Hi, ako nga pala si Ayen Cristobal.
Yung si Clifford Ignasio? Mahal na mahal ko yun.
Kaso, wala eh. Iniwan na niya ko.
Every night I cry myself to sleep.
Yes, I commited suicide.
Para kong tanga alam niyo ba yun? Haha. Isinusumpa ko na yung mundo.
Feeling ko any minute mamamatay na ko.
I even turned down my friends.
Araw araw akong umiinom. Araw araw akong lasing.
Hindi na ko pumapasok sa klase. Pinabayaan ko na mga exams ko. Wala na kong pakialam kung babagsak man ako.
Ang gusto ko lang ngyon bumalik siya sakin.
Gusto ko lang bumalik yung dating kami.
Yung ako lang. Sapat na. Kaso mukang malabo ng mangyare yun :'(
"anak may problema ba?" my mom
Ngumiti ako. " no mom. Im fine :)"
"tell me if there's something wrong anak. Im here for you"
"thanks mom. But no. :) Im okay."
Oo, plastik na kung plastik. Pero ayokong malaman ng magulang ko.
Today's wednesday.
My phone beep.
"bakla! Kala Michi tayo! Shot!"
-Akiko
Hmmm. Sounds great :) and anyways. Araw araw naman akong lasing so what's new?
"sure bakla. Im going :*"
Sent.
Hindi ko na tinapos yung class ko.
Lumabas na ko agad at pumunta kala Michi. Hindi naman malayo. Walking distance lang from our school.
Masaya :) na nakasama ko ulit yung mga closest friends ko from high school and not mentioning hindi ko to nagagawa nung kami pa ni Cliff.
Sobrang higpit niya kase. Daig pa nga niya nanay ko when it comes sa pagbabawal. Pero I understand na ganun niya ko kamahal.
1 shot...2..3.
1 case, 2.
Shot pa!
Eto lang paraan ko para makalimot kahit papano.
I hugged Akiko. She's one of my best friend. Umiiyak nanaman ako. Hindi ko nanaman mapigilan. Miss na miss ko na siya :'(
"bakla. Okay lang yan. Just move on. Ano ka ba!" Akiko
"sana ganun lang kadali. Sana pagkasabe ko ng move on. Voila! Okay na agad. Kaso bakla. Hindi eh!"
"life must go on dear. If your letting yourself live in the past then you're just letting yourself suffer from pain. Ano ka ba! Andito naman kame! Anjan si Vj. Si Mhico. Si Michi. Si Glenn! Andito kameng lahat!" Akiko
Tama. Wala naman akong mapapala kakaganito ko. Pinapakita ko lang sa kanya na ang hina ko.
Siguro tama na nga to. Tama na yung pagpapahirap ko sa sarili ko.
Its time to move on and live.
Its time to meet the reality Ayen.
Move on.
