Time Traveller (Zaman Gezgini)

30. Bölüm | SON

Mektubun içini açtım. Mektubun tam altında yine aynı başlıkta bir tane daha mektup vardı. İkisi de aynı kişiye, aynı konuda, farklı tarihlerde gönderilmişti. İçinde bana ait bilgilerin yazdığı bir mektup vardı.

      Sevgili Patrick,

   Tam senin işine göre birini buldum. Hani bir kaç gün önce zaman makinesinin insanlar üstündeki tepkilerini ölçmem gerek , fakat buna cesareti olan bir insan yok demiştin.
   Buraya bir çocuk geldi. Çocuk biraz saf, biraz da değil baya saf. Diyorum ki sen bu çocuğu al ve bir zaman makinesine koyuyormuş gibi davran. Senin ne kadar iyi bir sanatçı olduğunu biliyoruz. Bunu yapabilirsin.
   Bu arada çocuğun cebine bir koordinat koydum.  Elinde sonunda 51. Bölgeye gidecek onlar da sana yönlendirecektir.
   Benim fikrim şu, senin geçen gösterdiğin uzaylı kostümü varya hani sert plastik olan, ben bile inanmıştım gerçek uzaylı olduğuna bu aptal her türlü inanır.
   Cevabını bekliyorum.                      
                                          Sawyer Clain

    

     Sevgili Patrick,

   Dostum adamdan haber aldım. Yürüyerek 51. Bölgeye girmeye çalışmış, adamımız bu kadar aptal. Bu arada gönderdiğin mektubu okudum.
   Adamın ölme tehlikesi olduğunu söylemişsin fakat bir aptal ölür, bin asırlık bir icat doğar. Bunu  pek düşünme.
   Çocuğun geçmişine baktım. Olmayan bir dile var diyor, yok moba oyunu dili falan diye çocuğu kandırmışlar, öyle bir dil falan da yok ortalıkta.
   Çocuğun bir problemi illa vardır demiştim, hem saf hem de şizofren. Kendi kafasında arkadaşlar kuruyor, kendine görev falan veriyor.
    Sen hiç bir şey yapma, koy bunu siyah bir kutuya ve gerekli kabloları kafasına bağla. Loş bir renkte elektroşok ver gitsin. Gerisini kendi kafası içinde yaşar zaten.
    Sen onu gerçekten zaman makinesine bindiğine inandırırsan o içerde öyle düşünür zaten.
                                           Sawyer Clain

Nutkum tutulmuştu, konuşamıyordum, bağıramıyordum. Kullanılmıştım... Saflığımı, şizofrenliğimi kullanıp saçma bir deney için hayatımla oynanmıştı.

Bir uzaylı maskesini çıkarmış yanıma doğru yaklaşıyordu;
- Sana bir tedavi uygulanacak ve bunu atlatacaksın Louis.
- Gliesr581 gezegeni?
- Dünyadayız Louis, Amerikadayız. Öyle bir gezegen var ama uzaylılar hakkında bir bilgimiz yok. Başka türlü ikna olmazd...
- Beni kullandınız!
- İnsanlık için Louis.
- Jane, Shoodly, zamanda kaymam, Kral Tom?
- Hepsi kafanda oluşturduğun kişiler Louis.

İçimdeki utancı durduramıyordum. Bunun bütün insanlığa duyurulduğunu düşündükçe utancım büyüyor, sinirlerim tepeme çıkıyordu.

Elimdeki sandalyeyi alıp cama doğru fırlattığımda güneş ışınları içeri doğru girdi.

Belki de şuan bu bir hayaldi, ve ben burada uyanırsam. Gerçek dünya da uyanacaktım.

Denemekten ne kaybederdim? Rezil olan hayatımı mı? Kurtardığım insanlığı mı?