Kaburgalarıma kadar hissettiğim bir adam var şimdi bu şehirde.
Gözleri o hep dilime dolanan en sevdiğim şiir gibi anlamlı ve derin.
Ruhu parmaklarımı seven gelincikler kadar okşanılası.
Elleri soğuk kara kışlar geçirmiş gibi yorgun.
Teni bir bahar sabahı gibi serin.
Güneş gözlerine çok yakışıyor gözlerine biliyorum.
Biliyorum değil mi?
Tanıyorum onu.
Varlığından haberi var kalbimin.
Kalbine dokunuyorum sonra.
Kalp atışına uyduruyorum nefesimi.
Gece daha uzun olsa diyor gözlerim.
Başka bir ruha sıkışmış kalmış, yarası ıslak acıyor görmüyor musun diyor dilim.
Hadi dokun diyor ellerim. Hadi dokun ve hisset onu daha derinden.
En güzel şarkıyı mırıldan içinden.
Ona doyasıya şiir oku diyor.
Sonra hepsini bir kutuya koyup saklıyorum.
Ve sadece iyiki varsın, iyiki doğdun diyorum.
