası sevdanın, kan kırmızısı ateşinin simsiyah dumanında göçüp gitmiştir bir yürek daha.
Öyle ki, sevda akıl işi değildir bir daha."
bayankaptann
