O meşhur gemi de kalktı, o kömürlü trende. Kimse kavuşamadı. Bir sevda ateşi de bitti böyle.
Sonra ötelerden gelen sisli bir bulutun gölgesinden irkildi yürekler. Sevda akıl işi olmadı bir daha. Ah nerde şimdi o manolya kokularının süslediği caddelerde sabahladığımız akşamlar. Akdeniz den sürüklenen bir bulut, birde göçüp giden sevda ateşi, hiç şüphesiz bizim akşamüstlerimizin katili.
Sahi geçti mi bizden sevda ?
Gelişin bayram sevinci olur şimdi Eylül'üme, dört mevsim hazanken yokluğunda...
Gelsen de keşke gönül koymasalar yanıp duran bu ateşe. Yahu kimse de kavuşamamış demesinler. Ah be! Geçti ya bizden de sevda...
