Visioen

- 14 -

De volgende ochtend werd Liv laat in de ochtend wakker. John lag naast haar. Ze gaf hem een kus op zijn wang. 'John wordt eens wakker' fluisterde ze.

Hij deed zijn ogen langzaam open en keek haar aan. 'Kom' zei ze 'ik moet nog even naar koning Marcus.'

'Ehm ja' zei hij 'ik moet nog even iets anders regelen, oké?'

'Wat dan?'

'Dat is nog een verassing.'

'Oké' zei Liv.

Ze stond op kleedde zich aan en liep naar koning Markus. Ze klopte aan, 'kom maar binnen.'

Liv liep naar binnen, 'goedemorgen majesteit.'

'Goedemorgen mijn kind, ik ben blij dat Carkos is afgezet.'

Liv knikte 'ik ook' zei ze 'maar nu wordt ik koningin. Ik weet niet hoe ik moet oordelen over criminelen en zo.'

'Volg je instinct en luister naar je hart' zei hij 'dan komt het goed.'

'Dank u' zei Liv.

'Je moet nu gaan' zei hij glimlachend 'je kroning begint zo.'

Liv zuchtte van opluchting. 'Dank u voor uw wijsheid.'

Hij glimlachte. Liv liep de kamer uit naar haar eigen kamer, daar stond een paar dienstmeisjes te wachten. 'We komen u helpen' zeiden ze.

Liv knikte en ze liepen de kamer in. Ze deden Liv een jurk aan met een bolle rok, lange mouwen en een blauwe omslag die vastzat aan de bovenkant van de top en aan de mouwen. De jurk was een beetje donkerblauw alleen de omslag was lichtblauw. Liv kreeg ook een rode cape om. John kwam binnen. 'Wauw' zei hij 'je ziet er mooi uit.'

Liv glimlachte. Een van de meisjes duwde hem naar buiten en zei: 'Ze is nog niet klaar.'

Liv kreeg blauwe oogschaduw op en lichtroze lippenstift. De meisjes maakte van haar haar twee vlechten en maakte ze aan de onderkant van haar haar vast. Zodat het twee rondjes werden. Liv liep de kamer uit ze werd geholpen door de dienstmeisjes, 'dank jullie voor jullie hulp' zei Liv.

Ze keken haar verbaasd aan 'u bedankte ons?'

'Ja' zei Liv 'is dat raar dan.'

'Wel de meeste koningen en koninginnen zeggen dat we het verkeerd doen en doen heel vervelend tegen ons.'

'Nou ik ben niet zo' zei Liv 'ik ben meelevend.'

Ze bogen en liepen weg. Liv keek John aan. 'Jij moet ook iets moois aan' zei ze.

Hij knikte 'dat wou ik doen maar jullie waren al binnen bezig.' 'Nou dan is dit je kans' zei Liv. Hij grinnikte 'ik ga al, ik ga al.'

Ze wachtte op John. Christina kwam aanlopen ze had een donkerblauwe jurk aan. De jurk was A-lijn en had pofmouwten. Christina sloeg haar handen voor haar mond. 'Wat zie je er mooi uit.'

'Jij ook' zei ze.

Ze omhelsden elkaar. John kwam de kamer uit lopen. Hij had een witte broek aan met hoge bruine laarzen. Zijn shirt was wit met een zwart jacquet. 'Je ziet er goed uit' zei Liv 'John.'

'Dank je' zei hij, 'jij nog beter.'

Liv bloosde.

'We moeten nu naar beneden' zei hij 'anders komen we te laat voor je kroning.'

'Ja' zei Liv 'waar zijn Carlo en Sebastiaan?'

'Die wachten beneden op ons' zei Christina 'ik moest je komen halen.'

Ze liepen samen naar beneden. Ze liepen naar de zaal waar de kroning van graaf Carkos ook was. Ze zag Sebastiaan en Carlos staan ze hadden allebei een witte broek aan met een blauw overhemd. Ze glimlachten. 'Klaar voor je kroning' vroeg Sebastiaan.

Liv zuchtte langzaam. 'Ja' zei ze rustig.

'Mooi zo' zei hij.

Hij deed de deur open, Christina, John, Carlo en Sebastiaan pakten de cape en tilden hem een beetje op. Liv liep rustig en beheerst naar het plateau. Ze legden de cape neer en liepen naar hun plekken. De ceremonie duurde kort, Liv legde de belofte goed af. Na de ceremonie was weer een feest. Liv werd door iedereen gefeliciteerd, iedereen boog ook voor haar. Dat was een beetje wennen voor Liv. John bleef heel het feest dicht bij Liv. Christina, Sebastiaan en Carlo deden dat ook. Na een tijdje vroeg John om stilte. 'Ik wil graag een toost uit brengen op onze nieuwe koningin Livia.'

Liv glimlachte naar hem. Iedereen hief zijn glas, 'op koningin Livia.'

Iedereen dronk uit zijn glas. 'Ik wil nog iets doen' zei hij.

Liv keek hem verbaasd aan. Hij ging op zijn knie zitten. Hij pakte de handen van Liv, 'Liv wil je....'

'Wacht even' onderbrak Liv hem.

Ze kreeg een visioen en die tekende hem op een briefje wat ze uit een vakje in haar cape haalde. Ze tekende het en keek ernaar. 'John' zei ze, ze trok haar handen los.

'Natuurlijk wil ik niet...'

John kromp een beetje ineen. 'Je vriendin blijven' zei ze glimlachend 'ik wil graag je vrouw worden.'

Hij keek haar verbaasd aan 'wat?'

'Ik wil graag met je trouwen' zei ze glimlachend.

Hij sprong op en kuste haar. Iedereen juichte. Christina, Sebastiaan en Carlo liepen naar hen toe. Christina gaf Liv een knuffel net als Sebastiaan. Carlo gaf een hand aan John. Christina gaf hem een knuffel. Sebastiaan keek hem aan, 'zorg wel goed voor mijn dochter.'

'Altijd' zeiJohn. Het feest ging door, het werd al laat en de mensen gingen naar huis. John liep naar Liv, trouwens hoe wist je wat ik wilde vragen. Liv glimlachte, pakte het briefje, hield haar hand omhoog en ze vroeg: 'leuke gave toch?'

'Soms haat ik die gave zei hij terwijl hij Liv naar zich toetrok.

Liv grinnikte en hij kuste haar.

'Moeten we dit de hele tijd aanzien' vroeg Sebastiaan grijnzend.

Liv keek hem geërgerd aan, 'pap.'

'Wat?'

'Dat deden jullie vroeger vast ook.'

'Nee hoor' zei hij terwijl hij Christina naar zich toe trok. Hij kuste haar. 'Pap' riep Liv, 'nu doe je het zelf.'

'Wat' vroeg hij verbaasd.

Carlo zat in een van de stoelen en begon heel hard te lachen. Sebastiaan begon ook te lachen. 'Nou' zei Liv, Christina liep naar haar toe.

'Je vader pest je maar' zei ze 'net als je oom.'

Liv glimlachte, 'weet ik.'

Toen ze waren uitgelachen zei Liv: 'En nu naar bed. We hebben morgen nog een hoop te regelen.'

Ze gingen allemaal naar bed. Iedereen naar zijn eigen kamer. Liv viel al snel in slaap.