Siguro sa inyong lahat napakadaling magmove on. Madaling sabihin pero pag kayo na yung nasa sitwasyon hini niyo na alam gagawin niyo.
Hanggang ngayon masakit pa din. Almost 3 months na. Sabi niya babalik siya. Kaylangan ko pa bang umasa?
Todays Febuary 28, 23rd monthsary namen dapat ngayon. Kaso. WALA EH :)
Tour namen ngayon sa Baguio. Kailangan ko bang ma-Exite? Oo kasama din siya. Akala ko maaalala niyang monthsary namen ngayon.
BUT NO.
Clifford's POV
Kamusta na kaya siya? I dont know if she remembers. Monthsary namen dapat ngayon. Kasama kaya siya sa Baguio?
Papasok ako.
Tatanungin ko siya.
Ayun, kasame ni Aldrich. Kakausapin niya kaya ako pag kinausap ko siya?
Hmmm. Siguro sa unahan nalang niya ko uupo para makita niya ako agad.
"hey." I said.
I looked at her. She's pale. She's thin.
Pinapabayaan nanaman niya yung sarili niya.
Blank expression. Is she trying to ignore me?
"kasama ka sa Baguio?" I asked.
She nodded.
Yes. Kasama siya. Atleast makikita ko siya dun kahit na hindi ko siya kasama.
Bago kame nagbreak napagusapan na naming sumama dito. Exited pa nga siya eh. Kase magkasama kame syempre. Pero bakit mukang hindi na ata ngayon?
Naaalala ko nun. Nagpunta din kame sa Baguio kasama si Nanay :) Yen's mom. Mabait yun si nanay. Para ngang anak na din niya ko eh. Legal na Legal kame sa side niya at sa side ko.
*flashback
Magkatabi kame sa bus, she's sleeping on my shoulder. Ang cute niya matulog. Tapos nakayakap pa siya sakin :)
"hon. Nangangawit ka na ba?" She asked.
Kahit nangangawit na ko ayoko namang sabihin saka ang sarap ng tulog niya.
"hindi hon. Okay lang :)"
Parehas nameng 1st time naming pumunta sa Baguio. At okay to kase kasama ko pa siya.
Sana siya na talaga. Sana....
*end of flashback
"men. Nakangiti ka jan? Lalim iniisip ah!" -_- si Jone.
"ah wala men. Si Yen?"
"lumabas na. Kasama si Aldrich. Matamlay nga eh."
"ahh ganun ba. Sige. Uwi na din ako"
Pauwi na ko sa bahay. Sa student center ako dadaan baka andun siya.
And oo, andun siya. Umiiyak nanaman.
Babalik naman ako sa kanya eh. Bakit kailangan niyang umiyak ng umiyak.
Tss. Hindi na niya kailangang umiyak.
Yen's POV
Sabe ko magmomove on na ko. Sabe ko kakalimutan ko na. Kaso napakahirap talaga.
Gusto kong tulungan yung sarili ko. Gusto ko ng makawala sa bangungot na to. Pero pano?
Kanina tinanong niya ko kung sasama ko sa Baguio. Bakit? Bakit pa nya tinanong?
Para ipaalala sakin yung mga plano sana namin nung kami pa?
For st. Pete's sake! Sana wag nalang niya kong kausapin. Hirap na hirap na ko.
Mamayang gabi. Pag apak namen sa Baguio. I'll try to be happy. NO.
I'll choose to be happy.
